In deze kleine kamer – aan alle zes zijden bekleed met diepe, glasvezel spikes – is er geen achtergrondgeluid. Geen geluiden van de straat, de ventilatie, de buitenwereld. Alleen stilte.
Maar in die stilte vinden veel bezoekers hun eigen lichaam behoorlijk luidruchtig.
Zittend in deze echovrije kamer, horen ze plotseling hun bloed stromen, hun inwendige oren zoemen, hun kunsthartkleppen klikken.
“Oh mijn hemel,” zegt Rita Dibble, na slechts vier minuten in de kamer alleen, “ik kon eigenlijk elke wervel horen.
“Dit is het coolste wat ik ooit heb gezien.”
“Of gehoord,” zegt Rick-Allen Meek, een laborant die vanmiddag rondleider was.
“Of niet gehoord,” antwoordt Dibble grijnzend.
Deze kamer, in Orfield Laboratories Inc. in Zuid-Minneapolis, is zo stil dat hij 13 decibel onder nul meet. Zo stil dat Guinness World Records het de stilste plek op aarde noemde. Zo stil dat filmploegen, nerds op het gebied van akoestiek en nieuwsgierige kinderen hierheen reizen om er alleen maar in te zitten.”
“Dit is een kamer in een kamer in een kamer,” zegt Steve Orfield, 69, sinds jaar en dag eigenaar van het lab, “daarom is het zo stil.”
De echovrije kamer – een van de verschillende testruimten in het gebouw – voelt klein aan: 8 bij 10 bij 12 voet. Maar rondom die ruimte, aan alle zes de zijden, zijn glasvezel wiggen, 3 voet diep. De kamer drijft op trillingsdempende veren. De buitenste kamer is gemaakt van 12 inch dik massief beton.
Al bijna vijf decennia heeft Orfield bedrijven van 3M tot Medtronic geholpen te begrijpen hoe mensen het uiterlijk en geluid van hun producten ervaren. Het hebben van een stille ruimte betekent dat Orfield en zijn team stille dingen kunnen testen. Hartkleppen, CPAP-machines, mobiele telefoons.
Maar tegenwoordig is Orfield meer geïnteresseerd in hoe de kamer mensen kan helpen met posttraumatische stressstoornis, autisme en andere overgevoeligheden. Degenen die in de stilte van de kamer hebben gezeten, beschreven hoe het “hun hersenen reset”, zei hij. “We denken dat er een groot potentieel is voor therapeutische toepassingen.”
Spoedig na het installeren van de echovrije kamer in de aanbouw van dit gebouw – de voormalige thuisbasis van Sound 80 studio, waar Bob Dylan vijf nummers van “Blood on the Tracks” opnieuw opnam – zette Orfield $ 20.000 microfoons op die tot min 2,5 decibel konden meten. “Het vloerde de microfoons,” zegt Orfield.
Guinness World Records erkende de kamer twee keer als ’s werelds stilste plek – met min 9,3 decibel in 2005 en min 13 decibel in 2013. Een beetje context: De gehoorgrens van een menselijke zuigeling wordt beschouwd als ongeveer 0 decibel.
Maar in 2015 kreeg Orfield Labs slecht nieuws. Guinness schonk zijn “stilste” titel nu aan een echovrije kamer in het hoofdkantoor van Microsoft in Washington. Hun meting raakte een “onvoorstelbaar stille -20,35 dBA,” volgens de site van Guinness (dBA is een decibelmeting).
Orfield betwist de claim. Zijn lab werd gehouden aan hogere normen, wees hij erop, met inbegrip van een eis dat de meting moet worden gehandhaafd gedurende een uur. Zijn anechoïsche kamer kreeg ook onmiddellijke metingen in de negatieve jaren 20, zegt hij.
“We hopen een claim in te dienen” om de titel terug te winnen, zegt Orfield.
Maar de titel van Microsoft heeft de belangstelling voor deze plek in Minneapolis niet aangetast. De laboratoria gaven vroeger gratis rondleidingen, waarbij bezoekers werd gevraagd om $20 te doneren aan een voedselbank. Maar de bezoeken leidden ertoe dat het handjevol werknemers van het lab hun werk niet konden doen. Vandaag rekent het lab 125 dollar per persoon, met een minimum van 250 dollar.
“We rekenen het hen aan en ze komen,” zegt Orfield. “Ze komen van over de hele wereld.”
Dibble, die onlangs naar St. Paul verhuisde, had de echovrije kamer in Atlas Obscura gespot en was geïntrigeerd. “Ik dacht: nou, iedereen gaat naar het Capitool en naar de kathedraal,” zegt ze. “Ik ga naar de echovrije kamer.”
Ze zingt al lang in koren en waardeert de grootse akoestiek van een gewelfd plafond. Dus was Dibble gefascineerd door het idee van het tegenovergestelde: een kamer die geen echo toelaat. “Het is als een tegengif,” zegt ze na haar rondleiding van een uur. “Zelfs als je van iets houdt, heb je af en toe een pauze nodig.”