De martini is een van de meest verfijnde en klassieke cocktails; zelfs het kegelvormige, gelede glas waarin hij wordt geserveerd, is iconisch. De drank is samengesteld uit gin en droge vermouth in een 2:1 verhouding, en meestal een groene olijf of citroenschil twist voor garnering.
Geschiedenis
De martini heeft een lange geschiedenis verduisterd door legende en mythe. Hoewel de exacte oorsprong onbekend is, schrijven velen de drank toe aan Jerry Thomas, een barman die het recept publiceerde in de editie van 1887 van zijn invloedrijke boek, The Bartender’s Guide. De martini wordt grotendeels geciteerd als een Amerikaanse drank, hoewel verschillende theorieën zijn oorsprong in Europa plaatsen.
De oorsprong van droge martini’s is nog minder duidelijk. De term wordt meestal gebruikt om een martini te bestellen met slechts een paar druppels vermout. Een extra-dry martini is een hyperbolische uitdrukking die meestal wordt gebruikt om een martini zonder vermout te bestellen.
Recept
Het gangbare martinirecept gaat als volgt:
- Giet 2 ons gin en ongeveer 1 ons droge vermout in een mengglas gevuld met ijsblokjes.
- Roer 30 seconden.
- Schenk in een gekoeld cocktailglas.
- Voeg indien gewenst een scheutje sinaasappel- of Angostura-bitter toe en garneer met een groene olijf of een draai van de citroenschil.
Er zijn ook heel wat variaties.
- Perfect martini: gelijke delen zoete en droge vermout.
- 50/50: gelijke delen gin en vermout.
- Wodka martini: wodka in plaats van gin.
- Dirty martini: met olijfpekel.
- Gibson: met een garnituur van cocktailuien.
Extra Dry
Ook hier geldt dat een droge martini heel weinig vermout bevat, en een extra droge martini – ook wel omschreven als beendroog of desert martini – meestal geen vermout bevat. Bij het maken van een extra-dry martini laten sommige bartenders de dop op de vermouth zitten en gieten deze symbolisch over de drank.
misvattingen
Veel puristen geloven dat een echte martini een 2:1 verhouding van gin en droge vermouth heeft en alleen gegarneerd kan worden met een olijf. Sommigen geven de voorkeur aan geschudde martini’s, niet geroerd, om de gin niet te kneuzen – een beluchtingsproces dat volgens sommigen de smaak scherper maakt. Veel traditionalisten kijken neer op het vervangen van wodka door gin in martini’s; maar hé, als het werkte voor James Bond …
Populaire Cultuur
Naast 007, waren enkele van de beroemdste martini drinkers Ernest Hemingway en Winston Churchill.