Het woord scuba is een van de zeldzame gevallen waar een acroniem is omgezet in een echt woord dat je kunt spelen op een Scrabble bord.
Het acroniem S.C.U.B.A staat voor Self-Contained Underwater Breathing Apparatus, en werd bedacht door Dr Christian Lambertsen in 1954 – een nieuwe naam voor zijn eerdere uitvinding, de Lambertsen Amphibious Respiratory Unit (LARU).
De geschiedenis van het duiken
Terwijl Dr. Lambertsen een pionier was in de duikwereld, waren de mensen al eeuwenlang bezig met het vinden van innovatieve manieren om onder water te ademen.
Onze vroege voorouders gebruikten waarschijnlijk hol riet als snorkel en twee eeuwen geleden wisten we van mensen die zich onder water waagden met behulp van opgeblazen dierlijke blazen – yum!
Illustraties lenen zich voor het verhaal dat Alexander de Grote in zee afdaalde met een bathysphere – een vroege versie van een duikerklok – maar er wordt verteld dat hij ook onderzeese monsters en draken zag, dus… neem dat met een korreltje zout.
In de 16e en 17e eeuw werden duikklokken steeds populairder – ze werden gebruikt voor aas- en dokwerk en tegen de tijd dat Dr. Edmond Halley het concept net voor de eeuwwisseling van de 18e eeuw verfijnde, konden avontuurlijke zielen tot wel 4 uur onder water blijven.
Zo geniaal als het was, de bel was ongelooflijk beperkend als het ging om beweging, en zo werd de Standard Diving Dress (ook bekend als “SDD” – als je van duikacroniemen houdt, bekijk dan zeker het laatste deel op deze pagina) uitgevonden.
Deze koperen helm en pak lijken vandaag de dag misschien ongelooflijk beperkend, maar in die tijd was het pure vrijheid.
Closed Circuit
Het gesloten circuit scuba circuleert de kooldioxide van de duiker uit en filtert ongebruikte zuurstof terug in het systeem.
Dit wordt bereikt omdat het menselijk lichaam in feite slechts een klein deel van de ingeademde zuurstof verbruikt en metaboliseert. De taak van de rebreather is het recyclen van uitgeademde gassen, terwijl voortdurend wordt bijgevuld vanuit een zuurstofrijke omgeving – zoals een tank.
De eerste commerciële scuba-rebreather werd in 1878 ontworpen en gebouwd door de Engelsman Henry Fleuss en werd nog vele decennia verder ontwikkeld, onder meer door de eerder genoemde Dr Christian Lambertsen voor de US Navy.
Zoals bleek, was het ontbreken van luchtbellen in het gesloten circuit systeem ideaal voor onderwater oorlogsvoering.
Open Circuit Scuba System
Gelijktijdig werd vooruitgang geboekt met een open-circuit scuba systeem. Met dit systeem, dat in 1925 werd ontworpen, kon het uitgeademde gas van duikers direct in het water worden geloosd. Het was de populairste optie bij recreatieve duikers omdat het gemakkelijker te gebruiken en veiliger was.
Wat dit systeem mogelijk maakte was de uitvinding van de vraagregelaar. Dit mechanisme spaarde de luchttoevoer door alleen zuurstof toe te dienen wanneer de uitlaatdruk werd verlaagd als de duiker inademde.
Dit systeem was echter niet geheel vrij voor duikers, omdat er nog steeds een gestage luchttoevoer vanaf de oppervlakte nodig was.
Het eerste open-circuit scuba-systeem was geïnspireerd op een eenvoudig ventielapparaat voor de toevoer van lucht onder omgevingsdruk. Dit was aangesloten op een tank van 0,7 gallon met lucht die was samengeperst tot 2.100 psi, 150 bar.
Dit model had zijn problemen omdat de lucht voortdurend via het mondstuk werd toegevoerd en via een korte uitlaatpijp werd afgevoerd, die geen vraagregelaar had, waardoor het gebruik van het apparaat ernstig werd beperkt.
Toen, in 1942, ontwierpen Jacques Cousteau (de man wiens films de onderwaterwereld aan de massa’s introduceerden) en Émile Gagnan de eerste succesvolle en veilige open-circuit scuba, bekend als de Aqua-Lung.
Het nieuwe systeem van de Aqua-Lung combineerde een verbeterde vraagregelaar met hogedrukluchttanks. In 1957 brak een aangepaste versie van de Aqua-Lung het wereldrecord door een diepte van 330 ft te bereiken.
Inleiding tot SCUBA
Terwijl dr. Lambertsen in de jaren vijftig een zuurstofrebreather voor vrij zwemmen onder water uitvond, waarop hij later patent zou nemen en die hij SCUBA zou noemen, is de duikdrukregelaar van Cousteau en Gagnan echt de voorvader van het moderne scuba-systeem.
Nu we een beetje weten waar het woord ‘scuba’ vandaan komt, volgen hier nog enkele acroniemen die in de duikwereld worden gebruikt.
Glossary of Scuba Diving Acronyms and Jargon
Hoewel duiken een veel meer gangbare activiteit is geworden, is het nog steeds een gespecialiseerde hobby die training vereist.
