Wat te doen als je een spook ziet

Zo, je hebt een ontmoeting met een geest gehad. Plotseling werd de lucht koud; een licht flikkerde; een schimmige figuur zweefde in een donkere hoek; toen je vroeg of je in de aanwezigheid van een geest was, sleepte de Ouija-plaat in je trillende hand zich in de richting van “JA”. Weg met de neezeggers, je weet dat de andere kant contact met je heeft opgenomen. Wat doe je?

In 2019 bleek uit een onderzoek van YouGov dat 45 procent van de volwassen Amerikanen in geesten gelooft. En of je jezelf nu wel of niet tot dat kamp rekent, mensen hebben wel degelijk verhalen over spookachtige ervaringen die ze gewoon niet kunnen verklaren. Volgens hetzelfde onderzoek van YouGov zegt 36 procent van de Amerikanen wel eens de aanwezigheid van een geest of spook te hebben gevoeld.

Neem bijvoorbeeld Kristen Lee, een journalist in New York en voormalig medewerker van Jalopnik. Ongeveer tien jaar geleden had ze een griezelige ontmoeting, toen ze haar toenmalige vriend Anthony bezocht in het huis van zijn familie. Het huis was al een paar generaties in de familie, en Anthony en zijn broers en zussen hadden zich al lang ongemakkelijk gevoeld over de tweede verdieping.

“Ze konden hun vinger er niet helemaal op leggen, maar ze voelden altijd iets vreemds boven, als een aanwezigheid,” zegt ze. “Ze vertelden altijd verhalen over de tweede verdieping, zoals hoe ze geluiden zouden horen.”

Op een avond, toen Lee in Anthony’s kamer op die beruchte tweede verdieping rondhing, gebeurde er iets vreemds. “We zaten op de grond tv te kijken, en zonder waarschuwing stopte hij met praten,’ zegt ze. “Hij hield zijn arm omhoog en alle haren op zijn arm stonden recht overeind. De volgende seconde hoorden we typen vanuit de gang, zoals die analoge toetsenborden met dat spatiebalkgeluid dat nergens anders op lijkt.” Er was een kamer met een computer en een toetsenbord recht tegenover Anthony’s, maar niemand anders was thuis.

Toen Lee en Anthony het de volgende dag aan Anthony’s vader vertelden, was hij niet onder de indruk. “Hij zei zoiets als: ‘Oh, heb je het typen gehoord? Ik hoor dat de hele tijd,’ zegt ze.

Lee heeft geen verklaring voor het typen. “Geen enkel huisgeluid dat ik ooit heb gehoord, klinkt als een toetsenbord dat typt,” zegt ze. “Ik was doodsbang.”

Als je een soortgelijke ontmoeting hebt – of een nog griezeliger – hier is wat je moet doen.

Weten dat het waarschijnlijk geen spook is

Het is waar dat we geen definitief bewijs hebben dat geesten niet bestaan, en het is verre van mij om een ware gelovige te ontmoedigen. Maar er zijn enkele wetenschappelijke verklaringen voor paranormale ontmoetingen. Mensen zien niet per se spoken, maar voelen een spookachtige aanwezigheid, en onderzoekers zeggen dat dat meer te maken heeft met een neurologische reactie dan met iets wat Stephen King zou kunnen verzinnen.

Zo blijkt uit onderzoek, zoals Gizmodo in 2015 meldde, dat mensen denken dat ze een spookontmoeting meemaken wanneer ze in contact komen met bepaalde superlage geluidsfrequenties – zelfs als het geluid niet hoorbaar is, kunnen de trillingen gevoelens van angst of vrees opwekken. Sommige onderzoekers hebben ook ontdekt dat ongewone elektromagnetische velden de hersenen van een persoon kunnen laten geloven dat hij wordt achtervolgd. En, zoals NBC in 2009 meldde, slaapverlamming is een veel voorkomende spookvervalsing; soms, voor of na een REM-cyclus, worden de draden in je hersenen gekruist en creëren ze vreemde hallucinaties of “wakkere dromen,” die zich soms manifesteren in de vorm van geesten of indringers.

