Wetenschappers staan erom bekend dat ze dramatische voorspellingen doen over de toekomst – en onheilspellende robots staan opnieuw in de schijnwerpers nu kunstmatige intelligentie een marketinginstrument is geworden voor allerlei verschillende merken.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd gezegd dat vliegende auto’s om de hoek stonden en dat alle energieproblemen tegen het einde van de 20e eeuw zouden zijn opgelost door fusie-energie. Maar decennia later lijken we niet veel dichter bij het uitkomen van een van deze voorspellingen.
Dus wat is er met al dit gepraat – aangewakkerd door mensen zoals ruimtebaron, Elon Musk – over robots die de wereld overnemen?
Pessimisten voorspellen dat robots banen over de hele wereld in gevaar zullen brengen, en niet alleen in de industriële productie. Ze beweren dat robotjournalisten, robotdokters en robotadvocaten menselijke deskundigen zullen vervangen. En, als gevolg van een wegsmeltende middenklasse, zal er massale armoede en politieke instabiliteit ontstaan.
Optimisten voorspellen een nieuw paradijs waar alle vervelende problemen van menselijke relaties kunnen worden overwonnen door een perfect leven te leiden met gemakkelijk vervangbare robotpartners, die zowel onze basisbehoeften als onze diepste verlangens zullen vervullen. En “werk” zal een oud begrip worden.
De pessimisten kunnen zich echter ontspannen en de optimisten moeten hun laarzen afkoelen. Als deskundigen op het gebied van de robotica geloven wij dat robots in de toekomst veel zichtbaarder zullen zijn, maar dat zij – althans in de komende twee decennia – duidelijk als machines herkenbaar zullen zijn.
Dit komt omdat er nog een lange weg te gaan is voordat robots een aantal fundamentele menselijke vaardigheden zullen kunnen evenaren. Hier zijn vijf redenen waarom robots niet op het punt staan de wereld over te nemen.
Menselijke handen
Wetenschappers zijn nog lang niet zover dat ze de complexiteit van mensenhanden kunnen nabootsen. De handen van robots die vandaag in echte toepassingen worden gebruikt, zijn onhandig. De meer geavanceerde handen die in laboratoria zijn ontwikkeld, zijn niet robuust genoeg en missen de beweeglijkheid van mensenhanden.
Tactiele perceptie
Er is geen technische match voor de prachtige menselijke en dierlijke huid die een verscheidenheid aan tactiele sensoren omvat. Deze perceptie is nodig voor complexe manipulatie. Ook de software die de input van de sensoren in robots verwerkt, is bij lange na niet zo verfijnd als het menselijk brein als het gaat om interpretatie van en reactie op de berichten die van de tactiele sensoren worden ontvangen.
Controle van manipulatie
Zelfs als we kunsthanden zouden hebben die vergelijkbaar zijn met mensenhanden en een verfijnde kunsthuid, zouden we nog steeds een manier moeten kunnen ontwerpen om ze te besturen om objecten op een mensachtige manier te manipuleren. Mensenkinderen doen er jaren over om dit te doen en de leermechanismen worden niet begrepen.
interactie tussen mens en robot
De interactie tussen mensen berust op goed werkende systemen voor spraak- en objectherkenning, en op andere sensoren zoals reuk- en smaakzin en tastzin. Hoewel er aanzienlijke vooruitgang is geboekt op het gebied van spraakherkenning en objectherkenning, kunnen de huidige systemen nog steeds alleen worden gebruikt in tamelijk gecontroleerde omgevingen wanneer een hoge mate van prestatie is vereist.
Menselijke rede
Niet alles wat technisch mogelijk is, hoeft te worden gebouwd. De menselijke rede zou kunnen besluiten om dergelijke robots niet volledig te ontwikkelen, omdat ze schadelijk kunnen zijn voor de samenleving. Als over vele tientallen jaren de genoemde technische problemen zijn overwonnen, zodat complexe mensachtige robots kunnen worden gebouwd, zou regelgeving misbruik nog steeds kunnen voorkomen.
Randen gladstrijken
In ons onderzoeksproject, SMOOTH, ontwerpen we robots waarvan we hopen dat ze in 2022 in ouderenzorginstellingen zullen functioneren. Deze robots zullen worden ingezet voor het oplossen van repetitieve taken waarbij interactie tussen mens en robot nodig is, zoals het vervoeren van wasgoed en afval, het aanbieden van water aan mensen of het begeleiden van mensen naar de ontbijttafel.
Het was noodzakelijk om de robots te vereenvoudigen en de taken die ze uitvoeren zorgvuldig te selecteren om ervoor te zorgen dat ze binnen vier jaar commercieel levensvatbare producten kunnen zijn.
Onze aanpak was niet om de eerste drie problemen van mensachtige handen, tactiele perceptie en controle over manipulatie op te lossen, maar om die robotische wegversperringen te vermijden.
Om het vierde probleem van de interactie tussen mens en robot aan te pakken, kozen we repetitieve taken om de complexiteit te verminderen, omdat de verwachte interacties – tot op zekere hoogte – voorspelbaar zijn.
Robots zijn vandaag de dag een realiteit in de industrie en ze zullen in de openbare ruimte verschijnen in complexere vormen dan robotstofzuigers. Maar in de komende twee decennia zullen robots niet op mensen lijken, ook al zien ze er misschien uit als mensen. In plaats daarvan zullen het geavanceerde machines blijven.
Dus u hoeft niet bang te zijn voor een robotopstand in de nabije toekomst.