Hier volgt een kort verslag van hoe de eerste dag van de potjestraining verliep.
Nu krijg je als ouder (vooral als je voor het eerst opgroeit) een heleboel advies over hoe je je kind het beste kunt opvoeden en onderwijzen. We hebben van alles gehoord, van voeding, dutjes, tot natuurlijk zindelijk worden.
Met betrekking tot zindelijkheidstraining, hebben we gehoord om stickers of een traktatie te geven elke keer als ze plast, we hebben gehoord om haar elke 4 minuten te vragen of ze voelt dat ze moet plassen, we hebben gehoord om haar op het potje te zetten en daar gewoon te zitten tot ze plast. Al deze dingen klinken goed, maar ze werken niet echt voor een éénjarige. Ze begrijpt nog niet dat ik haar vraag of ze moet plassen, en ze is in de war als we haar op het potje zetten en ze daar gewoon blijft zitten. Dus in plaats daarvan proberen we een andere aanpak.
Familievrienden van ons hebben twee kinderen, een meisje en een jongen. Ze zeiden dat het zindelijk maken van hun dochter een makkie was en vertelden ons hoe ze het hadden gedaan. Laat je dochter een week of zo zonder broekje in huis rondlopen, dus helemaal zonder broek of luier. Dan, net als bij het zindelijk maken van een puppy, elke keer als ze op de grond plast, pak je haar op en zet je haar op het potje en leg je haar uit dat wij op het potje plassen. Dit alles in de hoop dat ze op het potje gaat zitten als ze dat nodig vindt.
Als dierenouders hebben we al eens een puppy getraind om buiten te plassen in plaats van in huis, dus we hadden het gevoel dat deze strategie voor ons zou kunnen werken.
Chris hielp me alle vloermatten bij elkaar te zoeken, het tapijt op te trekken en alles van stof waar ze op kon plassen weg te doen en we begonnen officieel met de zindelijkheidstraining. s Ochtends plaste ze een paar keer en zei dan “Uh oh! Plassen”. Waarop ik haar oppakte en op het toilet zette en zei dat ze op het potje moest plassen. Tegen de middag, als ze begon te plassen, stopte ze en hield het op en weer zette ik haar op het toilet en zei: “Plas op het potje.” Tegen de avond, en 7 incidenten later, betrapte ze zichzelf elke keer als ze begon te plassen en rende ze naar haar potje om er op te gaan zitten. Ze moet nog steeds op het potje plassen. Maar na een dag weet ze al dat ze naar het potje moet gaan als ze plast.
Om haar nu zover te krijgen dat ze daadwerkelijk op het potje plast en zichzelf betrapt voordat ze begint te plassen is een heel ander verhaal. Maar, ik heb het gevoel dat, ondanks de vele schoonmaakbeurten, het een succes was en dat ze de komende dagen zindelijk zal zijn.
Terugdenkend op vandaag merk ik dat ik nu al moe ben van het opruimen van de hoopjes plas en het constant op haar moeten letten zodat ik het kan opvangen op het moment dat ze begint te plassen. Ik moet onthouden om vol te houden en niet ontmoedigd te raken en op te geven. Zodra ik begin met haar luiers om te doen, geef ik haar gemengde signalen en vertel ik haar dat het oké is om in haar broek te plassen. Wat het hele doel van de zindelijkheidstraining tenietdoet en me weer terug bij af brengt.
Ik zal een heel artikel schrijven over HOE we dit allemaal hebben aangepakt, met ondergoed, luiers helemaal af, waterdichte lakens in haar bed, enzovoort, als ze eenmaal helemaal zindelijk is. Op die manier kan ik delen wat wel en niet werkte, in de hoop dat het u zal helpen met uw kleintje.