Rhode Island’s Secret Coast

Elk van de miljoen van ons die in het kleine oude Rhode Island wonen, heeft zijn eigen gekoesterde idee van wat deze plek betoverend maakt. Voor mij is het de kustlijn die altijd betoverend is geweest. De kust van Rhode Island is afwisselend rotsachtig en afschrikwekkend, met torenhoge rode granieten kliffen die wild in de beukende Atlantische branding tuimelen, of rustig en sussend, de kattestaarten van de moerassen die zachtjes fluisteren in de zachte bries van beschutte inhammen.

Wat Rhode Island mist aan landmassa maakt het meer dan goed met de kustlijn: 400 mijl ervan, om precies te zijn. Ik heb het tientallen jaren verkend, maar hoe vaak ik ook over Route 1 slenter, er is altijd wel iets dat me verrast en me blij, verbijsterd of verbijsterd achterlaat. Ik keer landinwaarts, alleen om mezelf te vinden te popelen om zo snel mogelijk terug te keren naar de zee.

Het is gemakkelijk om Rhode Island volledig over te slaan; als je de snelle route van New York City naar Providence op de I-95 neemt, snijdt je dwars door de staat. Dat is prima: we hebben al genoeg te doen zonder nog meer auto’s die Route 1 verstoppen, dank u wel. Maar je mist dan wel alle wonderbaarlijk excentrieke, elegante en kitscherige attracties die langs de kust verspreid liggen. Er is een soort tijdreizen aan het werk als je door delen van de kustlijn gaat die eeuwenlang onveranderd zijn gebleven, delen die aanvoelen als een throwback naar de jaren 1930, en nog anderen die gisteren zijn aangekomen-en aanvoelen als morgen.

Gerelateerd: America’s Best Little Beach Towns

Ik ben meer dan 25 jaar geleden begonnen met vakantie vieren in Rhode Island. Als kind had ik oude familievrienden in Little Compton bezocht, maar daarna vergat ik de plaats; net als de zachte mist die over de weiden en vijvers drijft, bedekte de tijd mijn herinneringen. Maar toen ik als volwassene terugkeerde, na enkele jaren in Texas te hebben gewoond en aan de oostkust aankwam, had ik onmiddellijk een gevoel van herkenning – het geluid van de branding; de geur van gemaaid gras onder een hete zon; het gevoel van ochtendmist op mijn huid; de intense kou van het zijdezachte zoute water. Little Compton is een van die zeldzame jeugdplaatsen die niet kleiner lijken als je terugkomt. Het doemt groter op dan de herinnering.

Ik nestelde me in, eerst in een reeks huurhuizen en toen, uiteindelijk, in mijn eigen huis, gelegen aan de rand van een moerasvijver, net achter een barrièrestrand. De vijver is een belangrijke drinkplaats op de trekroute van de duizenden vogels die er niet van zouden dromen een kortere weg te nemen en de spectaculaire rode kliffen, gloeiend in de zonsondergang, te missen waarnaar de staat is genoemd (Roode Eylant in het Nederlands, oftewel rood eiland).

Sakonnet, het gebied in Little Compton waar ik woon, ligt op een schiereiland, het einde van de weg. Little Compton is een van de laatste stadjes op de grens van Rhode Island; ik vertel mijn kinderen graag dat ik naar het strand ga om naar Massachusetts te zwemmen, waar je uitkomt als je je freestyle een weg naar het oosten baant.

Er was vroeger, nog maar vijf jaar geleden, niet veel dat de toevallige bezoeker naar Sakonnet trok. Je moest op een lijst staan om een huis te huren, en je voor minstens een maand vastleggen. De strandclub en golfclub zijn privé, met onmogelijk lange wachtlijsten voor lidmaatschappen. Als je eenmaal vrienden begint te maken, wat lang duurt, realiseer je je dat iedereen familie van elkaar is. Het gebied is levendig in de zomer, rustig en geïsoleerd in de winter. Sommigen zeggen misschien somber. Ik wel. Maar dat kan romantisch zijn.