Een van de meest dwingende theorieën over waarom we soms iets spookachtigs voelen, is “gevoel van aanwezigheid”, of FoP, zoals in 2014 gedefinieerd door onderzoekers van het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie in Lausanne. Het onderzoeksteam, onder leiding van neurowetenschapper Olaf Blanke, legde een verband tussen het voelen van een aanwezigheid van buitenaf en letsels of beschadigingen in drie hersengebieden – de temporoparietale junctie, de insula, en de frontoparietale cortex. Deze drie regio’s spelen een rol bij de integratie van zintuiglijke waarneming van buitenaf met een lichamelijke reactie, en als alle drie enige schade hebben, kan dit een geest-lichaam mismatch creëren die je het gevoel kan geven dat je een spookachtige aanwezigheid ervaart.

Controleer uw ruimte op giftige stoffen zoals schimmel of overtollig koolmonoxide

Als u ervan overtuigd bent dat het spookt in uw huis, is het mogelijk dat de boosdoener een beetje meer van deze aarde is. Dr. Shane Rogers van de Clarkson University heeft onderzocht of bepaalde giftige schimmels hallucinaties kunnen veroorzaken waardoor mensen denken dat ze een spookhuis meemaken.

“Plaatsen die ‘spookachtig’ zijn, zijn vaak plaatsen waar je schimmel kunt aantreffen,” zegt Clarkson. “Er zijn veel verschillende soorten schimmels en sommige van die schimmels geven giftige stoffen af die problematisch kunnen zijn voor mensen. Die verbindingen kunnen gevoeligheidsreacties of mycotische infecties of reacties binnen het immuunsysteem van mensen veroorzaken, en er zijn verschillende uitkomsten die daarmee verband kunnen houden.”

Net als IRL-spookjagers zijn Clarkson en zijn team naar verschillende plaatsen gegaan waar mensen spookmeldingen hebben gemeld en monsters nemen van de luchtkwaliteit en een onderzoek doen naar mogelijke schimmel rond kelders of andere plaatsen waar ze het zouden kunnen vinden.

“We hebben nog steeds meer werk te doen, maar wat we hebben gevonden is dat er inderdaad een relatie lijkt te zijn tussen de aanwezigheid van schimmel en plaatsen waar het spookt, versus plaatsen waar het niet spookt,” zegt hij. Clarkson heeft nog niet uitgezocht welke schimmels specifiek de oorzaak zijn van de gemelde spoken, maar “het lijkt er zeker op dat er een verband is”, zegt hij.

Een andere mogelijke boosdoener? Koolmonoxidevergiftiging. Eeuwenoud onderzoek heeft een verband gevonden tussen een teveel aan koolmonoxide en hallucinaties die mensen doen geloven dat ze paranormale activiteiten meemaken. Onnodig te zeggen dat koolmonoxidevergiftiging zeer ernstig is – dus als je het onverklaarbare ervaart, zorg er dan voor dat je koolmonoxidedetector in orde is.

Geen paniek

Nogmaals, er is geen bewijs tegen het bestaan van geesten, en als je er absoluut zeker van bent dat je spookachtige ervaring niet werd gefabriceerd door giftige stoffen of neurologische schade, moet je stoppen met wetenschappelijk denken en beginnen met spiritueel denken. Het belangrijkste wat je moet doen als je een geest ziet of voelt, is niet in paniek raken. Net zoals er geen bewijs is dat geesten bestaan, is er ook geen bewijs dat geesten je kwaad kunnen doen.

Emily Grote, een helderziende en medium uit Brooklyn, zegt dat ze geen fan is van spookachtige ontmoetingen, ondanks haar carrière in het contact met de andere kant. “Ik had een paar jaar geleden een overvloed aan hen die samenviel met een zeer stressvolle tijd in mijn leven,” schrijft Grote in een e-mail, eraan toevoegend dat “extreme stress (zowel goed als slecht) een dunner worden van de sluier kan veroorzaken tussen waar we zijn en waar zij zijn.”

Als je een geest ziet of ervaart, schrijft Grote, gewoon chillen. “Paniek geeft je alleen maar een slecht gevoel en ze zijn er niet om je kwaad te doen (meestal). Het zijn (over het algemeen) menselijke of sprankelende energieën die willen spelen – gezien worden – kattenkwaad willen uithalen. Ze verschillen niet zoveel van jou en mij.”

