Grootste types van klimmen: Bergbeklimmen; Trad; Sport; Top Rope; Boulderen; Free Solo.
Er is veel verwarring onder beginnende klimmers over wat klimmen is. Welnu, het is “…beter één keer te zien dan tien keer te horen…”. Verschillende video’s kunnen gemakkelijk het verschil tussen alle soorten klimmen aantonen.
Beklimmen (alpine klimmen):
Beklimmen is de oudste en meest avontuurlijke vorm van klimmen. De eerste beklimming van de Etna (3.350 m) door de Romeinse keizer Hadrianus om de zon te zien opkomen in 121 n. Chr. Bergbeklimmen is ook de gevaarlijkste vorm van klimmen en vereist heel wat vaardigheden om veilig een berg te beklimmen en weer naar beneden te komen. Een bergbeklimmer moet goed zijn in het klimmen op rotsen, sneeuw en ijs. Hij moet op de hoogte zijn van alle natuurlijke risico’s: rotsval, lawines, blikseminslag enz. Hij moet weten hoe hij voor zichzelf en zijn partners/vrienden moet zorgen in normale en extreme situaties. Deze kennis omvat: koken, medische en vele andere vaardigheden. Bovendien vereist bergbeklimmen ook culturele kennis om afgelegen bergen in verschillende landen te kunnen bereiken. Hier is een goede korte video, die het allemaal demonstreert.
Trad Klimmen:
Traditioneel klimmen, of Trad klimmen, is een type rotsklimmen waarbij een klimmer of een groep klimmers alle uitrusting die nodig is om tegen vallen te beschermen (pitons, enz.
Vóór de opkomst van het sportklimmen in de Verenigde Staten in de jaren tachtig van de vorige eeuw, en misschien iets eerder in delen van Europa, was de gebruikelijke stijl van rotsklimmen zonder hulp wat nu “traditioneel” wordt genoemd. Bij trad klimmen bestijgt een leider een stuk rots waarbij hij of zij tijdens het klimmen zijn of haar eigen beschermers plaatst.
Tradklimmen kan zo kort zijn als de lengte van één touw (één worp):
Het kan ook zeer lang multi-pitch klimmen zijn:
Sportklimmen:
Sportklimmen is een vorm van rotsklimmen die afhankelijk is van permanente ankers die aan de rots zijn bevestigd, en mogelijk bouten, voor bescherming, (in tegenstelling tot traditioneel klimmen, waar de rots meestal verstoken is van vaste ankers en bouten, en waar klimmers verwijderbare bescherming moeten plaatsen terwijl ze klimmen). Omdat er vrijwel geen bescherming meer nodig is, legt het sportklimmen de nadruk op gymnastiek, kracht en uithoudingsvermogen – in tegenstelling tot het avontuur, het risico en de zelfredzaamheid die kenmerkend zijn voor het traditionele klimmen. Omdat kunstmatige middelen vooral worden gebruikt voor de veiligheid en niet zozeer om vooruitgang te boeken, wordt sportklimmen beschouwd als een vorm van vrij klimmen.
Boulderen:
Boulderen is een stijl van rotsklimmen die zonder touw wordt beoefend en gewoonlijk beperkt blijft tot zeer korte beklimmingen over een crashpad (een zogenaamde bouldermat), zodat een val niet tot ernstige verwondingen zal leiden. Het wordt meestal beoefend op grote natuurlijke rotsblokken of kunstmatige rotsblokken in sportscholen en stedelijke openluchtgebieden. Het kan echter ook worden beoefend aan de voet van grotere rotswanden.
Bouldering World Cup Womens Finals – Vail, Colorado – 2011 – LT11 from Louder Than 11 on Vimeo.
Top Rope Climbing:
Top-rope climbing (of Top-roping) is een stijl in het klimmen waarbij een touw, gebruikt voor de veiligheid van de klimmer, loopt van een belayer aan de voet van een route via een of meer karabiners verbonden met een ankersysteem op de top van de route en terug naar beneden naar de klimmer, meestal vastgemaakt aan de klimmer door middel van een harnas. Ervan uitgaande dat de route overwegend van onder naar boven is, dat het anker het houdt en dat de belayer goed oplet, zal de top-rope klimmer over het algemeen niet meer dan een korte afstand vallen en kan dus veilig zelfs de moeilijkste routes proberen. De meeste top-rope ankers kunnen worden bereikt door niet-technische middelen, zoals wandelen of klauteren naar de top van de klif.
Top-roping wordt vaak gedaan op routes die niet kunnen worden geleid beklommen om een of andere reden. Het is de meest gebruikte stijl bij indoor klimmuren en wordt ook gebruikt in situaties waar andere methodes onveilig of schadelijk voor het milieu zouden zijn.
Top-rope climbing is zeer nuttig bij het lesgeven aan beginners tot gemiddeld niveau. Hier is een video van hoe wij top rope climbing gebruiken als leermiddel op onze school:
Free Solo Climbing:
Free solo climbing, ook bekend als free soloing, is een vorm van free climbing waarbij de klimmer (de free solist) afziet van touwen, harnassen en andere beschermende uitrusting tijdens het klimmen en alleen vertrouwt op zijn of haar fysieke kracht, klimvermogen, en psychologische standvastigheid om een fatale val te voorkomen. Free solo climbing moet niet worden verward met het algemene free climbing, waarbij uitrusting wordt gebruikt voor de veiligheid bij een val, maar niet om de klim te ondersteunen.
Free solo climbing wordt meestal gedaan door ofwel volslagen idioten ofwel klimgenieën of Siberiërs. Leden van alle drie groepen sterven regelmatig. Het is aan niemand aan te bevelen!