De Major League Baseball Hall of Fame is niet alleen een eer, maar ook een prestatie die de beroemdste en meest eervolle spelers van de afgelopen eeuw in de Hall of Fame heeft opgenomen.
De Hall of Fame bevat de namen van spelers als George “Herman” Ruth, Willie Mays, Ted Williams, Joe DiMaggio, Henry “Hank” Aaron, Lou Gehrig, Reggie Jackson, Phil Rizzuto, Jackie Robinson, Nolan Ryan en zo veel meer.
De namen in de National Baseball Hall of Fame zijn namen die van het ene decennium op het andere zijn overgegaan. De reden dat de Reggie Jacksons, de Jackie Robinsons en de Mickey Mantles in de National Baseball Hall of Fame staan, is omdat zij het spel honkbal definieerden, zij definieerden professionele atleten en zij definieerden de sport die “America’s Pastime” wordt genoemd. Elke speler die in de Hall of Fame is opgenomen verdient het om in Cooperstown te zijn en zal hun naam voor altijd laten voortleven.
Er is één speler in de honkbalgeschiedenis die zijn naam nog niet de deuren van Cooperstown’s Museum of Baseball Heroes heeft laten betreden.
Vijftig jaar geleden versloeg één man de kansen, werd groter dan het spel en zou zijn naam uiteindelijk 30 jaar lang laten achtervolgen. In het seizoen 1961 brak een Yankee het record homeruns in één seizoen met een totaal van 61 homeruns. Die Yankee wist niet dat dat record 30 jaar later opnieuw zou worden gebroken door een inwoner van St. Louis, Mark McGwire. In 2001 zou San Francisco Giants linksvelder Barry Bonds het record van McGwire breken.
Maar vóór Bonds, was er McGwire en vóór McGwire was er een honkbalheld die nog moet worden geëerd door de Hall of Fame. In de woorden van wijlen Bob Sheppard, “Nu aan slag voor de Yankees, rechter veldspeler, nr.9, Roger Maris.”
Voor iedereen die de legende van Roger Maris kent, is er maar één vraag: Waarom staat hij niet in de Hall of Fame? Vijftig jaar geleden werd er geschiedenis geschreven voor de Major League Baseball. Het was het seizoen dat zou worden verteld van decennium tot eeuw tot generatie. Major League Baseball besloot om één seizoen in totaal 162 wedstrijden te houden, en het zal een van de meest dramatische, motiverende en levensveranderende seizoenen van een generatie worden.
Vijfendertig jaar lang was er één speler die het homerunrecord voor één seizoen in handen had: wijlen, grote George Herman “Babe” Ruth. Ruth zou later een van de meest, zo niet de enige, iconische honkbalfiguur in de MLB-geschiedenis worden. Maar toen het seizoen 1961 begon, gaf wijlen Babe Ruth de kroon van de koning van de homeruns over aan een andere Yankee, Roger Eugene Maris. Roger Maris zal voor altijd geassocieerd worden met het seizoen 1961.
Wanneer het over Maris gaat, vergeten de fans dat Roger niet slechts één miraculeus seizoen had, maar dat hij een miraculeuze honkbalcarrière had.
Roger Eugene Maris begon zijn honkbalcarrière in 1957 toen hij geselecteerd werd om bij de Cleveland Indians te komen spelen. Hij zou twee jaar voor de Indians spelen voordat hij werd overgeplaatst naar de voormalige Kansas City A’s. Maris zou nog twee jaar bij Kansas City blijven, maar in 1959 werd hij opnieuw naar een andere ploeg overgeplaatst. De Yankees besloten te ruilen met de A’s in ruil voor Maris, en de A’s ontvingen zes Yankees spelers, waaronder de eervolle vermeldingen Hank Bauer en Don Larsen.
In 1960 was de loopbaan van Maris net begonnen.
In het seizoen 1960 zouden Maris en de Yanks de World Series halen, maar kwamen te kort door te verliezen van de Pittsburgh Pirates. In 1960, zou Roger Maris het eerste bepalende moment van zijn carrière beleven. Hij leidde de competitie in binnengeslagen punten, slagpercentage en extra honkslagen. Maris werd tweede in het totaal aantal honken en de meeste homeruns, één minder dan Yankees teamgenoot en oude vriend Mickey Mantle.
Het zou Maris zijn die in 1960 als overwinnaar uit de bus zou komen. Maris verdiende een Gold Glove Award voor zijn ongelooflijke verdediging en zou later de 1960 American League’s Most Valuable Player Award ontvangen. Toen kwam het legendarische seizoen 1961.
In 1961 breidde de American League uit van acht naar tien ploegen, en het seizoen ging van 154 naar 162 wedstrijden. Onmiddellijk gonsden sportschrijvers en fans over één ding: zou iemand het beroemde record van één enkel seizoen in de honkbalgeschiedenis, Babe Ruth’s 60 homeruns, verbreken?
