Permethrinevergiftiging

Permethrinevergiftiging is wereldwijd nog steeds een van de meest voorkomende vergiftigingen van katten en het kan levensbedreigend zijn. Nog erger is het feit dat liefhebbende eigenaren hun katten per ongeluk kunnen vergiftigen door het gebruik van hondenvlooienmiddelen die permethrin bevatten, omdat zij de gevaren niet onderkennen.

Wat is permethrin?

Permethrin is een pyrethroïde, een synthetisch pyrethrine. Pyrethrinen zijn in de natuur voorkomende insecticiden die worden gewonnen uit de bloemen van Chrysanthemum cinerariaefolium. Permethrin wordt gebruikt in sommige vlooienmiddelen voor honden, en soms (in lagere doses) in vlooienpoeders en halsbanden voor katten. Helaas kan blootstelling aan geconcentreerde permethrine (zoals in sommige honden-spot-ons) leiden tot ernstige ziekte en zelfs de dood bij katten.

Waarom is permethrine giftig voor katten maar niet voor honden?

We gebruiken vaak de uitdrukking ‘katten zijn geen kleine honden’ en dit is zeker waar als het gaat om de manier waarop katten bepaalde chemicaliën en geneesmiddelen in hun lichaam afbreken. De kattenlever mist bepaalde eiwitten (enzymen) die sommige chemicaliën afbreken in onschadelijke vormen, wat betekent dat de chemische stof zich kan ophopen in het lichaam van de kat en ernstige ziekte kan veroorzaken. Dit verschil in het metabolisme van geneesmiddelen is de reden waarom we er nooit van uit mogen gaan dat een geneesmiddel of product dat veilig is voor honden, ook veilig zal zijn om te gebruiken voor katten.

Hoe worden katten vergiftigd door permethrin?

De meest voorkomende manier waarop katten worden vergiftigd, is wanneer eigenaren per vergissing een hondenvlooienproduct op hun kat gebruiken. Zij gaan er misschien van uit dat het hondenproduct gewoon een groter volume van de chemische stof bevat en dat als zij een kleine hoeveelheid op de kat aanbrengen, dat wel in orde zal zijn. Helaas is dit niet het geval en kunnen katten zelfs na een kleine dosis permethrin zeer onwel worden.

De andere manier waarop katten aan permethrin worden blootgesteld is door in contact te komen met een hond die onlangs is behandeld met een spot-on die permethrin bevat. De permethrine blijft enige tijd op de huid en de vacht van de hond zitten en wanneer een kat de hond borstelt of zelfs tegen de hond aanschuurt, of gewoon op hetzelfde meubilair gaat zitten, kan hij worden vergiftigd.

Met permethrine geïmpregneerde kleding: er zijn geen gevallen van permethrinevergiftiging bij katten gemeld na blootstelling aan met permethrine geïmpregneerde kleding. Het is onwaarschijnlijk dat dit een probleem is vanwege de lage concentratie permethrin die wordt gebruikt en de lage snelheid van overdracht vanuit de stof. De meeste gevallen van vergiftiging bij katten zijn in verband gebracht met het gebruik van spot-on producten die veel hogere doses permethrin bevatten. Op basis van de beschikbare gegevens zou het risico van vergiftiging door slapen op of in de buurt van bijvoorbeeld een met permethrine geïmpregneerd overhemd minimaal moeten zijn, maar als er specifieke bezorgdheid bestaat, is het altijd het beste om contact op te nemen met de fabrikant van het product.

Welke tekenen vertonen aangetaste katten na contact met permethrine?

De tekenen van permethrinevergiftiging zijn zeer onaangenaam. De chemische stof tast het zenuwstelsel van de kat aan, wat tremor/shaking, twitching, overgevoeligheid voor aanraking en geluid, lopen alsof ze dronken zijn en, in ernstige gevallen, toevallen of stuipen veroorzaakt. Minder vaak hebben katten problemen met ademhalen en kunnen zelfs blind worden.

Hoe worden aangetaste katten behandeld?

Als u denkt dat u een vlooienproduct met permethrin heeft gebruikt, moet u ONMIDDELLIJK contact opnemen met uw dierenarts. Hetzelfde geldt als u denkt dat uw kat in contact is geweest met een behandelde hond.

De dierenarts zal in eerste instantie proberen te voorkomen dat de kat meer permethrine via de huid opneemt, door de kat te wassen met verdund afwasmiddel. De verdere behandeling hangt af van hoe erg de kat er aan toe is, maar vaak moeten medicijnen worden gegeven om het trillen of de toevallen te stoppen. Katten moeten vaak meerdere dagen in de dierenkliniek blijven. In zeer ernstige gevallen moet de kat onder narcose worden gebracht om de aanvallen te stoppen en moet een buisje in de keel worden geplaatst om hem te helpen ademen. Er is een relatief nieuwe behandeling beschikbaar (lipide-infusie genaamd) die helpt om de permethrine uit het systeem van de kat ‘op te dweilen’ en die een betere overlevingskans kan bieden voor ernstig aangetaste katten.

Wat is de prognose voor katten met permethrine-vergiftiging?

Gelukkig herstelt het merendeel van de katten, als ze snel door hun dierenarts worden behandeld, volledig. Ernstiger aangetaste katten, vooral die met moeilijk onder controle te krijgen toevallen, hebben een slechtere prognose en kunnen helaas overlijden of worden ingeslapen.