De zomermaatschappij is aan het veranderen. Sakonnet verhuur kan nu voor een week. Het openbare strand, een prachtig, zanderig stuk, is onmogelijk druk tegen de middag op zonnige weekends. Er is ook een chique nieuw hotel in Little Compton. Het is omstreden geweest; we houden niet van ook maar een vleugje pretentie, en het Stone House opende met een waar boeket van attitudes-valet parking; zwevende en bezorgde obers; vier verschillende soorten zout op tafel; een menu dat, met veel bloemrijke taal, was opgedragen aan de boeren en foragers van het gebied. Maar dat is rustiger geworden, en zo ook de kamerprijzen. Je kunt er gemakkelijk een paar dagen blijven, naar een heerlijk, rustig stukje strand tussen de rotsen wandelen, heerlijk eten in het restaurant, en zelfs spa-behandelingen krijgen (gasp!).

Little Compton

Ik begin mijn tocht langs de kust door weg te gaan van het water en de stad in te gaan. De hoofdweg, Route 77, voert mij langs grazende koeien, weilanden die in de Sakonnet rivier uitmonden en ontelbare oude moerasesdoorns. Little Compton had in het midden van de vorige eeuw een lange reputatie als kunstenaarskolonie. Ik zie er nog elke zomer groepen plein air schilders, gestationeerd in koeienweiden met uitzicht op de rivier, of op het strand, waar ze de golven proberen vast te leggen die tegen de rotsblokken beuken. Aan de muren van de bescheiden bibliotheek van Little Compton hangt een verrassende verzameling schilderijen van de onvergelijkbare Molly Luce, die vanaf de jaren dertig overal in Sakonnet taferelen schilderde en door een New Yorkse kunstcriticus ooit “de Amerikaanse Breughel” werd genoemd.

Bij elk bezoek aan Little Compton Commons hoort een broodje kreeft bij Commons Lunch en een uitstapje naar het eeuwenoude kerkhof, waar altijd wel iemand bezig is een mooie grafsteen af te wrijven. Ik hou ook van de sfeer van het historische Wilbor House, waarvan een deel dateert uit 1690; het is gevuld met historisch meubilair. Als ik door de kamers dwaal, word ik overvallen door een gevoel van de kwaliteit van het 17de-eeuwse dagelijkse leven onder die lage plafonds, het melkachtige licht dat door kleine ruiten naar binnen valt, de kolen die in de haard gloeien tot ver in de koele zomeravonden.

Tiverton Four Corners

Op 10 minuten rijden ligt het historische stadje Tiverton Four Corners, dat al bijna net zo lang bestaat als de kolonie Plymouth. Schilders worden nog steeds aangetrokken door het heldere licht hier, ook al is betaalbaar onroerend goed moeilijker te vinden. Maar de traditie van pretentieloze galeries bloeit, en een kleine cluster van winkels, behorend tot de beste in de staat, hebben charmant ambachtelijk werk.

Ik ben een beetje een weefgek geworden. (Gaat dat samen met een liefde voor muesli?) Er is iets met rijke textuur, vreemde kleuren, en de wetenschap dat elke draad van schering en inslag werd geknoopt op zijn plaats door de hand van een kunstenaar. Amy Lund maakt prachtige, knobbelige wollen dekens en plaids, en slimme linnen theedoeken, placemats en servetten op enorme weefgetouwen in haar winkel. Verderop in de straat maakt Tiffany Peay prachtige, delicaat bewerkte gouden sieraden met parels en edelstenen, perfect om het zachte avondlicht op het strand te vangen, terwijl de pottenbakkers van Roseberry-Winn Pottery vazen, tegels en lampen met lage reliëfpatronen in zachte juweelkleuren maken. En ontwerpster Anne Page bij Nankeen maakt ongewone en knappe handbedrukte indigokatoenen tassen en stoffen – alles is blauw en wit, en voelt precies goed bij de zee.

Er is ook heerlijk gebak bij Provender en kaas en alle benodigdheden voor een picknick aan de overkant van de straat bij Milk & Honey Bazaar. Gray’s Ice Cream is een van de weinige overgebleven onafhankelijke ijsmakers in een staat die vroeger vol was met zuivelfabrieken; het bedrijf bestaat al sinds 1922. Ik kan me nog goed herinneren dat ik met mijn zoontjes in de zomer in een lange rij stond, toekeek hoe de koeien buiten op hun knabbel kauwden, ze uitlegde waar melk vandaan kwam en de afschuw op hun gezichten zag toen ze het verband legden met hun ijshoorntjes. Het hield hen echter niet tegen.

