Als u gewend bent om in een kantoor vol collega’s te werken, maar nu gedwongen bent om vanuit huis te werken, hebt u misschien het gevoel dat het een beetje stil is – te stil. De oplossing zou kunnen zijn om te luisteren naar muziek, gepraat, of andere achtergrondaudio die je geest op kan houden en je aandacht geconcentreerd kan houden.
Je luistert misschien naar dezelfde muziek of podcasts die je op kantoor door je koptelefoon hebt geluisterd. Of je hebt misschien besloten dat je iets heel anders nodig hebt om je door je werk-thuis-dagen te loodsen.
We hebben het personeel van The Verge gepolst om erachter te komen waar ze tijdens werktijd naar luisteren, of het nu een podcast, een album, een favoriete muzikant, een muziekgenre, wat dan ook is. Hier is wat ze ons vertelden. Lees verder – en wie weet? Misschien wordt u gemotiveerd om een geheel nieuwe audio-ervaring te proberen.
- Schrijven naar een stemming
- Brian Lehrer, Stephen Sondheim, en Lin-Manuel Miranda
- Verblijf weg van Engels
- Kom naar Discworld
- Underground hip hop
- Video Game Soundtracks
- Electronica en TV
- Aanbevelingen uit nieuwsbrieven
- Choosing Tycho
- Internetradio
- Needing the noise
- Oorwormen vermijden – en Baby Shark
- De robots komen naar uw kantoor
- Vergecast: De Snyder Cut, Samsung Unpacked 2021, en deze week in EV’s
- Hoe Australië het testbed werd voor tech regelgeving
Schrijven naar een stemming
Als ik schrijf, heb ik de neiging om de stemming en het ritme over te nemen van wat ik ook aan het luisteren ben. Als ik een bijzonder agressief stuk heb geschreven, is de kans groot dat ik luisterde naar Appetite for Destruction (Spotify / Apple Music / Amazon Music), Ride the Lightning (Spotify / Apple Music / Amazon Music), of Cowboys from Hell (Spotify / Apple Music / Amazon Music). In feite heb ik de neiging om te vertrouwen op metal als ik moet iets bang uit zo snel mogelijk. Complexe stukken, vooral die met ingewikkelde bewerkingen, vragen meestal om iets als Philip Glass of Steve Reich: repetitief, ritmisch, doelbewust, bevredigend. -Elizabeth Lopatto, adjunct-hoofdredacteur
Brian Lehrer, Stephen Sondheim, en Lin-Manuel Miranda
Ochtends luister ik naar de Brian Lehrer Show op mijn lokale NPR station. Hij is mijn favoriete politieke commentator; hij is ontspannen en niet-confrontationeel, en open voor tegengestelde meningen terwijl het maken van zijn eigen zeer duidelijk wanneer nodig. Hij behandelt zowel lokale als nationale kwesties, maar maakt ze altijd relevant voor zijn NYC publiek. Hij is een verstandige stem in een krankzinnige wereld, dus ik vind hem erg geruststellend.
In de middag, kan ik kiezen uit een hele reeks muzikale genres, maar mijn belangrijkste ding is (ja, ik geef het toe) Broadway musicals (Spotify / Apple Music / Amazon Music). Mijn favorieten zijn Sondheim, Bernstein, en Gilbert en Sullivan (oké, ze zijn officieel operette, maar laten we niet muggenziften), maar ik ga ook voor Irving Berlin, George Gershwin (Porgy en Bess: musical, operette, of opera?), Kurt Weill, Rogers en Hart, en Lin-Manuel Miranda. Als ik met iets bezig ben dat veel concentratie vergt, schakel ik misschien over naar een klassieke muziekzender op Spotify, maar musicals vrolijken me op en houden me alert, iets wat tegenwoordig altijd van pas komt. -Barbara Krasnoff, Recensie-redacteur
Verblijf weg van Engels
Meer dan eens kan ik me niet concentreren op mijn werk als ik luister naar muziek die in het Engels gezongen wordt. Als Engelssprekende denk ik in het Engels, dus het is alsof ik een ander persoon in mijn hoofd heb. Maar er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld als een zanger de woorden op een interessante manier verdraait. Dus bands als Dirty Projectors (Spotify / Apple Music / Amazon Music), Talk Talk (Spotify / Apple Music / Amazon Music), en TV on the Radio (Spotify / Apple Music / Amazon Music) zijn de laatste tijd geweldig om naar te luisteren.
