Aspartaam is een kunstmatige zoetstof die in veel suikervrije of dieetvoeding en -dranken wordt gebruikt, het bekendst in Diet Coke, dat ook met Splenda verkrijgbaar is. Deze niet-nutritieve suikervervanger krijgt veel slechte pers en is het voorwerp van een zeer intensieve misinformatiecampagne. De mythes over deze niet-nutritieve zoetstof zijn zo diep geworteld dat ik betwijfel of mijn inspanningen veel mensen op andere gedachten zullen brengen. Nou, dat is niet erg. Waarom zou het mij iets uitmaken of je aspartaam vermijdt? Daar is zeker niets mis mee. Maar je wentelen in onwetendheid is een uitnodiging om gemakkelijk het slachtoffer te worden van kruisvaarders of gezondheidsactivisten die eigenlijk geldgraaiers zijn.
Deze voedsel-alarmisten vertellen je heel snel wat je vergiftigt, terwijl ze je ook vertellen hoe ze je, tegen betaling, kunnen genezen, of je goedgekeurde producten kunnen verkopen, tegen een verhoogde prijs, die je gezond en veilig zullen houden. Zij zullen u vertellen hoe “zij” tegen ons liegen… terwijl zij tegen ons liegen. Maak ik me druk om aspartaam en beschouw ik het als een slachtoffer? Natuurlijk niet. Waar ik wel om geef zijn bangmakers die azen op onze emoties en goedgelovigheid. Daarom heb ik een serie artikelen gepubliceerd, te beginnen met dit artikel, over aspartaam hier op Culinary Lore, waarin een aantal basisfeiten en achtergronden over deze chemische stof aan de orde komen, evenals veel van de beangstigende beweringen die erover worden gedaan. Het volgende artikel in de serie zal aan het eind van elk artikel worden gelinkt, en elk artikel zal binnenin worden gelinkt wanneer nodig. Elk artikel kan worden gelezen als een op zichzelf staand artikel.
Hier ga ik wat basisinformatie behandelen, inclusief wanneer en hoe aspartaam werd uitgevonden, hoe het wordt gemaakt, en de basis lotgevallen in het lichaam.
- Wanneer werd aspartaam uitgevonden?
- Wanneer werd aspartaam goedgekeurd voor gebruik?
- Hoe is aspartaam te vergelijken met de zoetheid van suiker?
- Hoe wordt aspartaam gemaakt?
- Kan aspartaam in de bloedbaan worden opgenomen?
- Wat is de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname) van aspartaam?
- Deze artikelen interesseren u misschien
Wanneer werd aspartaam uitgevonden?
Aspartaam werd in 1965 uitgevonden door James Schlatter, die chemicus was voor G.
D. Searle and Company, nu een dochteronderneming van Pfizer. Schlatter probeerde geen zoetstof te maken, maar werkte in plaats daarvan aan een medicijn tegen maagzweren. Terwijl hij met aspartaam werkte, kreeg hij naar verluidt per ongeluk wat op zijn vingers en toen hij aan zijn vingers likte om een stuk papier op te rapen, merkte hij een zeer zoete smaak op. Hij dacht dat de zoete smaak misschien van de aspartaam kwam, dus proefde hij wat en voilà, een zeer succesvolle en veel verguisde zoetstof was geboren.
Aspartaam werd in 1969 als zoetstof vermeld in het Journal of the American Chemical Society. Het wordt nu gedistribueerd onder verschillende namen, waaronder Nutrasweet en Equal.
Wanneer werd aspartaam goedgekeurd voor gebruik?
Het werd in 1981 door de FDA goedgekeurd.
Hoe is aspartaam te vergelijken met de zoetheid van suiker?
Het is ongeveer 200 keer zo zoet als tafelsuiker (sucrose). Het heeft echter een licht bittere nasmaak.
Zie hoe andere kunstmatige zoetstoffen zich verhouden tot de zoetheid van suiker.
Hoe wordt aspartaam gemaakt?
Aspartaam wordt gemaakt door twee gewone aminozuren te combineren: fenylalanine en asparaginezuur. Ik wil graag benadrukken dat deze aminozuren GEMEENSCHAPPELIJK zijn. Ze zijn te vinden in de meeste proteïne voedingsmiddelen die we eten. Het fenylalanine in aspartaam is gewijzigd door de toevoeging van een methylgroep. De chemische naam is N-(L-α-Aspartyl)-L-fenylalanine, 1-methyl ester. U leest misschien uit een of andere bron dat de makers er nog andere dingen “insluipen” en dat die het gevaar van aspartaam vergroten, maar deze beschuldigingen zijn moeilijk te bevestigen. Toen ik een anti-aspartaam fanaat confronteerde met zijn bewijs voor deze beschuldigingen, was het antwoord dat ik kreeg het typische “bewijs dat er niets anders in zit”. De bewijslast ligt bij de persoon die de beschuldiging uit en hoewel het meestal bijna onmogelijk is om een negatief te bewijzen, hoeft hij in dit geval alleen maar een monster naar een onafhankelijk laboratorium te sturen, uit eigen zak, en op de resultaten te wachten. Ik zal mijn adem niet inhouden.
Kan aspartaam in de bloedbaan worden opgenomen?
Nee. Het moet worden afgebroken in zijn samenstellende componenten. De voornaamste afbraakproducten zijn de twee amino’s waaruit het is opgebouwd, fenylalanine en asparaginezuur. Er komt ook wat vrije methanol vrij. Meer over methanol in een later artikel.
Wat is de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname) van aspartaam?
Volgens de FDA is de ADI voor aspartaam 50mgs per kilo lichaamsgewicht. Dus, als je ongeveer 75 kilo weegt, heb je zo’n 20 blikjes light frisdrank nodig. Als je zoveel drinkt, heb je zeker een gewoonte van light frisdrank. Zie meer over de ADI voor Aspartaam in het derde artikel.
Zie het volgende artikel in de serie: Waarom staat er een waarschuwing voor fenylketonurica op het etiket van light frisdrank? Hoe weten we welke chemische stoffen in voedsel gevaarlijk zijn?