Aquidneck Island

De volgende stop is Aquidneck Island; niemand kan beweren de kust te hebben verkend zonder een verblijf in Newport. In de hoogzomer is de stad overspoeld met bezoekers van de terecht beroemde herenhuizen, de “zomerhuisjes” van de nouveaux riches rond de eeuwwisseling van de 19e eeuw. Als u, zoals Henry James, zulke extravagante hopen “grotesk” vindt, kunt u korte metten maken met Newport.

Maar u zou een vergissing maken. Wie kan een bezoek aan Marble House weerstaan, waar Alva Vanderbilt verscheen als de keizerin van China op een uitbundig verkleedfeest in haar (echt) gouden balzaal?

Mijn favoriet van de herenhuizen, en waarschijnlijk de minst bekende onder hen, is Kingscote, een houten Gothic Revival voltooid in 1841. Het heeft een uitgebreide collectie van vroeg Rhode Island meubilair. The Elms, voltooid in 1901, is interessant vanwege de wijnkelder, de kolentunnel en de vertrekken voor de bedienden. De achtervertrekken zijn altijd fascinerend in grote huizen, vanwege de vragen die bij me opkomen: Hoe hebben ze ooit voor zo’n groot huis kunnen zorgen? Wie kookte er? Het strijken van al die gesteven servetten?

Buiten de herenhuizen, is er de mooie Touro Synagoge, het oudste huis van Joodse eredienst in Amerika, die de grond in ging in 1759. (Joden en Quakers behoorden tot de eerste kolonisten in de religieus tolerante kolonie). Sommigen beweren dat de elegante lijnen ervan Thomas Jefferson’s Monticello hebben beïnvloed. De in Palladiaanse stijl gebouwde Redwood Library & Athenaeum, met een onschatbare collectie zeldzame boeken en vroege Amerikaanse schilderijen, is de oudste nog in gebruik zijnde uitleenbibliotheek in de Verenigde Staten. Henry James was een regelmatige bezoeker, zonder twijfel een adempauze nemend van de uitzinnige vrolijkheid van de cottage menigte.

Jamestown

Ik steek de Narragansett Bay over, de op een na grootste riviermonding aan de Oostkust, om Jamestown binnen te varen, een zeemansdroom als er ooit een was. Niemand zou Jamestown verwarren met een winkelparadijs, maar ik blijf hangen in de Conanicut Marine winkel; net als ijzerwinkels hebben winkels in scheepsbenodigdheden oneindige aantrekkingskracht, vooral als je geen zeilboot bezit en dat ook niet dreigt te gaan doen. De ramen zijn bedekt met foto’s van jachten die te koop zijn; er is een uitstekende selectie bootschoenen en zonnehoeden, en ik weet zeker dat de creatieve doe-het-zelvers oneindig veel toepassingen vinden voor de kleurige touwen en drijvers. Jamestown is erin geslaagd de schattigheid te vermijden die Newport teistert – misschien omdat er vele jaren geen brug was die het met het eiland verbond. Jammer genoeg is elke kustplaats getroffen door een plaag van McMansions. Oudgedienden wenden gewoon hun ogen af, mompelend over wie zoveel ruimte nodig heeft, hoe zit het met de verwarmingsrekeningen, en bellen de bewoners elkaar om plannen te maken om elkaar in de keuken te ontmoeten?

Narragansett and Galilee

Enkele jaren geleden hadden boeren in Rhode Island moeite om hun wol te verkopen; zij verenigden zich, samen met de boeren van Watson, een 265-acre grote boerderij net buiten de stad, om dekens te produceren die volledig gemaakt zijn van lokaal-en ongeverfd-vlies. Ze noemen hun bedrijf Rhody Warm. (Als u hier een wollen thema ziet, moet ik u er voorzichtig aan herinneren dat wij hier een groot deel van de winter ineengedoken onder dekens doorbrengen). Watson Farm verkoopt de dekens, geweven in een nieuw patroon elk jaar, evenals dikke, mooie, ongeverfde garens in zachte grijze en taupe tinten.

Verlaten Jamestown bij de brug, neem ik funky Route 1A om langs de kust te rijden naar de stad Narragansett. Ook hier moet ik mijn ogen afwenden; enorme en lelijke flat- en winkelcomplexen staan opeengepakt rond het Narragansett Pier gebied. Ik bewonder wat er nog over is van het door Stanford White ontworpen Towers Casino uit 1883; het grootste deel ervan brandde in 1900 af, maar de grote stenen torens en een boog zijn gered. En ik rijd verder. Er zijn intrigerende glimpen van oudere herenhuizen uit een meer chique tijd, hun gazons uitlopend tot aan de zee.