Hoe kunnen we voorkomen dat katten aan permethrinevergiftiging lijden?

Permethrinevergiftiging is een zeer schrijnende aandoening en volledig te voorkomen.

  • Zorg ervoor dat u een vlooienbehandeling koopt die alleen voor katten is bedoeld – het kan gemakkelijk zijn om de verkeerde verpakking te pakken te krijgen wanneer honden- en kattenbehandelingen naast elkaar in winkels worden uitgestald
  • Zorg ervoor als u online winkelt. Veel productbeschrijvingen bevatten niet de actieve ingrediënten en eventuele waarschuwingen vallen misschien niet op in de kleine afbeelding
  • Lees altijd zorgvuldig de instructies en let op eventuele waarschuwingen
  • Gebruik nooit een hondenproduct op een kat
  • Als u honden en katten in huis heeft, kies dan een behandeling voor de hond die geen permethrin bevat
  • Als honden worden behandeld met vlooienmiddelen die permethrin bevatten, moeten ze 72 uur uit de buurt van katten worden gehouden.
  • Wanneer u zich zorgen maakt over medicatie, neem dan altijd contact op met uw dierenarts voor advies.

Help om het probleem onder de aandacht te houden

Wanneer een permethrinevergiftiging bekend is of vermoed wordt, is het belangrijk om zowel de fabrikant van het product als de lokale regelgevende instanties voor geneesmiddelen op de hoogte te stellen (uw dierenarts kan u hierbij helpen). Als vergiftigingsgevallen niet via deze officiële kanalen worden gemeld, kan de omvang van het probleem niet worden vastgesteld.

Gevalstudie – Jasper

Jasper, een 5-jarige kater, woont bij zijn baasje in Australië. De goedbedoelende eigenaar van Jasper, die bezorgd is over de bestrijding van vlooien bij haar dieren, verdeelde een vlooienmiddel op basis van permethrine, dat is gemaakt voor gebruik bij grote honden, over Jasper, hun kleine hond en hun konijn.

Zes uren later kon Jasper niet meer staan, kwijlde hij en trilde hij hevig. De eigenaars van Jasper namen contact op met hun plaatselijke dierenkliniek – ze hadden geen idee wat de problemen had veroorzaakt. De verpleegster van dienst kon hen adviseren dat onmiddellijke veterinaire hulp nodig was en na een korte ondervraging werd vastgesteld dat dit mogelijk een geval van permethrinevergiftiging was. De verpleegster adviseerde de eigenaren om de verpakking van het vlooienmiddel mee te nemen naar het ziekenhuis voor bevestiging. De verpleegster waarschuwde de dienstdoende dierenarts en begon met het klaarmaken van de apparatuur voor de komst van Jasper.

Toen Jasper aankwam, had hij hevige trillingen/schudden, kwijlde, en was gevoelig voor geluid en aanraking. Er waren vettige plekken op de vacht waar het vlooienmiddel was aangebracht. Er was een zorgvuldige behandeling nodig om een buisje (katheter) in Jaspers ader te kunnen plaatsen en hij kreeg onmiddellijk een behandeling om zijn trillen te stoppen. De delen van zijn vacht waar de hondenvlek was aangebracht, werden geschoren en hij werd gewassen met een mild afwasmiddel.

In eerste instantie verminderde de hevigheid van Jaspers tremoren. Later werden ze echter erger en kreeg hij een zeer hoge temperatuur. Hij werd zwaar verdoofd en had een buisje nodig om hem te helpen ademen (zie foto). Hij werd ook met zuurstof behandeld, zijn temperatuur werd gecontroleerd en gereguleerd, er werden glijmiddelen in zijn ogen gedaan om te voorkomen dat ze uitdroogden, en hij werd om de twee uur gedraaid om hem comfortabel te houden en te voorkomen dat zijn longen zouden instorten.

Jasper had intensieve verpleging en bewaking nodig. In de loop van de volgende dag werd de dosis sedatie langzaam verminderd tot hij weer bij bewustzijn kwam. In dit stadium had hij nog steeds stuiptrekkingen in het gezicht en in zijn ledematen. Vierentwintig uur later was hij sterk verbeterd, met minder lichte stuiptrekkingen van de ledematen, en werd hem voedsel aangeboden. De volgende dag werd Jasper uit het ziekenhuis ontslagen.

Zijn eigenaar wilde Jasper helemaal geen kwaad doen en zal in de toekomst alleen nog vlooienmiddelen gebruiken die geen permethrin bevatten, gekocht bij haar dierenarts.

Bedankt voor uw bezoek aan onze website, wij hopen dat u onze informatie nuttig hebt gevonden.

Al onze adviezen zijn vrij toegankelijk voor iedereen, waar ter wereld u zich ook bevindt. Als liefdadigheidsinstelling hebben wij echter uw steun nodig, zodat wij voor iedereen actuele informatie van hoge kwaliteit kunnen blijven leveren. Overweegt u alstublieft een bijdrage te leveren, groot of klein, om onze inhoud gratis, accuraat en relevant te houden.

Steun International Cat Care vanaf slechts £3

Dank u.

Doneer Nu

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.