Trimurti, (Sanskriet: “drie vormen”) in het Hindoeïsme, drie-eenheid van de drie goden Brahma, Vishnu, en Shiva. Het concept was op zijn minst bekend ten tijde van Kalidasa’s gedicht Kumarasambhava (“Geboorte van de Oorlogsgod”; ca. 4e-5e eeuw ce).
© Saiko3p/Dreamstime.com
De trimurti brengt de drie goden samen in één enkele vorm met drie gezichten. Elke god is verantwoordelijk voor een aspect van de schepping, met Brahma als schepper, Vishnu als bewaarder, en Shiva als vernietiger. Door de drie goden op deze manier samen te voegen, gaat de doctrine echter voorbij aan het feit dat Vishnu niet slechts een bewaarder is en Shiva niet slechts een vernietiger. Bovendien, terwijl Vishnu en Shiva in India wijd en zijd worden vereerd, zijn er zeer weinig tempels gewijd aan Brahma, van wie uitdrukkelijk wordt gezegd dat hij zijn aanbidders heeft verloren als gevolg van het vertellen van een leugen en aan wie slechts de taak van de schepping is toevertrouwd onder leiding van een van de andere twee goden. Geleerden beschouwen de leer van de trimurti als een poging om verschillende benaderingen van het goddelijke met elkaar en met de filosofische leer van de ultieme werkelijkheid (brahman) te verzoenen.