Dingen worden levendiger in Galilea; het is druk en kitscherig en leuk. Er is Iggy’s Doughboys & Chowder House, waar een geweldige fish-and-chips wordt geserveerd, en allerlei clam shacks. (Als je kunt, lees dan John Casey’s prachtige roman Spartina voordat je deze reis maakt. Het geeft een levendig beeld van hoe gevaarlijk het leven was voor de vissers rond Point Judith, en hoe vastbesloten ze waren om vast te houden aan hun oude manieren.)

Dan blijf ik de kust omhelzen, en neem alle wegen van Route 1, inclusief 1A en de Matunuck School House Road. Dit is de enige manier om te stuiten op een aantal van de vreemdere manifestaties van de kleine oude Rhode Island beroemdheid, met inbegrip van de Worm Ladies of Charleston, die af en toe open huizen om mensen te leren hoe je een worm bin te maken en worm thee voor meststof te maken.

In al de jaren dat ik deze rit heb gemaakt, was het niet tot afgelopen zomer dat ik eindelijk de beroemde (en op een gegeven moment beruchte) hippie hangout de Umbrella Factory Gardens vond, verscholen in een beetje ten oosten van Ninigret National Wildlife Refuge. De Umbrella Factory is een reeks winkels op een 19e-eeuwse boerderij, maar met een onmiskenbaar jaren 1960 gevoel. Ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor deze hoofdwinkel, vol met zilveren oorbellen, vintage kleding, Indiaanse spreien en de beste collectie vintage brillen die ik ooit heb gezien. Hoe vreemder, hoe beter, wat mij betreft. De tuinwinkel heeft een verbazingwekkend assortiment planten, waaronder, tromgeroffel, alsjeblieft, patchouli, dat is een teder ding, maar ik slaagde erin om de mijne door de herfst te slepen, en genoot van het wrijven van de geurige bladeren en het hebben van Proustiaanse momenten die kralen hoofdbanden en gefranjerde laarzen met zich meebrachten.

En naakt zwemmen. Iets verderop ligt Moonstone Beach, waarvan mijn zus, die Brown zo vaak als ze kon ontvluchtte, me vertelde dat het een naaktstrand was dat geliefd was bij studenten. Tegenwoordig staan er op het lange zandstrand bordjes die de bezoekers eraan herinneren dat dit een gezinsvriendelijk strand is waar niet naakt mag worden geplakt. Toch is het de wandeling waard.

Watch Hill

Naar Watch Hill, het laatste kustplaatsje van Rhode Island voordat het de staatsgrens naar Connecticut oversteekt. Deze grande dame van een dorp ooit wedijverde met Newport als de meest chique resort in de staat, maar de turn-of-the-20e-eeuwse shingled “cottages” waren veel minder pretentieus. Inderdaad, toen ik Watch Hill begon te bezoeken met mijn toen tweejarige zoon, was het een zwervende, rafelige, verloren plaats; de grote oude huizen werden beschouwd als witte olifanten, moeilijk te onderhouden, voortdurend gehavend door oceaanwind en zout water.

We verbleven in het gammele Ocean House, gebouwd in 1868, met zijn enorme stenen open haard en gemeenschappelijke eetkamer. De plaats voelde altijd spannend, beangstigend alsof het op het punt stond in de oceaan te glijden. We gingen dan naar het strand om op de kleurrijke houten wezens van de Flying Horse Carousel te rijden. De wind ving hun echte staarten en manen en we vermoedden dat we spoedig de lucht in zouden tollen. Bewoners beweren dat de carrousel, gebouwd in 1879, de oudste van het land is.

Maar dat was in het midden van de jaren tachtig, vóór de go-go jaren van de laatste hoogconjunctuur. In de jaren negentig begon een nieuwe generatie met het renoveren van de oude huizen. Het Ocean House werd gered door Chuck Royce, een Wall Street financier met een passie voor architectuur. Hij gaf in vijf jaar tijd 146 miljoen dollar uit om het gebouw af te breken en opnieuw op te bouwen, waarbij hij de oude buitenkant en de zonnige kleur reproduceerde. Binnen is er weinig over van de oude plaats, behalve de knappe stenen haard en het prachtige uitzicht over een lang, dramatisch, zandstrand en de open oceaan.