Anders, om gefocust te blijven, moet ik luisteren naar ofwel instrumentale muziek, of muziek gezongen in een andere taal. Voor instrumentale, ik meestal sterk afhankelijk van Tortoise (Spotify / Apple Music / Amazon Music), Jamie XX (Spotify / Apple Music / Amazon Music), en video game soundtracks. Cornelius (Spotify / Apple Music / Amazon Music) is geweldig omdat het voornamelijk instrumentaal is, en het gesproken woord dat er is, kan ik niet verstaan omdat het Japans is. Om dat te bereiken, heb ik ook vast te houden aan Yura Yura Teikoku’s (Spotify / Apple Music) catalogus, evenals mei ehara (Spotify / Apple Music / Amazon Music) en Lamp (Spotify / Apple Music / Amazon Music). Die laatste twee zijn echt feel-good artiesten voor mij om op te zetten. De titelloze plaat van Arthur Verocai (Spotify / Apple Music / Amazon Music) houdt me ook productief (hoewel het een veel te vluchtig album is). -Cameron Faulkner, Schrijver
Kom naar Discworld
Toen ik jong was luisterde ik elke avond als ik ging slapen naar de luisterboeken over Discworld van Terry Pratchett. Ik had de boeken op band, samen met een lompe zilveren CD/tapespeler die het eerste “volwassen” stukje technologie was dat ik bezat. Als ik mijn ogen sluit, herinner ik me nog het geklik van het bandje en het gevoel dat ik in bed lag, terwijl de speler als een beest in het donker van mijn kamer zoefde. Zo nu en dan ging het ker-klunk als het bandje omdraaide in de lade (het toppunt van technologische verfijning in die tijd, dat verzeker ik u).
Ik luister nu naar niets meer tijdens het werk. Ik haat lawaai tijdens het schrijven en draag meestal oordopjes. Maar toen de lockdown begon, begon ik weer Discworld-luisterboeken (Amazon) te kopen op mijn telefoon en nu ben ik verslaafd. Ik luister ernaar tijdens het sporten en ’s avonds als ontspanning en ik luister in bed. Het is troostvoer, ik weet het, en nauwelijks uitdagend materiaal. Maar de verhalen houden opmerkelijk goed stand en ik vind Pratchett’s cynische maar liefdevolle kijk op de menselijke natuur nu net zo aardend als ik toen al deed. Mensen kunnen slecht zijn, zegt Pratchett, maar vaker wel dan niet zijn ze bang of verward. Het is een goede boodschap, al mis ik nog steeds het geruis van de band. -James Vincent, Senior reporter
Underground hip hop
Ik ben sinds de pandemie niet meer in staat geweest om naar huis in Californië te gaan, dus ik heb een afspeellijst van de westkust voor als ik wat zonneschijn nodig heb om me door de dag te helpen. Er gaat niets boven een zomer in Los Angeles. Voor wat bewuste underground hiphop zijn Bambu DePistola (Spotify / Apple Music) en Ruby Ibarra (Spotify / Apple Music / Amazon Music) – de “rapper uit de Bay Area die werkt aan een COVID-vaccin” – de go-to’s. Klassy’s album Dirty Cortez (Spotify / Amazon Music) is een liefdesbrief aan de OG’s van LA’s Echo Park. Een andere LA-stam: Las Cafeteras (Spotify / Apple Music / Amazon Music). De ultieme old-school SoCal zomerhymne: The Dove Shack’s Summertime in the LBC (Spotify / Apple Music). -.Justine Calma, wetenschapsverslaggever
Video Game Soundtracks
Ik kan meestal niet schrijven en naar muziek op de achtergrond luisteren. Ik word veel te snel afgeleid, en als ik een songtekst hoor, worden mijn gedachten in de war geschopt door wat ik probeer te schrijven. Maar af en toe gebruik ik muziek om in een zone te komen, en dat lukt meestal door te luisteren naar *push up glasses* video game soundtracks.