Grenzen stellen

Volgens Grote reageren geesten, net als huisgenoten of (de meeste) romantische partners, goed op grenzen. Grote stelt voor grenzen te stellen met behulp van middelen als telepathische communicatie of gebed. Salie, een veelgebruikt bovennatuurlijk reinigingsmiddel, kan ook werken, net als een spray gemaakt met essentiële olie en gedestilleerd water.

“Het punt is niet het gereedschap, het punt is je intentie-via gebed dat je uitspreekt wanneer je daadwerkelijk bezig bent met de saging,” schrijft Grote. “Je eindigt je saging-gebed met een verzoek aan de geest om naar het licht toe te gaan. Bedenk dat dit meestal herhaaldelijk moet worden gedaan.”

Emily Gaudette, een schrijfster en podcaster in New York die zegt dat ze zeker weet dat ze wordt achtervolgd door de geest van haar vroegere buurman, zegt dat ze spirituele reiniging nuttig vond bij het stellen van grenzen met de geest.

“Sinds haar dood, en terwijl onze nieuwe buren haar appartement hebben gesloopt en diep aan het verbouwen zijn, heb ik allerlei vreemde dingen gezien,” schrijft ze, en beschrijft flikkerende lichten, frequente nachtmerries, en haar eindeloos blaffende hond. “De vibe werd zo troebel en donker in ons huis dat ik alles heb schoongemaakt en een aantal kristallen heb gekocht (seleniet voor elke deuropening en raam, obsidiaan langs de hele muur).”

Wat echter echt hielp, was het stellen van verbale grenzen. “Toen ik alleen thuis was, zei ik hardop tegen de flikkerende lamp: ‘Je bent welkom om door dit huis te lopen, zolang je ons of onze hond geen pijn doet. Als je een probleem wordt, zal ik je moeten vragen om te vertrekken,'” schrijft Gaudette. “Dat ik uiteindelijk met haar sprak, was het enige dat hielp. Onze hond slaapt ’s nachts door en ik heb die nachtmerries niet meer gehad.”

Grote merkt op dat hoewel het stellen van grenzen met een geest eng kan aanvoelen, “weet dat je de overhand hebt – omdat je een menselijke vorm hebt.”

Zeg tegen de geest dat hij je met rust moet laten

Soms is het belangrijk om direct te zijn. Kotaku Editor-at-Large Riley MacLeod heeft verschillende potentiële paranormale ontmoetingen gehad, waaronder een toen hij op een voormalige reddingsboot uit de Tweede Wereldoorlog woonde.

“Ik woonde in een klein kamertje benedendeks, en elke nacht rond dezelfde tijd hoorde ik dit spetterende, schrapende geluid buiten dat steeds dichterbij kwam en dan verdween precies op de plek waar het mijn bed bereikte,” schrijft hij. “Uiteindelijk vertelde ik het aan mijn bootgenoten, en zij hadden zoiets van ‘Oh ja, wij horen het ook, elke nacht op dezelfde tijd en op dezelfde plaats!'”

MacLeod probeerde het vreemde geluid af te schrijven met een meer rationele verklaring-een eend, een rat, een “zeer punctueel monster,” maar het was voor hem niet logisch dat hij en zijn bootgenoten nacht na nacht herhaaldelijk hetzelfde geluid op dezelfde tijd zouden horen. Uiteindelijk kwamen ze tot de conclusie dat ze te maken hadden met een WW2 boot geest, en ze besloten om het te vertellen om weg te gaan.

“Een stel van ons kwam bij elkaar en stak een paar kaarsen aan en we hadden zoiets van, ‘Hey geest, het spijt ons dat je een slechte ontmoeting had met deze boot, maar het is geen reddingsboot meer. Hij is nu van ons en we kunnen je niet helpen, en nou ja, je bent dood, dus je moet stoppen met proberen op deze boot te komen,’ schrijft hij. Daarna stopten de geluiden.

Sluit vrede met de geest en ga verder

Als al het andere faalt, komt het beste advies van ene Samantha Jones, uit Sex and the City: “Confronteer de geest, erken zijn aanwezigheid, laat het los.” Werkt het? Wie zal het zeggen. Maar Samantha heeft het nog nooit mis gehad.