Viering van de Dag van de Vlag in Haïti
NPH Haïti
25 mei 2012 – Haïti
 |
|
| FWAL-studenten assisteren bij de optocht van de Haïtiaanse Dag van de Vlag. |
1/6
|
Op 18 mei vierde Haïti de 209e verjaardag van zijn Vlag. De redenen voor de viering waren talrijk, maar de belangrijkste is de vrijheid die de slaven hebben verdiend toen de Haïtianen vochten voor hun onafhankelijkheid van de Fransen. In het hele land, en zelfs in de hele wereld waar er enige concentratie van Haïtianen is, wordt de vlag gevierd als de vereniging van het land tegen de slavernij en ten gunste van de vrijheid. Alle scholen hadden deze dag vrijaf om na te denken over trots, eenheid, vrijheid, het begin van de onafhankelijkheid van deze grote natie en de aanneming van haar vlag omdat die onze waarden vertegenwoordigt. Lagere en middelbare schoolkinderen in heel Haïti vierden op 17 mei Vlaggetjesdag op school door in optochten mee te lopen, over de betekenis van de vlag te leren en na te denken en er kleinere versies van te maken. Ze droegen deze vlaggetjes trots mee naar huis, tot groot genoegen van hun leraren, ouders en buren. Op 18 mei gingen de leerlingen van de middelbare school gekleed in kostuums uit die tijd en trokken ze de straat op met muziekkorpsen en optochten. Op de basisschool Father Wasson Angels of Light “FWAL” gaven de kinderen hun eigen draai aan de viering. Volwassenen in historische kostuums speelden de onafhankelijkheidsgevechten na, terwijl de kinderen toespraken hielden over de betekenis van de kleuren van de vlag, het ontwerp en het devies van het land, terwijl ze deelnamen aan hun eigen scènes over de gevechten voor vrijheid en onafhankelijkheid van het kolonialisme.
In de geschiedenis van de vlag hebben de schoolkinderen ongetwijfeld geleerd dat de officiële goedkeuring van de vlag plaatsvond op 18 mei 1803, tijdens het Congres van Arcahaie, een stad ten noorden van Port-au-Prince. De vlag werd genaaid door een vrouw genaamd Catherine Flon. Op de agenda van het congres stond de discussie over de oorsprong van de vlag, het ontwerp en de betekenis ervan. Het was op het moment van de passie, om de solidariteit van het revolutionaire leger tegen de Fransen weer te geven, dat “Le Père de la Patrie” (Vader van de Natie) Jean-Jacques Dessalines, toen generaal-hoofd van het leger, de witte streep van het Rood, Wit en Blauw van de Franse vlag scheurde en de blauwe en rode stukken samenvoegde. Dit creëerde een symbolische vereniging van de mulat en de zwarte patriotten. Door het wit van de vlag te halen, bewezen ze hun afwijzing van de blanke pro-slavernij Franse kolonialisten.
De vlag heeft in de loop der jaren verschillende veranderingen ondergaan. Zo veranderde Dessalines in 1805 de vlag in zwart/rode verticale strepen. Na zijn dood werd het land verdeeld in twee republieken – geleid door Henri Christophe in het noorden en Alexandre Petion in het zuiden en westen. Terwijl Christophe de zwart/rode verticale strepen behield, keerde Petion terug naar het ontwerp van 1804 met rood/blauwe horizontale strepen en voegde het wapenschild van het land toe, een koninklijke palm die “onafhankelijkheid” betekent met daarop de “vrijheidsmuts” voor vrijheid en versierd met 3 bajonetten aan weerszijden van de palm als teken van de bereidheid om hun vrijheid te verdedigen. Hij plaatste ook een banier over de onderkant met het motto “L’Union Fait La Force” wat betekent “Eenheid maakt kracht”, alles ingesloten in een wit vierkant in het midden van de vlag. Dit beroemde motto vertegenwoordigt het gevoel van de Haïtiaanse burgers om zich te verenigen in de strijd tegen hun onderdrukkers. Lang nadat het eiland was opgedeeld in de Republiek Haïti en de Dominicaanse Republiek, onderging de vlag nog een verandering toen Papa Doc Duvalier in 1964 de vlag veranderde met het zwart/rode verticale ontwerp dat oorspronkelijk was aangenomen door Jean-Jacques Dessalines en een gewijzigd wapenschild toevoegde. Na de val van het Duvalier-regime in 1986 veranderden de burgers van Haïti de vlag opnieuw in het blauw/rode horizontale ontwerp van Alexandre Petion (blauw boven/rood onder) met het oorspronkelijke wapenschild en motto.
De festiviteiten waren prachtig toen schoolkinderen door de straten trokken in felle kleuren en trots de vlag droegen in de hele hoofdstad Port-au-Prince, voor het Nationaal Paleis en in steden over het hele land. De eeuwige hoop van deze trotse, onverwoestbare natie die zich herstelt van nationale rampen, werd luid en duidelijk verkondigd voor de wereld om te zien en te horen.
Dieuveck Rosembert en Peggy Parker 
Communicatieteam