Midden- en Zuid-Amerika (zuidelijk Belize tot noordelijk Argentinië)
Moerassen, vochtige bossen, savannen
Myrmecophaga tridactyla
Bijna bedreigd
Watch Out for That Tongue!
Wat is het eerste dat je opvalt aan een reuzenmiereneter? Waarschijnlijk zijn lange snuit. Maar de tong van het dier is nog langer, tot wel een meter lang!
Een reus onder de miereneters
Ruimuimantmiereneters zijn de grootste van de vier mierenetersoorten – tot 50 centimeter lang, plus nog eens 25 tot 35 centimeter voor de waaierachtige staart. Qua kleur zijn ze meestal bruin tot grijsbruin, met een donkere streep (omzoomd door wit) die zich uitstrekt van de keel tot het midden van de rug.
Diner Time
Het is duidelijk dat miereneters graag eten…nou ja, mieren! Maar ze eten ook termieten en de eieren en cocons van deze insecten. Soms breiden ze het menu uit met keverlarven en vruchten.
Grote miereneters besnuffelen hun prooi (want hun gezichtsvermogen is slecht). Ze gebruiken hun krachtige voorpoten en grote klauwen om in termieten- en mierenhopen te graven. Dan gebruiken ze hun lange, kleverige tong om hun voedsel op te slurpen. Lekker!
Kleine reuzen
Het seizoen voor miereneter paren is de herfst. Na een zwangerschap van ongeveer zes maanden, bevalt een vrouwtje van een enkele baby in de lente of de zomer. De geboorte vindt plaats op een beschutte plaats, zoals een dikke bos struiken.
Deze pasgeborene is geen hulpeloze baby! Hij heeft scherpe klauwen, en kan kort na de geboorte op de rug van zijn moeder kruipen. De kleine miereneter blijft ongeveer zes maanden zogen, maar blijft tot twee jaar bij zijn moeder, tot hij volwassen is.
Ga alleen
Behoudens moeder-baby groepen, brengen reuzenmiereneters het grootste deel van hun tijd alleen door. Ze zijn overdag actief (behalve in door mensen bewoonde gebieden, waar ze ’s nachts actief zijn). Ze foerageren veel op de grond, maar klimmen ook wel eens in bomen.
Als ze niet eten, zijn ze meestal aan het ontspannen. Ze rusten tot 15 uur per dag (wat een leven!) in een ondiepe holte die ze uit de grond scheppen. Ze bedekken hun lichaam met hun borstelige staart, die hen helpt te verbergen voor roofdieren.
Aanval van de reuzenmiereneters
Ruuzenmiereneters hebben slechts twee natuurlijke roofdieren — poema’s en jaguars. Soms proberen de miereneters hun aanvallers te ontlopen, maar andere keren vechten ze. Op hun achterpoten oprichtend, slaan ze naar hun vijanden met hun stevige voorarmen en scherpe klauwen (die tot vier centimeter lang kunnen zijn!). Er zijn ook reuzenmiereneters bekend die een aanvaller grijpen en hem verpletteren met hun krachtige voorpoten. Dit zijn geen miereneters om mee te spotten!
Even reuzen hebben hulp nodig
Reuzenmiereneters worden in het wild met uitsterven bedreigd. Ze zijn verdwenen uit het grootste deel van hun historische verspreidingsgebied in Centraal Amerika – slachtoffers van habitat verlies. In Zuid-Amerika worden deze dieren vaak bejaagd als trofeeën of gevangen door dierenhandelaren.
Wat kan er worden gedaan om reuzenmiereneters te helpen? Een oplossing is om samen te werken met inheemse gemeenschappen en hen te leren hoe ze in harmonie met deze dieren kunnen leven (zie verhaal hiernaast). Door dit soort inspanningen kunnen de reuzenmiereneterpopulaties zich op een dag herstellen.
Fun Facts
- Reuzenmiereneters kunnen in één dag wel 30.000 mieren of termieten eten!
- De leefgebieden van reuzenmiereneters variëren in grootte, afhankelijk van de dichtheid van mieren- en termietenheuvels in het gebied. De leefgebieden kunnen zo klein zijn als 124 acres, of zo groot als 6,200 acres!
Klasse: Zoogdieren
Orde: Xenarthra
Familie: Myrmecophagidae