Review: Apple MacBook Pro (13-Inch, 2020)

De afgelopen vijf jaar zijn niet vriendelijk geweest voor de laptops van Apple. De problemen begonnen allemaal met de vlindertoetsenbordschakelaar die in 2015 debuteerde. Het was een poging van Apple om de MacBook nog slanker te maken en de machine nog draagbaarder, maar het mechanisme was zo kwetsbaar dat een enkel stofdeeltje een toets volledig kon uitschakelen. Apple heeft het ontwerp in de daaropvolgende versies aangepast, maar de schade aan de reputatie van de MacBook was al een feit. De defecte toetsen tastten het vertrouwen van de consument aan en leidden tot een aantal collectieve rechtszaken; bovendien leken de oplossingen van Apple meer op een behandeling dan op een remedie.

Dat is niet langer het geval. Met de nieuwe 13-inch MacBook Pro is de vlinderplaag eindelijk uitgebannen. Met de lancering van deze machine verkoopt Apple zelfs geen laptop meer met het vlinderschakeltoetsenbord – het bedrijf heeft het ontwerp met elke nieuwe MacBook geleidelijk afgeschaft. En net als Goudlokje met de derde kom pap, is de laatste machine die een opfrisbeurt heeft gekregen in de MacBook-reeks mijn favoriet. De 13-inch notebook is niet zo groot en log als de 16-inch MacBook Pro, en hij heeft meer vermogen (en meer poorten) dan de MacBook Air. Maar niet alles aan de nieuwste MacBook Pro is rozengeur en maneschijn. De batterij gaat maar net mee, de aluminium behuizing wordt vaak warm, en de echt bruikbare configuraties van de machine zijn te duur.

Gecompliceerde line-up

Ik zou nalatig zijn als ik de verschillende configuraties van deze laptop niet uit de doeken zou doen, want het is een beetje verwarrend. Er zijn twee hoofdversies van de 13-inch MacBook Pro: een met twee USB-C Thunderbolt 3-poorten voor $ 1.299, en een andere met vier poorten voor $ 1.799. Het aantal poorten is niet het enige verschil.

De goedkopere MacBook Pro heeft 256 GB opslagruimte (de duurdere versie wordt geleverd met 512 GB) en een iets zwakkere grafische kaart (Intel’s Iris Plus Graphics 645 versus Iris Plus Graphics G7 – en ja, de namen zijn verwarrend). Het heeft ook langzamer RAM, en minder van het (8 gigabyte van 2133-MHz DDR3 versus 16 gigabyte van 3733-MHz DDR4X op de duurdere computer). Het belangrijkste is dat de laptop in het lagere segment blijft werken met een Intel-processor van de achtste generatie, terwijl het model van $1.799 gebruikmaakt van de nieuwste chip van de tiende generatie. De keuze voor een bepaalde versie wordt nog verwarrender doordat de prijs van het basismodel dicht in de buurt ligt van die van de MacBook Air.

De MacBook Pro 13-inch is het nieuwste laptopmodel van Apple met het vernieuwde (en verbeterde) toetsenbord.

Foto: Apple

Ik kan helpen bij die beslissing. Als je meestal alleen de webbrowser gebruikt, maar toch een Apple-laptop wilt, neem dan het basismodel van de MacBook Air (€ 999). Als je iets meer kracht nodig hebt voor de tientallen browsertabbladen die je voor je werk open hebt staan, neem je de basis-MacBook Pro (€ 1.299). Waarom niet de MacBook Air van € 1.299, die we al eerder hebben aanbevolen? Omdat de Pro een helderder, nauwkeuriger kleurenscherm heeft, en de verschillen in gebruiksduur van de batterij en het gewicht tussen de Air en de Pro zijn te verwaarlozen. Ik zou zeggen dat de enige reden om de $ 1.299 Air te krijgen is als je een hekel hebt aan de digitale strip net boven het toetsenbord van het Pro-model (de Touch Bar) en daar liever fysieke toetsen hebt, wat eerlijk is. Toch zijn deze twee opties de manier om te gaan voor de meeste mensen.

