Sanjay Gupta on How to Keep Your Brain Sharp

Jouw goede voornemens voor het nieuwe jaar zullen dit jaar meer creativiteit vereisen, aangezien de pandemie veel sportscholen gesloten houdt. Maar CNN’s medisch hoofdcorrespondent Dr. Sanjay Gupta zegt dat het niet alleen belangrijk is om een manier te vinden om in 2021 actief te blijven, maar ook om meer aandacht te besteden aan het controlecentrum van het lichaam: onze hersenen.

Hij kan het weten. De man die ons door de pieken en dalen van COVID-19 heeft geloodst, vindt op de een of andere manier nog tijd om hersenchirurgie uit te voeren in het Grady Memorial Hospital in Atlanta, waar hij hoofd van de neurochirurgie is. En hij is nu uit met het boek, “Keep Sharp: Build a Better Brain at Any Age,” een uitvloeisel van wat Gupta zijn “langdurige liefdesaffaire met de hersenen” heeft genoemd. Ik sprak met hem over waarom het belangrijk is om je hersenen scherp te houden en hoe je dat het beste kunt doen:

Next Avenue: Waarom zou onze nieuwjaarsresolutie moeten beginnen met het verbeteren van onze hersengezondheid?

Dr. Sanjay Gupta: Al het andere is daar een afgeleide van. Je hebt veel meer kans om alle andere aspecten van je gezondheid te verbeteren als je begint met de gezondheid van je hersenen. Al is het maar om een andere reden, je zult beter oordelen. Je zult betere beslissingen nemen over de andere dingen in je leven die van invloed zijn op je gezondheid, zoals hoe je je lichaam voedt.

Voordat je ons aanbeveelt wat we moeten doen om onze hersenen in vorm te krijgen, neem ons mee naar binnen in de hersenen, zodat we weten wat het doel is.

Je probeert een manier van leven te creëren die voortdurend al deze verschillende delen van je hersenen rekruteert. Als je een oppervlaktekaart van je hersenen tekent en je zegt dat we een miljoen wegen in de hersenen hebben, weet dan dat we misschien echt goed zijn in het gebruiken van slechts honderdduizend van hen.

Op welke manier je ook leeft, je leven heeft echt een voorspelbare, repetitieve aard aan het. En het werkt heel goed voor je omdat je een goed functionerend persoon bent. Maar als je andere wegen in je brein begint te openen, gebeuren er andere dingen. Eén daarvan is dat je patronen uit verschillende delen van je leven begint te verbinden die je eerder miste.

Dus terwijl we misschien denken dat we vastzitten aan de hersenen die we hebben, kunnen we de prestaties van onze hersenen eigenlijk verbeteren?

Absoluut. Er zijn nu manieren om je hersenen te optimaliseren. Voor veel mensen wordt het gezien als een ondoordringbaar, onveranderlijk orgaan. Zelfs in de medische gemeenschap werd het lange tijd zo gezien. Dat is hoe ik ben opgeleid – neurogenese (de geboorte van nieuwe hersencellen) was niet iets waar we echt aan dachten totdat ik mijn neurochirurgieopleiding in 2000 afrondde.

Sindsdien heeft de neurowetenschappelijke gemeenschap geleerd dat wat je cognitieve reserve, de veerkracht van je hersenen, zal verbeteren, je minder kans op dementie zal maken – in staat om dingen beter te onthouden en herinneringen te consolideren, ongeacht je leeftijd.

Dus, wat is de beste techniek om nieuwe wegen te openen en nieuwe verbindingen te maken?

De manier om daar te komen is om het in principe een beetje door elkaar te schudden, buiten je comfortzone te komen, elke dag iets te doen dat je bang maakt.

Wanneer je dat doet, ontdek je ook dat naarmate je ouder wordt, onvermijdelijk, sommige van de wegen die je de hele tijd gebruikt, kunnen leiden tot bouwwerkzaamheden of ze raken geblokkeerd. En als dat gebeurt, krijgen veel mensen symptomen van minder goed werkende hersenen.

Je redeneervermogen en vermogen om patronen te verbinden – zelfs dingen als empathie – nemen ook af als de wegen geblokkeerd zijn. Maar als je veel aanvullende wegen en paden hebt, is dat niet alleen goed voor je nu in je leven wanneer je goed functioneert, maar het creëert ook die cognitieve reserve en fungeert als een buffer, een veerkracht tegen ziekte later.

