Risicopremies worden vaak gebruikt in de financiële wereld. De reden hiervoor is dat investeerders over het algemeen niet bereid zijn risico’s te nemen tenzij zij daarvoor enige compensatie verwachten. Dit maakt risicopremies tot een belangrijk onderwerp in de financiële wereld, omdat zij van cruciaal belang zijn om financiële activa een waarde te kunnen geven.
In de financiële wereld wordt risicopremie vaak gemeten door het risicovrije rendement op T-bills te vergelijken met het risicovolle rendement op andere beleggingen (waarbij het ex-post rendement wordt gebruikt als een benadering voor het ex ante verwachte rendement). Het verschil tussen deze twee rendementen kan worden geïnterpreteerd als een maatstaf voor het extra verwachte rendement op het risicovolle activum. Dit extra verwachte rendement staat bekend als de risicopremie.
- Equity: Op de aandelenmarkt is de risicopremie het verwachte rendement van een bedrijfsaandeel, een groep bedrijfsaandelen, of een portefeuille van alle beursgenoteerde bedrijfsaandelen, minus de risicovrije rentevoet. Het rendement van aandelen is de som van het dividendrendement en de kapitaalwinst. De risicopremie voor aandelen wordt ook wel de aandelenpremie genoemd. Deze risicopremie is een niet-waarneembare grootheid, omdat niet bekend is wat het verwachte rendement op aandelen is voor de gemiddelde marktdeelnemer (ook al kent elke individuele deelnemer zijn eigen verwachting). Niettemin geloven de meeste mensen dat er een risicopremie is ingebouwd in aandelen, en dit is wat beleggers aanmoedigt om ten minste een deel van hun geld in aandelen te beleggen.
- Obligaties: In de context van obligaties wordt de term “risicopremie” vaak gebruikt om te verwijzen naar de “credit spread” (het verschil tussen de rentevoet van de obligatie en de risicovrije rentevoet).
Gebruik van de risicopremie om waarderingen te produceren
Zoals gezegd, is een van de belangrijkste redenen om een risicopremie vast te stellen, het schatten van de waarde van financiële activa. In de financiële wereld wordt een aantal modellen gebruikt om dit te bewerkstelligen. Het meest gebruikte model is het Capital Asset Pricing Model of CAPM. CAPM gebruikt het investeringsrisico en het rendement dat een investeerder mag verwachten om een waarde voor de investering te schatten. In de financiële wereld wordt het CAPM doorgaans gebruikt om het vereiste rendement van een belegging te schatten. Dit vereiste rendement kan vervolgens worden gebruikt om een prijs voor het aandeel te schatten, wat via een aantal methoden kan worden gedaan. De formule voor CAPM is:
De risicovrije rentevoet + De bèta van het effect * De marktrisicopremie
In dit model gebruiken wij de risicopremie van de markt en vermenigvuldigen deze met de bèta van het effect. De bèta van een effect is een maatstaf voor de relatieve volatiliteit van een aandeel ten opzichte van de markt, d.w.z. het is een maatstaf voor de mate waarin de aandelenkoers van een aandeel beweegt ten opzichte van de markt. Als de bèta van een aandeel 1 is, dan zal een stijging van 10% in de markt zich vertalen in een stijging van 10% in de aandelenprijs. Als de bèta van een aandeel 1,5 is, dan zal een stijging van 10% op de markt zich vertalen in een stijging van 15% van het aandeel en als de bèta van een aandeel 0,5 is, dan zal een stijging van 10% op de markt zich vertalen in een stijging van 5% van het aandeel. Deze bèta wordt meestal gevonden via een statistische analyse van de koersgeschiedenis van een aandeel. Daarom beoogt CAPM een eenvoudig model te bieden om het vereiste rendement van een belegging te schatten, dat gebruik maakt van de theorie van risicopremies. Dit helpt beleggers een eenvoudig middel te verschaffen om te bepalen welk rendement een belegging zou moeten opleveren in verhouding tot het risico ervan.