Vind bronnen: “Washitsu” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (mei 2008) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)
- Bekijk een machinaal vertaalde versie van het Japanse artikel.
- Machinevertalingen zoals DeepL of Google Translate zijn een nuttig uitgangspunt voor vertalingen, maar vertalers moeten fouten waar nodig herzien en bevestigen dat de vertaling accuraat is, in plaats van simpelweg de machinaal vertaalde tekst te kopiëren-plakken in de Engelse Wikipedia.
- Verttaal geen tekst die onbetrouwbaar of van lage kwaliteit lijkt. Indien mogelijk, verifieer de tekst met referenties in het anderstalige artikel.
- U moet copyrightvermelding geven in de bewerkingssamenvatting bij uw vertaling door een interlanguage link te geven naar de bron van uw vertaling.
Content in this edit is translated from the existing Japanese Wikipedia article at ]; see its history for attribution. - U moet ook het sjabloon
{{Translated|ja|正座}}toevoegen aan de overlegpagina. - Voor meer richtlijnen, zie Wikipedia:Vertaling.
Een washitsu (和室), wat “kamer(s) in Japanse stijl” betekent, en in het Engels vaak een “tatami room” wordt genoemd, is een Japanse kamer met traditionele tatami-vloeren. Washitsu hebben meestal ook schuifdeuren (fusuma), in plaats van scharnierende deuren tussen de kamers. Ze kunnen shōji hebben en, als de kamer bedoeld is als ontvangstkamer voor gasten, kan hij een tokonoma (nis voor decoratieve voorwerpen) hebben.
In het verleden waren bijna alle Japanse kamers washitsu, en Japanse mensen sliepen op futons die op de tatami werden gelegd en zaten direct op de tatami of op zabuton die op de tatami waren gezet. Tegenwoordig hebben veel Japanse huizen slechts één washitsu, die soms wordt gebruikt voor het ontvangen van gasten, en zijn de meeste kamers in westerse stijl. Veel Japanse nieuwbouwappartementen hebben helemaal geen washitsu, in plaats daarvan gebruiken ze linoleum of hardhouten vloeren.
De grootte van een washitsu wordt gemeten aan de hand van het aantal tatami matten, met behulp van het tellerwoord jō (畳), die, afhankelijk van de oppervlakte, tussen de 1,5 m2 en 1,8 m2 zijn. (Zie tatami.) Typische kamergroottes zijn zes of acht tatami matten in een privé-woning. Er zijn ook halve matten, zoals in een 4,5-tatami kamer.
Het meubilair in een washitsu kan een lage tafel omvatten waaraan een familie kan eten of gasten kan ontvangen, zittend op zabuton of een lage stoel bedoeld voor gebruik op tatami. Een kotatsu, een bijzonder type lage tafel met een verwarmingselement voor gebruik in de winter, kan ook aanwezig zijn; dit is vooral belangrijk omdat de meeste Japanse huizen geen centrale verwarming hebben.