En met elke nieuwe hobby, of in ons geval, levensstijl, zijn er termen die uniek zijn voor het duiken. Hier is onze top lijst van duiken acroniemen en jargon om u te helpen spreken de lingo.
AAS – Alternate Air Source, ook wel alternatieve ademgasbron genoemd, dit is je tweede voorraadeenheid in geval van nood.
ABCABS – Als je onder water een noodsituatie tegenkomt, moet je deze stappen volgen: Beoordeel de plaats voor onbekende gevaren voor jezelf en de patiënt, breng barrières aan, en controleer of de luchtwegen open zijn, controleer of de ademhaling normaal is, zo niet waarschuw de EMS, doe dan hartmassage, nu moeten de luchtwegen open zijn, controleer de ademhaling van de patiënt en ga verder met reanimatie. Controleer tenslotte op ernstige bloedingen, wervelletsel en shock. Fluitje van een cent, toch?
ACD – Automatic-Closure Device sluit de inlaat van de ademautomaat af. Ze houden water en verontreinigingen uit de eerste trap van de ademautomaat tijdens het spoelen en opslag, en zijn vrij gemeengoed op hogere end ademautomaten.
AED – Geautomatiseerde Externe Defibrillator. De meeste mensen kennen deze term van ziekenhuis TV drama’s met artsen die eruit zien als modellen. Een AED is een elektronisch apparaat dat wordt gebruikt om het hart een schok te geven na levensbedreigende hartverschijnselen.
ADT – Actual Dive Time is de berekende duiktijd onder water en de diepte.
AGE – Arteriële gasembolie treedt op wanneer iemand een bloedvatverstopping heeft opgelopen. Dit wordt veroorzaakt door luchtbellen, letsel door overexpansie van de longen en decompressies.
BCD – Buoyancy Control Device, of Buoyancy Compensation Device, is het omhulsel dat duikers positief drijfvermogen aan de oppervlakte of neutraal drijfvermogen onder water geeft.
BWRAF – BDC, Weights, Releases, Air, Final OK, is de veiligheidscontrole die je voor elke duik moet uitvoeren.
CCR – Closed Circuit Rebreather is, zoals hierboven vermeld, een van de duiksystemen.
CESA – Controlled Emergency Swimming Ascent (gecontroleerde noodopstijging met zwemmen) is de noodvaardigheid die tijdens de openwatercursus wordt geoefend om veilig naar de oppervlakte op te stijgen.
DIN – Deutsche Industry Norm is het kleppensysteem waarbij de ademautomaat rechtstreeks in de tankwaarde moet worden geschroefd in plaats van te worden vastgeklemd. Hetzelfde als een jukklep.
DM – dit gaat niet over berichten die je Facebook-inbox binnenglippen, het staat voor DiveMaster die één kwalificatie lager is dan een instructeur.
DMT/DMC – DiveMaster Trainee/DiveMaster Candidate, degenen die voor de rol in opleiding zijn.
DPV – Diver Propulsion Vehicle is een onderwaterapparaat waarmee duikers door het water kunnen schuiven zonder te trappen.
DSD – Discover Scuba Diving, ook bekend als “proefduiken”. Dit is wanneer een duiker kan proberen te duiken zonder eerst een brevet te halen, onder nauwlettend toezicht van een instructeur.
EANx – Enriched Air Nitrox (percentage O2), dit verwijst naar het gasmengsel in de tank, dat normaal 21%O2 en 79%N2 is.
EFR – Emergency First Response, als onderdeel van de reddingscursus zijn duikers verplicht een basiscursus eerste hulp te volgen.
IDC – Instructor Development Course, wanneer je je DiveMaster-programma hebt afgerond, kun je een opleiding tot instructeur volgen door de IDC te voltooien.
LPI – Low-Pressure Inflator, om de BCD op te blazen, moeten duikers een lagedrukslang van de tank op de BCD aansluiten, die vervolgens wordt opgeblazen.
MOD – Maximum Operating Depth (maximale werkdiepte), dit is de diepste diepte waarop duikers veilig kunnen werken.
NDL – No Decompression Limit is de tijdslimiet die een duiker op een bepaalde diepte moet aanhouden om de stikstofopname op een veilig niveau te houden.
OW – Open Water, het eerste duikbrevet waarbij een duiker zonder professioneel toezicht mag duiken.
RDP – Recreational Dive Planner, dit is een decompressietabel waarmee je de no-stop duiktijd onder water kunt berekenen.
RNT – Residual Nitrogen Time, is hoeveel stikstof er nog in het lichaam aanwezig is na meerdere duiken naar bepaalde dieptes en duur.
SD – Scuba Diver, dit is een brevet waarbij professioneel toezicht vereist is tijdens het duiken.
SPG – Submersible Pressure Gauge, een van de belangrijkste voor het laatst, deze meter laat je zien hoeveel druk er nog in je tank zit.
Dus wat denk je? Hebben we duikacroniemen gemist?
Als je nog iets aan de lijst wilt toevoegen, stuur ons dan gerust een berichtje.