U ontkracht de algemene overtuiging dat cognitieve achteruitgang onvermijdelijk is als we ouder worden. Het is een van de twaalf destructieve mythes over het ouder wordende brein die u het “vuile dozijn” noemt. Ongeveer anderhalf jaar geleden. Ik was in de operatiekamer. Er was net een patiënt op de spoedeisende hulp binnengekomen met een subduraal hematoom (een bloedverzameling tussen de buitenste laag van de hersenen en de hersenen zelf die druk uitoefent op de hersenen). Ik krijg te horen dat de patiënt drieënnegentig jaar oud is en vraag: “In wat voor toestand verkeert deze persoon? Is een operatie gerechtvaardigd?’

Zijn familie zei dat hij een ongelooflijk goed functionerend persoon is. In feite liep hij de verwonding op doordat hij van het dak van zijn huis was gevallen, terwijl hij met een bladblazer bladeren van het dak blies. Toen ik met hem sprak, was hij duidelijk een zeer goed functionerend persoon. Hij zat op zijn toestel te kijken en volgde de verkiezingsuitslagen in Oost-Afrika, waar hij ooit hulpverlening had gedaan.

Hij had deze subdurale en die veroorzaakte duidelijk symptomen. De zorg met die subdurale is dat ze kunnen blijven groeien… Dus, ik bracht hem naar de operatiekamer, verwijderde deze verzameling bloed dat bovenop zijn hersenen zat… De hersenen krimpen met de leeftijd, maar de functie van zijn hersenen was ongelooflijk. Wat hij zich kon herinneren, de dingen die hij deed, al deze dingen waren op een niveau dat tientallen jaren jonger leek. Dus, het zette me echt aan het denken over dit idee dat we denken dat het voorbestemd is dat we cognitieve functie gaan verliezen omdat het orgaan zelf zal beginnen te slijten en te scheuren met de leeftijd. En de realiteit is dat het orgaan slijt en scheurt met de leeftijd. Maar waartoe het nog in staat is, is anders dan enig ander orgaan in het lichaam.

Zelfs als het fysiek verandert, kan wat het cognitief kan doen, feitelijk betrouwbaar sterker worden als je het blijft aanspreken. Zoals een Ginsu-mes’, zei mijn dochter onlangs toen ik haar dit uitlegde. Hoe meer je het gebruikt, hoe scherper het wordt.’

Wanneer je steeds nieuwe dingen leert, gaat het niet om het verbeteren van je IQ of je vermogen om zelfs maar die dingen te herinneren die je net geleerd hebt. Het gaat om het aanleggen van nieuwe neurale paden die verschillende delen van je hersenen verbinden die je normaal niet gebruikt. En dat stelt je in staat om een nieuw patroon te zien dat je in staat stelt om dingen voor de eerste keer te ervaren.

Hoe maken we onze hersenen beter bestand tegen dementie?

Het wordt steeds duidelijker dat, terwijl amyloïde plaque een geweldige hypothese was, deze strategieën om de hoeveelheid plaque in de hersenen te verminderen patiënten klinisch niet hebben verbeterd. De proeven hebben gewoon niet gewerkt.

Er zijn een paar nieuwe medicijnen – geen plaque-verminderaars, maar andere medicijnen – die in principe de progressie van de ziekte van Alzheimer kunnen vertragen. Maar er is geen noemenswaardig therapeutisch middel dat werkt.

Dus, dat alles om te zeggen dat mensen niet willen dat de cognitieve stoornis zich ontwikkelt. En ik denk dat dit preklinische venster – de tijd tussen wat wij noemen ‘het begin van de ziekte’ in de hersenen en symptomatologie – een zeer kritisch venster is. En als je kijkt naar het werk van mensen als Richard Isaacson en zelfs Dean Ornish, tot op zekere hoogte, realiseer je je dat deze veranderingen in levensstijl waar zij het over hebben, de kans drastisch kunnen verlagen dat iemand cognitieve stoornissen gaat ontwikkelen, in tegenstelling tot wat ik specifiek Alzheimer zal noemen.

En het feit dat je je daadwerkelijk zou kunnen richten op die zesenveertig miljoen mensen die zich in die positie bevinden door middel van deze veranderingen in levensstijl was echt inspirerend voor mij. En een van de redenen waarom ik besloot het boek te schrijven is dat deze veranderingen in levensstijl een verschil kunnen maken. We weten dat al een lange tijd over hart-en vaatziekten. Maar nu zien we hetzelfde bij alle vormen van dementie.

Eén van de veranderingen in levensstijl die u aanbeveelt is het voeden van de hersenen met het ‘MIND dieet,’ dat de basis van twee populaire diëten (Mediterraan en DASH) nam en veranderingen in het dieet opnam die de gezondheid van de hersenen bevorderen – meer groenten, noten, bessen, bonen, volle granen, vis, gevogelte en olijfolie en minder rood vlees, boter, margarine, kaas, snoep en friet of fastfood. Waarom is dit goed voor de hersenen?