Recently, I’ve been gravitating to compilations of music from Final Fantasy VII Remake. Ik vond dat Square-Enix prachtig werk leverde met de soundtrack van dat spel. Af en toe zet ik de Clock Town-muziek van The Legend of Zelda: Majora’s Mask aan, waarbij ik kies welke van de drie variaties het best bij mijn stemming van die dag past. (Dag 1 en Dag 2 zijn vrij kalmerend, terwijl Dag 3 een voorspelbaar gevoel van urgentie heeft dat me soms de schop onder de kont geeft die ik nodig heb om een groot project af te maken). En soms zoek ik gewoon naar “muziek + uitgebreid” op YouTube om extra lange tracks van muziek uit dat spel te krijgen.
Ik had er nooit bewust over nagedacht waarom ik soms kan werken terwijl ik naar gamemuziek luister, maar het kwam bij me op terwijl ik dit stukje schreef dat de meeste videogamemuziek al is ontworpen om iets te zijn dat ambiently op de achtergrond van een virtuele wereld draait terwijl ik me op een andere taak concentreer. Misschien kan ik het daarom soms ook voor taken in de echte wereld gebruiken. -Jay Peters, nieuwsschrijver
Electronica en TV
Ik ben zo jaloers op mensen die naar podcasts kunnen luisteren terwijl ze werken; ik moet al mijn aandacht op het een of het ander richten, en luisteren naar iemand die praat is te afleidend. Soms, als ik me echt moet concentreren (zoals op een deadline), zet ik de ruisonderdrukkende koptelefoon op en luister ik naar elektronica, vertrouwend op Spotify voor aanbevelingen, maar het moet muziek zijn met weinig of geen teksten. Paul Kalkbrenner (Spotify / Apple Music / Amazon Music) is de laatste tijd erg in de roulatie. Maar de soundtrack die ik het vaakst gebruik als ik op afstand werk, is de tv aan op een laag volume op een nieuwszender. Ik denk dat dat komt omdat dat geluidsniveau een redactiekameromgeving simuleert, waardoor ik makkelijker in mijn werkhersenen kom. -Kim Lyons, weekendredacteur
Aanbevelingen uit nieuwsbrieven
Ik heb het soort hersenen dat niet kan functioneren zonder dat er muziek op de achtergrond speelt. Maar als ik aan het werk ben, hebben mijn hersenen vooral iets nodig zonder tekst, of dat nu klassiek, jazz, soundscapes, of zelfs de veel geprezen (maar uiteindelijk behoorlijk saaie) “lofi hiphop beats om te ontspannen/studeren op.” Ik ben vreselijk in het vinden van nieuwe muzikanten, en ik wil niet volledig de sleutels overhandigen aan Spotify’s algoritme, dus ik abonneer me op een paar nieuwsbrieven voor mijn aanbevelingen.
Twee van de beste zijn Flow State en Caesura Letter. Flow State, die wordt gerund “semi-anoniem door een jongen gevestigd in New York genaamd Marcus,” stuurt u elke dag twee uur muziek die geweldig is om te werken. Caesura Letter is van een vriend van me, Matt Pinto, die ook muziek opneemt onder de naam Healthy Lives (Spotify / Apple Music / Amazon Music). Hij blinkt uit in internet crate-digging, of het nu trance compilaties van de vroege jaren ’90 of een ambient kantoor geluiden soundboard voor degenen die missen rond hun collega’s. (Zoals ik.)
Als ik buiten op de fiets zit of thuis de afwas doe, zet ik een podcast op. De laatste tijd heb ik genoten van Binge Mode door de Ringer, The Prof G Show met Scott Galloway, en The War on Cars. -Andrew J. Hawkins, senior verslaggever
Choosing Tycho
Het grootste deel van de dag luister ik niet naar muziek of audio, omdat ik vaak moet inspringen op gesprekken of moet kijken naar video’s die ons videoteam produceert voordat we ze publiceren. Maar als ik me echt moet concentreren en wat werk gedaan moet krijgen, is mijn voorkeursmuziek de ambient, elektronische soundscapes van Tycho (Spotify / Apple Music / Amazon Music), een artiest die bekend kan zijn bij sommige lange Verge-lezers.
De afgelopen tien jaar is het mijn go-to muziek geweest wanneer ik de wereld moet afstemmen en een schrijfopdracht moet jammen (zoals ik op dit moment aan het doen ben). Tycho’s muziek heeft precies de juiste hoeveelheid rustgevende geluiden en stuwende beats om me gefocust te houden op wat ik moet doen en niet in slaap te vallen.
