U en uw hormonen

Alternatieve namen voor groeihormoon-releasing hormoon

Groeihormoon-releasing factor; GRF; GHRF; GHRH

Wat is groeihormoon-releasing hormoon?

Groeihormoon-releasing hormoon is een hormoon dat in de hypothalamus wordt geproduceerd. De belangrijkste taak van het groeihormoon-afgiftehormoon is de hypofyse te stimuleren groeihormoon te produceren en in de bloedsomloop af te geven. Dit werkt vervolgens in op vrijwel elk weefsel van het lichaam om de stofwisseling en de groei te regelen. Groeihormoon stimuleert de productie van insuline-achtige groeifactor 1 in de lever en andere organen, en dit werkt in op weefsels in het lichaam om de stofwisseling en de groei te regelen. Naast het effect op de afscheiding van groeihormoon heeft groeihormoon-releasing hormoon ook invloed op slaap, voedselinname en geheugen.

De werking van groeihormoon-releasing hormoon op de hypofyse wordt tegengegaan door somatostatine, een hormoon dat ook door de hypothalamus wordt geproduceerd en dat de afgifte van groeihormoon verhindert.

Hoe wordt groeihormoon-afgifte geregeld?

Om een normale evenwichtige hormoonproductie te handhaven, worden groeihormoon-afgifte hormoon, somatostatine, groeihormoon en insuline-achtige groeifactor 1 niveaus door elkaar geregeld. Het gevolg van de werking van groeihormoon-afbrekend hormoon is een stijging van de circulerende niveaus van groeihormoon en insuline-achtige groeifactor 1, die op hun beurt terugwerken op de hypothalamus om de productie van groeihormoon-afbrekend hormoon te verhinderen en de secretie van somatostatine te stimuleren. Somatostatine verhindert dan de afgifte van groeihormoon door de hypofyse en de productie van groeihormoon-afgiftehormoon door de hypothalamus, en werkt daardoor als een krachtige onderdrukker van de groeihormoon-afgifte.

Vele andere factoren en fysiologische omstandigheden, zoals slaap, stress, lichaamsbeweging en voedselinname beïnvloeden ook de hypothalamische afgifte van groeihormoon-afgiftehormoon en somatostatine.

Wat gebeurt er als ik te veel groeihormoon-afgevend hormoon heb?

Te veel productie van groeihormoon-afgevend hormoon kan worden veroorzaakt door tumoren in de hypothalamus of door tumoren die zich in andere delen van het lichaam bevinden (ectopische tumoren). Het gevolg van een teveel aan groeihormoon-afgevend hormoon is een stijging van het groeihormoongehalte in de bloedbaan en, in veel gevallen, een vergroting van de hypofyse.

Bij volwassenen leidt een teveel aan groeihormoon gedurende een lange periode tot een aandoening die acromegalie wordt genoemd en waarbij patiënten zwellingen van handen en voeten en veranderde gelaatstrekken vertonen. Deze patiënten hebben ook orgaanvergroting en ernstige functiestoornissen zoals hoge bloeddruk, diabetes en hartziekten. Een toename van het groeihormoon voordat kinderen hun uiteindelijke lengte hebben bereikt, kan leiden tot overmatige groei van de lange beenderen, waardoor het kind abnormaal lang wordt. Dit staat algemeen bekend als gigantisme.

In de meeste gevallen wordt de overproductie van groeihormoon echter veroorzaakt door hypofysetumoren die groeihormoon produceren; slechts in zeer zeldzame gevallen wordt een teveel aan groeihormoon veroorzaakt door een overproductie van groeihormoon-afgevend hormoon.

Wat gebeurt er als ik te weinig groeihormoon-afgevend hormoon heb?

Als de hypothalamus te weinig groeihormoon-afgevend hormoon produceert, is de productie en afgifte van groeihormoon door de hypofyse verstoord, wat leidt tot een tekort aan groeihormoon (‘groeihormoondeficiëntie’ data-content=’1276′ >adult-onset groeihormoondeficiëntie). Wanneer een tekort aan groeihormoon wordt vermoed, wordt een “groeihormoonstimulatietest” uitgevoerd met groeihormoonafgevend hormoon of andere stoffen, om het vermogen van de hypofyse om groeihormoon af te geven vast te stellen.

Groeihormoondeficiëntie bij kinderen wordt geassocieerd met groeistoornissen en vertraagde lichamelijke rijpheid. Bij volwassenen zijn de belangrijkste gevolgen van verlaagde groeihormoonspiegels veranderingen in de lichaamsstructuur (verminderde spier- en botmassa en meer lichaamsvet), vermoeidheid, minder levendig zijn en een slechte gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven.

Last herzien: Feb 2018