Waar het oude hotel 159 kamers had, heeft het nieuwe 49. Elke kamer is groot en de badkamers zijn spaltachtig, met armaturen in Edwardiaanse stijl. Kunst van de lokale Lily Pad Gallery (te koop) lijnen de gangen. Er is een lang binnenzwembad en een spa met seizoensgebonden ingrediënten, zoals pompoenen in de herfst en aardbeien in de lente, voor de scrubs en oliën. In het restaurant, Seasons, zijn alle producten vers en waar mogelijk lokaal geoogst, en het brood alleen al is de toegangsprijs waard. Je moet een investeringsbankier zijn om het je te kunnen veroorloven hier te verblijven, of om een van de mooie residences te kopen. Maar, hey, dat is waarschijnlijk in overeenstemming met de oorspronkelijke geest van de plaats.

Bij het verlaten van Seasons op een avond, het viel me op, zoals alleen iemand wankelend weg van een heerlijk toegeeflijke maaltijd kan worden getroffen, starend naar buiten over het sterrenlicht twinkelend in de rafelige branding, dat de kust Rhode Island is een heerlijke, ouderwetse ijs sandwich van een plaats. Aan beide uiteinden bevinden zich de rijke, luxueuze stukken. Het leuke spul zit in het midden, en dat moet je snel pakken voordat het verdwijnt – om vervolgens te worden vervangen door iets soortgelijks, in een andere heerlijke smaak. Maar in de kern, en ondanks de oprukkende projectontwikkelaars, is de echte kustervaring, diegene die een spoor op de ziel achterlaat, in 200 jaar eigenlijk niet zo veel veranderd. De rijkdommen blijven stilletjes verborgen tussen inhammen en spleten, verscholen onder de struikachtige dennen en achter de duinen, beschikbaar voor iedereen die nieuwsgierig genoeg is om te vertragen en ze te vinden.

Verblijf

Chanler at Cliff Walk Formal, 20-kamers tellend hotel met uitzicht op de kust. 117 Memorial Blvd., Newport; 401/847-1300; thechanler.com; tweepersoonskamers vanaf $599.

Forty 1° North Stijlvol hotel aan het water in het centrum van de stad, met kamers in een hoofdgebouw en omliggende cottages. 351 Thames St., Newport; 401/846-8018; 41north.com; tweepersoonskamers vanaf $375.

Ocean House 1 Bluff Ave., Watch Hill; 401/584-7000; oceanhouseri.com; tweepersoonskamers vanaf $595.

Stone House 122 Sakonnet Point Rd., Little Compton; 401/635-2222; stonehouse1854.com; tweepersoonskamers vanaf $275.

Eten en drinken

Art Café Wees dankbaar dat er nog steeds mensen zijn die geloven dat er niets beters is dan de combinatie van espresso, zelfgemaakt gebak, en geplette, comfortabele banken. 7 South of Commons Rd., Little Compton; geen telefoon; koffie voor twee $ 6.

Black Pearl Klassiek visrestaurant in het hart van de stad. Bannister’s Wharf, Newport; 401/846-5264; diner voor twee $45.

Coastal Roasters Krachtige espresso, ter plaatse gebrand. 1791 Main Rd., Tiverton; 401/624-2343; koffie voor twee $6.

Commons Lunch 48 Commons Way, Little Compton; 401/635-4388; lunch voor twee $32.

Evelyn’s Drive-In Geweldige gebakken mosselen. 2335 Main Rd., Tiverton; 401/624-3100; lunch voor twee $50.

Gray’s Ice Cream 16 East Rd., Tiverton; 401/624-4500; ijs voor twee $8.

Iggy’s Doughboys & Chowder House 1157 Point Judith Rd., Narragansett; 401/783-5608; diner voor twee $30.

Matunuck Oyster Bar Neem plaats onder een parasol voor lokale schelpdieren en uitzicht over de kleine moerasvijver. 629 Succotash Rd., East Matunuck; 401/783-4202; diner voor twee $60.

Milk & Honey Bazaar 3838 Main Rd., Tiverton; 401/624-1974; lunch voor twee $25.

Provender 3883 Main Rd., Tiverton; 401/624-8084; lunch voor twee $27.

Sakonnet Vineyards Stop hier voor een lichte lunch aan picknicktafels onder de bomen; probeer de America’s Cup White. 162 W. Main Rd., Little Compton; 401/635-8486; lunch voor twee $25; rondleidingen gratis.

