Honden krabben af en toe, maar als het vaak, onophoudelijk of verontrustend is, is er iets mis. Sommige honden likken of knabbelen liever dan dat ze krabben. Velen doen dit privé, dus kijk uit naar rode, pijnlijke huid, kale plekken, of bruine speekselvlekken waar de vacht is gelikt.
Jeuk (technisch pruritus genoemd) is een teken, geen diagnose of specifieke ziekte. Het is waarschijnlijk de meest voorkomende reden voor eigenaren om huisdieren naar de dierenarts te brengen, en maakt een groot deel uit van onze consulten.
Vlooien zijn ongrijpbaar en komen ZEER vaak voor. Bij warmer weer ontwikkelen vlooieneitjes zich sneller tot volwassen dieren. Het is belangrijk om de volgende stappen uit te voeren voordat u deze beestjes afwijst.
Hoe controleert u uw hond op vlooien
Ze bewegen snel en verbergen zich goed, vooral in dikke of donkere vachten, dus zijn moeilijk te vinden. Volwassen exemplaren vormen 5% van de populatie. De rest leeft als eitjes, larven en poppen in de omgeving. Aangezien een vlo 40-50 eitjes per dag kan leggen, hoeven er niet veel volwassen dieren te zijn om een probleem te vormen, dus het niet vinden van een vlo sluit vlooien niet uit. Alleen in zware gevallen kunt u ze gemakkelijk vinden.
Zoek met een kam naar de donkere korrelige vlekjes van vlooienuitwerpselen, vaak rond de staartbasis en de nek. Deze vlekjes vormen, wanneer ze op vochtige watten worden gelegd, een rode zweem als gevolg van het bloedgehalte.
Ik heb een vlooienbehandeling gebruikt; kunnen het nog steeds vlooien zijn?
Vlooienbehandelingen moeten effectieve ingrediënten bevatten en regelmatig worden toegepast. Door onderbrekingen in de bescherming kunnen vlooien zich voeden en eitjes leggen in uw huis. Aangezien 95% van hun levenscyclus zich in de omgeving afspeelt, mogen effectieve thuisbehandelingen tijdens een uitbraak niet worden vergeten.
Er is een verbijsterend aanbod van vlooienmiddelen met verschillende werkzame bestanddelen. Producten die u in de winkel of online koopt, zijn niet altijd uitvoerig getest op veiligheid en werkzaamheid. Vraag advies aan uw dierenarts, vooral bij een uitbraak. Bovendien worden diergeneeskundige behandelingen vaak gecombineerd met ingrediënten om andere parasieten zoals teken of longworm te voorkomen. Zij kunnen u helpen een behandeling te kiezen die rekening houdt met uw individuele behoeften en de risico’s van uw levensstijl.
Veel vlooienbehandelingen vereisen dat vlooien bijten voordat ze worden gedood. Als uw hond allergisch is voor het speeksel van een vlooienbeet (vlooienallergie), heeft uw hond niet veel vlooien nodig om jeuk te krijgen. Aangezien een vlo tot 400 keer per dag kan bijten, kunnen een paar vlooien al veel irritatie veroorzaken.
De jeuk is plaatselijk; wat kan dit betekenen?
Kijk goed of er wondjes zijn, matten, vreemde voorwerpen zoals splinters, of insecten- of tekenbeten. Als uw huisdier alleen aan zijn oren krabt, moet een dierenarts in de gehoorgang kijken en controleren op ontsteking, infectie of vreemde voorwerpen zoals graszaad.
Mijn hond krabt zich overal; wat kan dit zijn?
De meest voorkomende oorzaken van jeuk zijn parasieten, infecties, en allergieën.
We hebben de meest voorkomende parasiet al behandeld; de vlo. Er zijn ook vele soorten…
Mijten.
Sommige kunnen gemakkelijk met een microscoop worden gezien, andere zijn moeilijker te spotten, en de meeste zijn niet met het blote oog te zien. Sarcoptische mijten veroorzaken meestal hevige jeuk en korstjes op de oren, borst, ellebogen en spronggewrichten. Ze zijn besmettelijk, worden verspreid door andere honden of vossen, en treffen mensen.
Een overwegend konijnenmijt (Cheyletiella) treft minder vaak honden. Het wordt verspreid door wilde konijnen of andere honden. Het ziet eruit als ‘wandelende roos’ en kan jeuk veroorzaken als de hond overgevoelig is, hoewel dit meestal niet het geval is. Deze mijten leven niet op mensen, maar kunnen huidirritatie veroorzaken.
Demodexmijten veroorzaken haaruitval en schilfering die plaatselijk of algemeen kunnen zijn en, in bepaalde vormen, jeuk veroorzaken. De mijt is niet besmettelijk voor andere dieren of mensen. Als er een secundaire huidinfectie optreedt, zal dit bij ernstige gevallen hevige jeuk veroorzaken.
Als al het andere is uitgesloten, lijdt uw hond hoogstwaarschijnlijk aan een…
Allergische huidziekte.
Contactallergie komt niet vaak voor, maar kan wel optreden bij bijvoorbeeld een nieuwe shampoo of waspoeder. Denk na of u onlangs iets hebt veranderd.
Fleaallergie dermatitis, die zoals gezegd vaak voorkomt, met laesies die typisch de stuit, rug en nek aantasten.
De andere twee brede types zijn:
- Atopische aandoening bij de hond (“Atopie” of “Atopische Dermatitis”): een reactie op omgevingsallergenen zoals pollen die seizoensgebonden verschijnselen veroorzaken, of huisstofmijt die het hele jaar door verschijnselen veroorzaakt.
- Cutane bijwerkingen van voedselreacties (“Voedselallergie”) zijn het gevolg van een allergische reactie op bepaalde voedingsmiddelen, die meestal het hele jaar door voorkomt.
Ze vertonen sterk gelijkende symptomen en zijn dus moeilijk uit elkaar te houden. Veel honden lijden aan een mix van allergieën, wat de zaken nog ingewikkelder maakt. Meestal zijn de huidveranderingen en de jeuk gegeneraliseerd en komen buik en gezicht vaker voor, maar ze kunnen ook plaatselijk zijn. Voedselallergieën zijn waarschijnlijker als uw hond jonger is dan 1 jaar, maar kunnen op elke leeftijd voorkomen. Ze veroorzaken darmklachten bij een derde van de honden. Atopie begint meestal tussen 6 maanden en 3 jaar oud.
Uw dierenarts kan het starten van een strenge eliminatie voedselproef bespreken als een ongunstige voedselreactie wordt vermoed.
Allergische huidziekten kunnen niet worden genezen, alleen worden beheerd, en veroorzaken immense frustratie voor eigenaren en zijn tijdrovend en kostbaar, omdat de behandeling levenslang is.
Huidinfecties
Het kan hierbij gaan om gisten of bacteriën, en treden meestal op als gevolg van een slechte huidbarrièrefunctie door een onderliggende allergische huidziekte. Het kan het eerste teken zijn dat uw hond een allergische huidziekte heeft. Bacteriële infecties komen vaak voor op vochtige plaatsen van het lichaam zoals de oren, de voeten en de liezen als ronde schilferende plekken, puistjes of etterende zweertjes, maar kunnen algemeen zijn. Gistinfecties hebben de neiging vettiger en algemener te zijn en kunnen ook de oren aantasten. Deze infecties veroorzaken hevige jeuk en moeten dus behandeld worden, maar de onderliggende allergie mag niet genegeerd worden. Preventie van infecties is belangrijk voor de langetermijnbehandeling van allergische huidziekten.