Als je bent zoals ik en vaak dongles en hubs in je laptop steekt, je hem gebruikt voor wat video- en fotobewerking en wat heel licht gamen, kan ik het MacBook Pro-model aanbevelen dat ik heb gebruikt. Apple heeft me de Core i5-versie van $ 1799 geleend, die over het algemeen een veel betere upgrade is en niet zo veel moeite kost als de krachtigere (en duurdere) 16-inch MacBook Pro.

Betrouwbaarheid voorop

De 13-inch MacBook Pro heeft bijna alles wat ik hem heb voorgeschoteld met relatief gemak gedaan. Een aantal rondes als laatste geëindigd in Counter Strike: Global Offensive? Check. Een 4K-video van 15 minuten monteren in Adobe Premiere Pro? Check. 32 Chrome-tabbladen draaien terwijl je aan deze recensie werkt? Check. Ik heb nog geen grote prestatieproblemen gezien. De ventilatoren maken nog steeds wat lawaai tijdens zware taken, maar ze zijn lang niet zo luid als de ventilatoren op eerdere MacBooks die ik heb gebruikt.

Als je werk bestaat uit serieuze videobewerking, kleurenindeling of iets intensievers, dan raad ik de 16-inch MacBook Pro aan. Of eigenlijk, elke laptop met een speciale grafische verwerkingseenheid (GPU). Met de AMD Radeon Pro in die 16-inch MacBook is hij vele malen sneller dan de Iris Plus Graphics G7 in de 13-inch. Het meeste van mijn video- en fotobewerkingswerk komt voort uit een hobby, dus voor dagelijks gebruik heb ik niet zo’n krachtige machine nodig. (Kanttekening: probeer DaVinci Resolve of Final Cut Pro eens te gebruiken op de 13-inch MacBook, want Adobe Premiere Pro lijkt niet al te geoptimaliseerd te zijn.)

Hoezeer ik ook genoten heb van de pure kracht die de 16-inch biedt, het lichte en draagbare karakter van de 13-inch MacBook Pro is veel aanlokkelijker. Ik pakte hem op en verhuisde naar mijn balkon (waar ik tegenwoordig dagelijks van de buitenlucht geniet) of naar de bank, iets wat ik natuurlijk vaker deed zonder erbij na te denken. Met de 16-incher bleef ik vaak aan mijn bureau zitten.

Ik waardeer de vier USB-C-poorten (en de hoofdtelefoonaansluiting!), vooral na de twee poorten op de MacBook Air. Maar ik zal herhalen wat ik al eerder heb gezegd: Voor zo’n dure machine zouden meer opties voor poorten leuk zijn. Een USB-A poort en een SD kaartlezer zouden een heel eind zijn gekomen.

Het scherm is scherp (2560 x 1600 pixels), rijk aan kleuren, en het belangrijkste, ik kan het duidelijk zien terwijl ik op mijn zonnige balkon zit. Ik wou dat het scherm niet zo glanzend was, want het schittert als ik met mijn rug naar het raam zit, maar dat probleem was eenvoudig te verhelpen door de hoek van het scherm aan te passen.

Er zit een Touch Bar net boven het toetsenbord. Ik had liever fysieke functietoetsen gehad.

Foto: Apple

De Pro slaagt erin dialogen uit Avatar: The Last Airbender over het dreunende geluid van mijn oude en chagrijnige raamairconditioning te pompen, en de stereoluidsprekers klinken op volle toeren beter dan de meeste andere laptopluidsprekers die ik heb geprobeerd. Ze kunnen een grote kamer vullen (bijv. mijn appartement in New York) en zijn goed genoeg om de meeste goedkope Bluetooth luidsprekers te vervangen. Mijn partner, die meestal niets geeft om de meeste gadgets die ik test, maakte twee keer een opmerking over de geluidskwaliteit en de luidheid.