Sommigen, waaronder Mickey Mantle en Roger Maris, die favoriet waren om het record te verbreken, geloofden dat het kon gebeuren. Maar jongens, de sportschrijvers en het duo bekend als de M&M boys dachten verkeerd. Helaas zou slechts één man het record breken, want Mantle’s gezondheid werd een probleem, en Maris ging alleen achter Babe Ruth aan. Omdat de toenmalige commissioner, Ford Frick, besloot dat Ruth’s record niet verbroken zou worden, tenzij het gebroken zou worden in hetzelfde aantal wedstrijden dat Ruth 60 sloeg. En dus plaatste Frick een asterisk.
Roger zou Ruth’s record niet breken in 154 wedstrijden, maar hij zou het record dan “breken” in de laatste wedstrijd van het seizoen. Roger Eugene Maris was de nieuwe koning van de homeruns, en het seizoen werd alleen maar beter voor Roger. De Yankees wonnen ook de 1961 World Series tegen de Reds, en veroverden daarmee weer één van hun 27 kampioenschappen in de teamgeschiedenis. Roger Maris won zijn eerste.
Na een wonderbaarlijk seizoen 1961, ging Maris het seizoen 1962 weer in als de Meest Waardevolle Speler van de American League. En in 1962 zou hij er aan bijdragen dat de Yankees de World Series zouden bereiken. Hij maakte een game-saving vangbal in Game 7 van de 1962 World Series, en de Yankees zouden weer winnen.
Maar in 1963 verloren de Yanks van de Dodgers in de Fall Classic, en Maris’ tijd bij de Yanks zou beginnen te eindigen. De Yanks verloren opnieuw in 1964 van de Cardinals in zeven games. Maris’ gezondheid was niet in de beste conditie, dus uiteindelijk ruilden de Yankees hun ster right fieldder in 1967 met de St. Louis Cardinals.
In 1967 zou Maris opnieuw de top bereiken, door zijn derde World Series te winnen. In 1967 sloeg Maris .385 met een homerun en zeven RBI in het naseizoen. In 1968 hielp hij de Cardinals weer aan de wimpel, maar slaagde er niet in de World Series te winnen. Na 1968 hing Roger zijn schoenen aan de wilgen.
De Yankees rechtsvelder beëindigde zijn loopbaan met een slaggemiddelde van .260. Hij had een totaal van 275 homeruns en 850 binnengeslagen punten. Maris was ook een zevenvoudig All Star. Hij won drie van de zes World Series, ontving één Gold Glove en was back-to-back MVP in 1960 en 1961.
Drieëntwintig jaar na zijn wonderbaarlijke 1961, werd Roger Maris op “Old-Timers’ Day” door de Yankees met zijn Nr. 9 op pensioen gesteld, samen met wijlen Elston Howard. De enige andere speler die Maris’ nummer droeg was Yankees derde honkman Craig Nettles. In 1987 werd de asterisk van Ford Frick opgeheven, waardoor Roger Maris de eer kreeg om de kroon te dragen van de single-season homerun koning.
Maris heeft nooit geweten dat het record hem toebehoorde door zijn dood in 1985.
Sinds zijn speeldagen eindigden, stond Roger Maris 36 jaar lang bekend als de homerun koning van het honkbal. Niemand zal ooit het seizoen van 1997 vergeten, toen Sammy Sosa en Mark McGwire “het uitmaakten” om de nieuwe koning van de homeruns in één seizoen te worden. McGwire zou het eerst breken, en vier jaar later zou Sammy Sosa de volgende koning worden. Roger moest op jacht naar een grotere naam dan McGwire.
Vijftig jaar geleden zou honkbal voorgoed veranderen. Met een nieuw seizoen kwam er een nieuwe homerun koning. Roger Maris is de enige man die het record homeruns in één seizoen langer vasthoudt dan wie dan ook in het honkbal. Zijn knuppel staat in de Hall of Fame, maar hij niet.
Waarom niet?
Wat onderscheidt Roger Maris van Phil Rizzuto, Yogi Berra en andere grote Hall of Famers? Een heleboel dingen, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: Ze maakten het spel tot wat het nu is.
Ze schreven geschiedenis. Ze maakten zichzelf tot legende. Net als Roger Maris. Roger Maris had jaren geleden al in de Hall of Fame moeten staan. Nu 50 jaar later sinds dat historische seizoen, wachten honkbalfans nog steeds op zijn naam, samen met de Robinsons, Berras, Mantles en vele anderen.
Vergeet het gemiddelde, vergeet de andere jaren, weet alleen dit: Maris hielp het spel van honkbal te definiëren, en dat is een prestatie die een onderscheiding verdient.
Roger Maris Hall of Fame klasse…2012? Wie weet.