Ik las On the road als eerste en vond het geweldig toen ik 18-19 was. (Nu een mogelijk zinloos achtergrondverhaal) Ik wist niet eens wie Kerouac was en heb het boek gestolen (nooit eerder gedaan) om geen enkele andere reden dan dat ik de achterkant had gelezen en het interessant klonk. (Disclaimer): Wiet heeft me misschien meer doen genieten van zijn onstuimige stijl. Ik weet niet hoe ik me zou voelen herlezen nu. Ik denk dat ik er nog steeds van geniet. Hoe dan ook, ik las Dharma bums daarna. Ik vond het ook geweldig. Daarna Visioenen van Gerard, waar ik van genoten heb. (Melancholisch, religie, gevoelig) Probeerde Visioenen van Cody en begreep het niet (leek onsamenhangend). Las Orpheus emerged en vond het goed. Las …En de nijlpaarden werden gekookt in hun tanks en vond het leuk. Toen las ik De zee is mijn broer en vond het goed. Die laatste drie zijn de eenvoudigste, meest rechttoe rechtaan Kerouac die ik heb gelezen, dus ze zijn geweldig om mee te beginnen denk ik, of om te lezen hoe je maar wilt (on the road was waar hij begon met zijn meer stream of consciousness schrijven, dus niet echt zoals dat in die drie). Deze 3 zijn zijn vroegste. Er is ook een nieuwe die net is uitgekomen. (Wikipedia) Ik gok dat de stad en de stad ook een eenvoudiger maar langer/langzamer boek is zoals die 3. Ik ben nu The Subterraneans aan het lezen, maar ik geniet er niet echt van. Dus ik kan het niet echt aanraden. Misschien verandert dat nog, maar ik betwijfel het. Als je van hem houdt als hij erg cerebraal en onstuimig is, dan zal het je wel bevallen. Lees eerst de andere genoemde IMO. Of probeer Subterraneans direct na Dharma of on the road. Maar geef hem niet helemaal op als het je niet bevalt. Als je een gemiddelde lezer bent, maar Kerouac een beetje leuk vindt, ga dan mee met wat ik misschien heb gezegd. Ik ben een vrijgevochten persoon, kan een dronkaard zijn, altijd aan het denken, rustig soms. Ik voel me verbonden met zijn stijl, misschien jij ook wel. Wie Visions of Cody zei is een gek, ook al is het zijn mening. Hij wil gewoon het meest buitenissige, onwelgevallige stuk kiezen omdat het anders is dan 99% van de populaire opinie moet ik aannemen. On the road heeft mijn leven veranderd. Ik begon weer te lezen. Voelde dat het goed was om mezelf te zijn en anders dan mijn mogelijk eenvoudiger denkende “vrienden”. Verruimde mijn universum. Pas alleen op voor de drugs en alcohol. Ze behandelden Kerouac ook niet goed.