En natuurlijk is er het Magic Keyboard. Het deelt de naam van het toetsenbord dat Apple naast zijn desktop Macs verkoopt, omdat de fysieke mechanismen in beide bijna hetzelfde zijn. Het is heerlijk om op te typen (niet zo geweldig als mijn mechanische toetsenbord, dat wel), met een bevredigende feedback. Ik heb hetzelfde nieuwe toetsenbord gebruikt op de 16-inch, de nieuwe MacBook Air en nu de 13-inch Pro, en ik heb geen problemen ondervonden met de traditionelere schaarschakelaars onder de toetsen in het nieuwe ontwerp, maar ik zal waakzaam blijven.

Tekort aan visie

Dit is niet de MacBook die je moet kopen als je een laptop nodig hebt die lange tijd zonder stopcontact kan. Met de 16-inch MacBook Pro kom je er wel, net als met laptops van concurrenten als de Dell XPS 13. Mijn ervaring met de gebruiksduur was vergelijkbaar met die van de MacBook Air, maar dan iets minder lang. Tijdens een typische werkdag die om 9 uur begon en waarin ik vooral gebruikmaakte van Safari, Chrome, Slack en Telegram, moest ik bijna altijd rond 15.30 of 16.00 uur de stekker in het stopcontact steken. Speelde ik een game? Tijdens 45 minuten Counter Strike viel de batterij van de Pro terug van 88 naar 15 procent.

In onze standaard batterijtest, waarbij we een Full HD-video via Wi-Fi doorlussen met een helderheid van ongeveer 70 procent, hield mijn 13-inch leen-MacBook Pro het ongeveer acht uur uit voordat hij het begaf, bijna net zo lang als de Core i5 MacBook Air die ik heb getest. De 16-inch MacBook Pro deed het veel beter met 11 uur en 30 minuten. Ter vergelijking: de Dell XPS 13 deed er 12,5 uur over. De resultaten van de 13-inch Pro zijn niet slecht; het kan gewoon beter.

Voor een apparaat van € 1.799 moet Apple op een paar punten nog wat verbeteren. Ten eerste, de webcam. Die is niet geweldig. Meer mensen videobellen dan ooit tevoren, en het zou geweldig zijn als we elkaar in 1080p konden zien. De toevoeging van Face ID als een login optie zou ook leuk zijn. Touch ID is prima, maar ik ben eraan gewend geraakt dat de iPad Pro ontgrendelt zodra ik de klep verwijder, en ik denk dat die ervaring zich goed zou vertalen op een MacBook.

Ik geef niet veel om touchscreens op een laptop, maar Apple had de randen rond het scherm kunnen afslanken. Dat zou dit een 14-inch MacBook Pro in dezelfde grootte hebben gemaakt, net zoals de 16-inch Pro dezelfde grootte heeft als zijn 15-inch voorgangers. Meer scherm is fijn! Ook worden de oppervlakken aan weerszijden van het trackpad vaak behoorlijk warm, zelfs als ik gewoon een tijdje op het web aan het surfen ben. Ik moest steeds een stapje van het apparaat vandaan doen om het wat te laten afkoelen, omdat de warmte niet prettig aanvoelde op mijn handpalmen.

Maar wat ik het liefste van Apple wil, is iets anders. De nieuwe MacBook-serie is de beste die Apple in jaren heeft gemaakt, maar ze zijn allemaal een beetje … saai. Saai is niet slecht. Stabiliteit en betrouwbaarheid gaan vaak samen met dat label. En misschien word ik, net als Goudlokje, verwend. Deze laptop is te saai, die is te zwaar. Maar er is een tijd geweest dat MacBooks de grenzen verlegden en regelmatig opnieuw definieerden wat een laptop kon zijn. Nu zijn het gewoon goede laptops.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.