Seasons 1 Bluff Ave., Watch Hill; 401/315-5599; diner voor twee $120.

Shop

Amy C. Lund, Handweaver Studio & Gallery 3964 Main Rd, Tiverton; 401/816-0000.

Conanicut Marine Services Shop 20 Narragansett Ave., Jamestown; 401/423-7158.

Cottage at Four Corners Designer Nancy Hemenway’s winkel is de go-to plek voor huishoudelijke artikelen. 3847 Main Rd., Tiverton; 401/625-5814.

Gallery 4 verkoopt strak vormgegeven meubels uit China en Vietnam, maar ook kleurrijke schoenen en sjaals uit Turkije. 3848 Main Rd., Tiverton; 401/816-0999.

Mills Creek Prachtige handgemaakte artikelen voor garderobe en tafel. 4436 Old Post Rd., Charlestown; 401/364-9399.

Roseberry-Winn Pottery 3842 Main Rd., Tiverton; 401/816-0010.

Sakonnet Purls De plek om duizenden garens in alle kleuren te vinden. 3988 Main Rd., Tiverton; 401/624-9902.

Tiffany Peay Jewelry 3851 Main Rd., Tiverton; 888/808-0201; tiffanypeay.com.

Umbrella Factory Gardens 4820 Old Post Rd., Charlestown; 401/364-9166.

See and Do

Blithewold Mansion Het is de reis alleen al waard om de 32 hectare aan prachtige tuinen te zien. 101 Ferry Rd., Bristol; 401/253-2707; toegang $10.

Brownell Library 44 Commons, Little Compton; 401/635-8562.

The Elms 367 Bellevue Ave, Newport; 401/847-1000; newportmansions.org; toegang $14.50.

Green Animals Topiary Garden Heerlijke tuin met een kameel, giraffe, beer, en nog veel meer; allemaal begonnen in 1880. 380 Cory’s Lane, Portsmouth; 401/847-1000; toegang $14.50.

Kingscote 253 Bellevue Ave., Newport; 401/847-1000; newportmansions.org.

Marble House 596 Bellevue Ave., Newport; 401/847-1000; newportmansions.org.

Ninigret National Wildlife Refuge Geweldig voor het spotten van kraanvogels, visarenden, haviken, meeuwen en meer. 50 Bend Rd., Charlestown; 401/364-9124; fws.gov/ninigret.

Redwood Library & Athenaeum 50 Bellevue Ave, Newport; 401/847-0292.

Touro Synagogue 85 Touro St., Newport.; 401/847-4794.

United Congregational Church Gracieuze oude kerk waarvan de kerktoren vanaf zee te zien is. 1 Commons Way, Little Compton; 401/635-8472.

Watson Farm 455 North Rd., Jamestown; 401/423-0005.

Wilbor House 548 W. Main Rd., Little Compton; 401/635-4035.

Worm Ladies of Charlestown 161 E. Beach Rd, Charlestown; 401/322-7675.

Milk & Honey Bazaar Chanler at Cliff Walk Evelyn’s Drive-In

Geniet van een klassieke clam shack ervaring (de clam cakes of hele buiken zijn de manier om te gaan)

Stone House Gray’s Ice Cream

Gray’s is een instituut in Tiverton, aan de overkant van de rivier bij Newport, sinds 1923. De huidige eigenaresse Marilyn Dennis houdt bevroren pudding – een op rum gebaseerd brouwsel met fruit – op het menu voor de old-timers en voegt nieuwere hybriden toe zoals aardbeien cheesecake.

Ocean House Forty 1° North Art Café Black Pearl, Newport Coastal Roasters Commons Lunch Iggy’s Doughboys & Chowder House Matunuck Oyster Bar Provender Sakonnet Vineyards Amy C. Lund, Handweaver Studio & Gallery Conanicut Marine Services Shop Cottage at Four Corners Gallery 4 Mills Creek Roseberry-Winn Pottery Sakonnet Purls Tiffany Peay Jewelry Umbrella Factory Gardens Blithewold Mansion Brownell Library The Elms Green Animals Topiary Garden Kingscote Marble House Ninigret National Wildlife Refuge Redwood Library & Athenaeum Touro Synagoge United Congregational Church Watson Farm Wilbor House Worm Ladies of Charlestown

Sign Up for T+L Just In

Geef het laatste reisnieuws, vluchtaanbiedingen, en reisideeën van de redactie van Travel+Leisure