Er is enige verdienste aan het adagium dat wat goed is voor het hart, goed is voor de hersenen. De hersenen zijn twee procent van je lichaamsgewicht. Het neemt twintig procent van je bloedstroom. Om dezelfde reden dat het MIND dieet zou helpen je kransslagaders schoon te houden, zou het helpen met de algehele gezondheid van je hersenen.

In tegenstelling tot je hart of je maag of andere organen in je lichaam, worden je hersenen constant gevoed door alles wat het binnenkrijgt…Het hebben van een algeheel gezond dieet, zoals het MIND dieet, is van cruciaal belang voor je vatenstelsel, waarvan de hersenen het meest veeleisende orgaan zijn.

We hebben nu zeven senatoren van in de tachtig, en Dianne Feinstein, die zevenentachtig is, kondigde aan dat ze zou aftreden als het belangrijkste lid van de gerechtelijke commissie. Er waren wat zorgen dat ze geheugenproblemen had. President Biden zal natuurlijk achtenzeventig zijn bij zijn inauguratie. Moeten leden van het Congres of de uitvoerende macht een competentietest afleggen voordat ze zich verkiesbaar stellen als ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt?

Ik denk dat het een echt uitdagende kwestie is. En ik zou een onderscheid maken tussen verkiezingspolitiek en andere banen, zelfs binnen de openbare dienst… Als iemand cognitieve achteruitgang heeft, om dat te weten, zou het nodig zijn om iemand daadwerkelijk te bestuderen in de loop van de tijd… Er zijn bepaalde dingen die duidelijk zorgwekkend zijn of wijzen op een soort pathologie, zoals een persoon die duidelijk geheugenproblemen heeft die absoluut interfereren met hun manier van leven… Met Dianne Feinstein, ze was al lange tijd in de baan. En ik weet niet of ze het openlijk heeft gezegd, maar ik weet dat ze dit met andere mensen heeft besproken, haar problemen met geheugenverlies.

In het recente New Yorker-artikel over haar stond dat ze tijdens een hoorzitting twee keer precies dezelfde vraag stelde.

Juist, precies. Maar ik denk dat bekwaamheidsexamens in het algemeen moeilijk te interpreteren zijn… Het is moeilijk.

Ik zal je vertellen, dit kwam naar boven met deze recente verkiezingen – je hebt een vierenzeventigjarige en een achtenzeventigjarige die zich verkiesbaar stellen.

Cognitieve disfunctie is eigenlijk heel moeilijk vast te stellen, tenzij je iemand in de loop der tijd volgt. Mensen kunnen perioden van geheugenverlies hebben als gevolg van een slechte nachtrust, onoplettendheid omdat ze van alles naar hun hoofd geslingerd krijgen, nieuwe medicatie… Het is erg ingewikkeld om te proberen competentie vast te stellen in een niet-criminele omgeving.

Als er sprake is van een organisch probleem zoals een tumor of een beroerte of iets dergelijks, dan is dat anders. Maar gewoon algemene bekwaamheid is moeilijk vast te stellen. Dus ik weet niet of ik er wel voor ben. En ik ben bang dat er misbruik van wordt gemaakt. Jarenlang was ik nieuwslezer op de televisie. En je hoorde vaak in de redactiekamer: ‘TV-nieuws is geen hersenchirurgie. Ik was altijd benieuwd wat hersenchirurgen over hun beroep zeggen. Dus op een dag kwam de vader van een van mijn dochters vriendinnen langs en hij is hersenchirurg, dus vroeg ik hem: ‘Als tv-producenten tegen een collega zeggen: ‘Dit is geen hersenchirurgie, wat zeggen hersenchirurgen dan over hun baan? En hij zei, ‘Dat is makkelijk, we zeggen dat het geen raketwetenschap is’. Dus nu ik praat met een hersenchirurg die veel tijd doorbrengt met zijn journalistieke collega’s bij CNN, wat zeg je als ze zeggen dat televisienieuws geen hersenchirurgie is?

Het is grappig, ik kan je niet vertellen hoe vaak ik dit heb gehoord sinds ik twintig jaar geleden bij CNN kwam. Maar het grappigste wat ik ooit zag, was toen ik jaren geleden terugkwam op kantoor en iemand een cartoon op mijn deur had geplakt. Het waren twee mannen die iemands hersenen opereerden. En het onderschrift was dat de ene man tegen de andere zei, ‘Hé, kom op, man, dit is geen televisie. Geen leugen. Geen leugen.