Ik geef de meeste voorkeur aan het album Dive uit 2011, maar vaak zet ik gewoon Spotify’s This is Tycho playlist of het Tycho radiostation aan en laat het spelen. Ik moet alleen de nieuwere tracks overslaan waarin zang is verwerkt – ze zijn prima, maar ze hebben niet het productiviteitssap waar ik naar hunker.
Het laatste stukje van deze puzzel is een set comfortabele, goed klinkende, ruisonderdrukkende hoofdtelefoons die ik kan gebruiken om mezelf in de geluidsvormen te hullen. Mijn huidige keuze is Microsoft’s Surface Headphones 2. -Dan Seifert, adjunct-redacteur
Internetradio
Ik heb chill, ambient muziek essentieel gevonden voor het werken vanuit huis. Ik wil iets cool, maar mijn hersenen is hardwired te toetsen in op teksten, dus zang zijn een probleem. Mijn go-to voor bijna 20 jaar is Soma.fm, een internet radiostation uit San Francisco dat zijn start ver terug in 1999 kreeg. Soma.fm heeft een heleboel verschillende stations. Groove Salad is mijn go-to, en Indie Pop Rocks was de beste manier voor mij om nieuwe muziek te vinden in de vroege jaren 2000.
Maar mijn favoriet is waarschijnlijk Secret Agent, dat is als een late jaren ’60 James Bond vibe (minus de vrouwenhaat) vertaald door chillwave. Maak je geen zorgen als niets van dat zinvol is, weet gewoon dat het erg cool is en je zou het moeten checken.
Je kunt luisteren in een webbrowser, maar probeer rond te kijken voor een speciale internet muziekspeler als je meer handige bediening wilt – ik gebruik Triode van iconfactory. Het mooie van het gebruik van internetradio voor radio is dat je plug-in-en-focus muziek gescheiden blijft van je Spotify-algoritme. -Dieter Bohn, uitvoerend redacteur
Needing the noise
Als de oudste van vijf kinderen, was het tijdens het opgroeien altijd rumoerig. Er waren altijd gesprekken, vaak luidruchtig – soms gevechten – zelfs wanneer het tijd was om te studeren voor een test, of zich te concentreren op schoolwerk. Vandaar dat ik deze behoefte aan constant achtergrondgeluid heb ontwikkeld om me te kunnen concentreren. Niets is voor mij zo afleidend als een stil kantoor, nog verontrustender is een stil huis. Mijn oplossing: ochtendtelevisie. Als ik werk, heb ik GMA, of The Today Show op de achtergrond. Ik drink mijn koffie met de dames van The View, en als ik een bijzonder zware werkdag voor de boeg heb, wordt Wendy Williams mijn kantoorgenoot. De combinatie van hartverwarmende verhalen en gekibbel brengt me helemaal in de zone, en het is geruststellend om geklets op de achtergrond te hebben en het gevoel te hebben dat je met mensen samen bent. De middagen worden een beetje moeilijker voor me tot de problematische Dr. Oz of Ellen opkomen… jammer dat de Harry Connick Jr. talkshow niet werkte. -Esther Cohen, Social media manager
Oorwormen vermijden – en Baby Shark
Podcasts, klassieke muziek, videogamemuziek, trance, witte ruis: ik heb het allemaal geprobeerd, en niets lijkt ook maar iets uit te maken. Persoonlijk, ik ga in een staat van hyperfocus tijdens het grootste deel van mijn werkdag, en ik wind niet op “horen” een van het – tenzij het is zo interessant of zo’n verwoestende oorworm dat ik wind up hyperfocus op dat in plaats daarvan. Voor mij is het meer het vermijden van Baby Shark dan het pro-actief vinden van iets om naar te luisteren.
Aan de positieve kant, het betekent dat ik geen koptelefoon op het werk hoef te dragen! -Sean Hollister, Senior nieuwsredacteur
De robots komen naar uw kantoor
Vergecast: De Snyder Cut, Samsung Unpacked 2021, en deze week in EV’s
Hoe Australië het testbed werd voor tech regelgeving
Bekijk alle verhalen in Podcasts