Beschikbaarheid van grondstoffen De beschikbaarheid kan bijvoorbeeld de hoeveelheid goud die in een land kan worden geproduceerd, beperken, ongeacht de prijs. Evenzo is het onwaarschijnlijk dat de prijs van Van Gogh-schilderijen van invloed is op het aanbod. Duur en complexiteit van de productie Veel hangt af van de complexiteit van het productieproces. Textielproductie is relatief eenvoudig. De arbeidskrachten zijn grotendeels ongeschoold en de productiefaciliteiten zijn niet veel meer dan gebouwen – er zijn geen speciale structuren nodig. De ODA voor textiel is dus elastisch. Anderzijds is de ODA voor specifieke types motorvoertuigen relatief inelastisch. De autofabricage is een meerfasenproces dat gespecialiseerde apparatuur, geschoolde arbeidskrachten, een groot leveranciersnetwerk en hoge R&D-kosten vereist. Mobiliteit van factoren Indien de produktiefactoren gemakkelijk beschikbaar zijn en indien een producent die een produkt produceert zijn middelen kan verschuiven en aanwenden voor de vervaardiging van een produkt waar vraag naar is, dan kan worden gesteld dat de OPE betrekkelijk elastisch is. Het omgekeerde is van toepassing, zodat deze relatief inelastisch is. Tijd om te reageren Hoe meer tijd een producent heeft om te reageren op prijsveranderingen, des te elastischer is het aanbod. Voor geproduceerde goederen is het aanbod normaliter elastischer op lange termijn dan op korte termijn, omdat algemeen wordt aangenomen dat op lange termijn alle productiefactoren kunnen worden aangewend om het aanbod te verhogen, terwijl op korte termijn alleen arbeid kan worden verhoogd, en zelfs dan kunnen veranderingen onbetaalbaar duur zijn. Een katoenboer kan bijvoorbeeld niet onmiddellijk (d.w.z. op korte termijn) reageren op een prijsstijging van sojabonen wegens de tijd die nodig zou zijn om het nodige land te verwerven. Voorraden Een producent die een voorraad goederen of beschikbare opslagcapaciteit heeft, kan het aanbod aan de markt snel verhogen. Reserve- of overtollige productiecapaciteit Een producent die over onbenutte capaciteit beschikt, kan (en zal) snel reageren op prijsveranderingen in zijn markt, ervan uitgaande dat variabele factoren gemakkelijk beschikbaar zijn. Het bestaan van reservecapaciteit binnen een onderneming zou wijzen op een meer evenredige reactie van de geleverde hoeveelheid op prijsveranderingen (hetgeen dus wijst op prijselasticiteit). Het wijst erop dat de producent in staat zou zijn de hem ter beschikking staande onbenutte factormarkten (productiefactoren) te benutten en aldus op veranderingen in de vraag te reageren in overeenstemming met het aanbod. Hoe groter de reserveproductiecapaciteit, hoe sneller leveranciers kunnen reageren op prijsveranderingen en hoe prijselastischer het goed/de dienst dus zou zijn.
Verschillende onderzoeksmethoden worden gebruikt om de prijselasticiteit in de praktijk te berekenen, waaronder analyse van historische verkoopgegevens, zowel openbaar als particulier, en gebruik van hedendaagse enquêtes naar de voorkeuren van afnemers om testmarkten op te bouwen waarmee dergelijke elasticiteitsveranderingen kunnen worden gemodelleerd. Als alternatief kan gebruik worden gemaakt van conjoint analysis (een rangschikking van de voorkeuren van de gebruikers die vervolgens statistisch kan worden geanalyseerd).