Solitair spelen is een van de eerste spelstadia. Alleen spelen is een natuurlijke stap in de ontwikkeling van het speelgedrag van kinderen van 0-2 jaar.
Kinderen leren door te spelen en in deze fase hebben ze nog niet genoeg geleerd van relaties om samen met anderen te kunnen spelen.
Zelfstandig spelen geeft kinderen de tijd die ze nodig hebben om na te denken, te onderzoeken en te creëren. Als een kind alleen speelt, leert het zich te concentreren, voor zichzelf te denken, met creatieve ideeën te komen en emoties te reguleren. Dit zijn allemaal belangrijke dingen voor een kind om te leren. Zelfstandig spelen is belangrijk en normaal.
Baby’s en peuters (geboorte tot ongeveer twee) bevinden zich in deze fase. Deze leeftijd zijn erg druk met het verkennen en ontdekken van hun nieuwe wereld. Elk nieuw voorwerp of elke nieuwe situatie die wordt geïntroduceerd, is een nieuwe leerervaring.
Positieve aspecten van solitair spelen
-
Kinderen krijgen de kans om hun fantasie de vrije loop te laten
-
Ze leren en oefenen fysieke en mentale vaardigheden
-
Een kind is in staat om volledig betrokken te zijn bij een activiteit en ervaart daardoor ‘flow’
-
Ze zijn in staat om te ontdekken, creëren en leren hoe dingen werken
-
Het stelt hen in staat hun eigen spelregels te maken
-
Het betekent dat een kind niet hoeft te voldoen aan de verwachtingen van anderen
Solitair spel mag niet worden gebruikt om ongezellige kinderen te identificeren. In geen geval zijn de kinderen ‘ongezellig’, maar ze leren eerder door te spelen.
Ook al ontwikkelt ‘sociaal spel’ (samen spelen) zich rond de leeftijd van 3 of 4 jaar, het is belangrijk op te merken dat eenzaam spel niet verdwijnt.
Soorten eenzaam spel
-
Eenzaam actief spel: Solitair actief spel omvat ook het doen alsof terwijl je alleen speelt, of met een denkbeeldige metgezel. Het is een brug tussen solitair spel en echt sociaal spel. Dit omvat herhaalde eenvoudige activiteiten met of zonder speelgoed of andere voorwerpen, bijvoorbeeld het tegen elkaar slaan van twee houten blokken of het vullen van een emmer met zand en het uitgieten ervan.
-
Solitair fantasierijk spel’: Dit kan een gezonde ontwikkeling versterken, omdat een kind dat alleen in zijn kamer een handeling in een denkbeeldig verhaal uitvoert, abstract denken, taal en creativiteit vertoont.
Solitair spel’ (alleen spelen) wordt rond de leeftijd van twee jaar gevolgd door ’toeschouwersspel’ – kijken en observeren hoe anderen spelen.