Smokeless Tobacco
Je rookt het niet. Je slikt het niet in. Het enige wat je doet is het door je mond laten slingeren en om de paar seconden de bruine sappen uitspugen. Dus rookloze tabak moet beter zijn dan roken, toch?
Helaas niet. Rookvrij betekent niet onschadelijk. Pruimtabak kan kanker en andere problemen veroorzaken, net als het roken van sigaretten. Er bestaat niet zoiets als een “veilig” tabaksproduct.
Wat is rookloze tabak?
Smokloze tabak wordt ook wel spuugtabak, pruimtabak, chew, chaw, dip, plug, en waarschijnlijk nog een paar andere dingen genoemd. Het komt in twee vormen voor: snuiftabak en pruimtabak.
Snuiftabak is een fijnkorrelige tabak die vaak in theezakjes wordt geleverd; gebruikers “knijpen” of “dippen” het tussen hun onderlip en tandvlees. Pruimtabak komt in versnipperde, gedraaide, of “gemetselde” tabaksbladeren; gebruikers stoppen het tussen hun wang en tandvlees.
Of het nu snuiftabak of pruimtabak is, u wordt verondersteld het in uw mond te laten zitten en op de tabakssappen te zuigen, waarbij u vaak spuugt om het speeksel kwijt te raken dat zich opbouwt. Door dit zuigen en kauwen kan de nicotine via het weefsel in je mond in de bloedbaan worden opgenomen. U hoeft niet eens te slikken.
Waarom doen mensen het?
Rookloze tabak bestaat al heel lang. Inheemse volken in Noord- en Zuid-Amerika pruimden tabak. Snuiven en pruimen van snuiftabak was populair in Europa en Scandinavië (het woord “snuiftabak” komt van het Scandinavische woord “snus”).
In de Verenigde Staten is pruimtabak lang geassocieerd geweest met honkbal. Spelers kauwden erop om hun mond vochtig te houden, spuugden het in hun handschoenen om ze zachter te maken, en gebruikten het om een “spuugbal” te maken, een speciale worp waarbij de bal met speeksel werd gedept, zodat de bal gemakkelijk van de vingers van de werper spoot, waardoor de bal scherp brak. (Spuugballen werden in 1920 uit de sport verbannen.)
In de jaren 1950 was pruimtabak in het grootste deel van Amerika uit de gratie geraakt en spuugden niet al te veel honkbalspelers grote bruine klodders over het hele infield. In plaats van hun tabak te pruimen, rookten de meeste mensen het.
In de jaren 1970 werden de mensen zich meer bewust van de gevaren van roken. Ze dachten dat het een veilig alternatief was voor roken, en begonnen weer tabak te pruimen. Sommige spelers ontwikkelden zelfs de gewoonte hun pruimtabak met kauwgum te mengen en het geheel op te kauwen.
Dezer dagen zie je niet veel professionele honkbalspelers met propjes kauwgum in hun wangen. Maar veel mensen, atleten of niet, kauwen en spugen nog steeds.
Wie pruimt?
Rongeveer 1 op de 5 middelbare scholieren en een klein aantal middelbare scholieren gebruikt rookloze tabak.
Peer pressure is slechts een van de redenen om met de gewoonte te beginnen. Als je eenmaal begint, begint de verslavende kwaliteit van nicotine te werken: Bij elk gebruik heb je een beetje meer van de drug nodig om hetzelfde gevoel te krijgen. Serieuze gebruikers stappen dus vaak over op sterkere merken.
Wat is het gevaar?
Net als het roken van sigaretten kan het pruimen van rookloze tabak je uiteindelijk fataal worden – maar niet voordat het een aantal nare veranderingen in je lichaam heeft veroorzaakt.
Neem bijvoorbeeld outfielder Bill Tuttle. Op veel honkbalkaarten van Tuttle stond hij afgebeeld met een wang die uitpuilde van de pruimtabak. Achtendertig jaar na het einde van zijn honkbalcarrière had Tuttle een meer onheilspellende uitstulping in zijn wang – een tumor zo groot dat hij door zijn wang kwam en zich uitstrekte door zijn huid. Artsen verwijderden de tumor, samen met een groot deel van Tuttle’s gezicht. Als jonge man had het pruimen van tabak hem zijn kaakbeen, zijn rechter jukbeen, een groot deel van zijn tanden en tandvlees, en zijn smaakpapillen gekost. Kanker kostte Tuttle uiteindelijk het leven in 1998. Hij bracht zijn laatste jaren door met het proberen mensen weg te krijgen van rookloze tabak.
Andere honkbalspelers zijn een soortgelijk lot beschoren geweest. Zelfs Babe Ruth was dol op het dippen en pruimen van tabak. Hij stierf op 52-jarige leeftijd aan een orofaryngeale tumor, dat is een kankergezwel in het achterste deel van de keel. In 2014 stierf Hall of Famer Tony Gwynn, een langdurige gebruiker van rookloze tabak, aan mond- en speekselklierkanker.
Het zijn niet alleen honkbalspelers die spijt hebben van het pruimen van tabak. Elk jaar ontdekken ongeveer 30.000 Amerikanen dat ze mond- en keelkanker hebben. Bijna 8.000 sterven aan deze ziekten. Helaas overleeft slechts ongeveer de helft van de mensen met gediagnosticeerde mond- of keelkanker langer dan 5 jaar.
Wat kan pruimtabak met mij doen?
Het pruimen kan een slechte adem en geelbruine vlekken op uw tanden veroorzaken. U krijgt ook mondzweertjes – bijna driekwart van de gebruikers van spuugtabak heeft ze.
Het wordt echter nog veel ernstiger. Kauwen en spugen van tabak kan veroorzaken:
- barstende en bloedende lippen en tandvlees
- terugtrekkend tandvlees, waardoor de tanden uiteindelijk kunnen uitvallen
- verhoogde hartslag, hoge bloeddruk, en onregelmatige hartslag, wat leidt tot een groter risico op hartaanvallen en hersenbeschadiging (door een beroerte)
- kanker
Mondkanker (orale kanker) kan voorkomen in de lippen, de tong, de mondbodem, het monddak, de wangen of het tandvlees.
Mondkanker door pruimtabak komt niet alleen in de mond voor. Sommige van de kankerverwekkende stoffen in de tabak kunnen in de bekleding van uw maag, uw slokdarm en uw blaas terechtkomen.
Stoppen met dippen
Als u een dipper bent, denk er dan eens over na om te stoppen. Wanneer u besluit te stoppen, vertel het dan aan vrienden of familie, zodat u mensen om u heen hebt om u te steunen.
Probeer deze tips om de gewoonte te doorbreken:
- Gebruik nicotinekauwgom of een pleister (vraag uw arts eerst naar deze opties).
- Gebruik vervangingsmiddelen zoals tabaksvrije snuiftabak met muntblaadjes; suikervrije kauwgom; hard snoep; beef jerky; zonnebloempitten; geraspte kokosnoot; rozijnen; of gedroogd fruit.
- Leidt uzelf af met gezondere activiteiten: gewichtheffen, basketballen schieten, gaan zwemmen, enz.
Het is moeilijk om te stoppen. Terugvallen komt vaak voor, dus geef het niet op. De kans op succes neemt bij elke poging toe!
Reviewed by: Steven Dowshen, MD
Datum beoordeeld: Juni 2014