De vereisten om een paraprofessionele opvoeder te worden, lopen sterk uiteen en variëren gewoonlijk van een diploma middelbaar onderwijs, een diploma middelbaar onderwijs, twee jaar hoger onderwijs of een associate degree. Sommige posities kunnen ervaring vereisen, met name als een assistent in een instructieve rol zoals in het speciaal onderwijs en in het Engels als tweede taal instructie.
RegelgevingEdit
In de Verenigde Staten, de No Child Left Behind federale wetgeving vereist dat educatieve paraprofessionals “hooggekwalificeerd” zijn. De definitie van hooggekwalificeerd wordt overgelaten aan de afzonderlijke staten, evenals de middelen om de kwalificatie te meten. Het Ministerie van Onderwijs van de Verenigde Staten heeft richtlijnen uitgevaardigd voor paraprofessionals die worden gefinancierd uit hoofde van Titel I van de federale wetgeving. Volgens het Ministerie van Onderwijs zijn “paraprofessionals die instructie-ondersteuning geven”, degenen die:
- Een-op-een-bijles geven als deze bijles is gepland op een tijdstip waarop een leerling anders geen instructie van een leraar zou krijgen,
- Hulp bieden bij klassenmanagement, zoals door het organiseren van instructiemateriaal,
- Instructieve hulp bieden in een computerlaboratorium,
- activiteiten voor ouders uitvoeren,
- instructieondersteuning geven in een bibliotheek of mediatheek,
- als vertaler optreden, of
- instructieondersteunende diensten verlenen onder rechtstreeks toezicht van een hooggekwalificeerde leraar.
In 2015 werd de Every Student Succeeds Act aangenomen ter vervanging van No Child Left Behind. Dit gaf meer autonomie aan de individuele staten en lokale schooldistricten om richtlijnen / normen te maken die passen bij de behoeften van hun specifieke demografie. Het creëerde ook richtlijnen om een grote stem en ondersteuning te bieden aan paraprofessionals onder vermelding van de noodzaak om adequaat op te leiden, te ondersteunen, te evalueren en op te nemen in de besluitvorming forums.
CertificeringEdit
Sommige rechtsgebieden bieden of eisen certificering voor sommige paraprofessionals. Anderen kunnen eisen dat een gecontracteerde paraprofessional een examen aflegt. Sommige vereisen geen van het bovenstaande
Een certificaat van paraprofessional is typisch een certificaat dat een opvoeder heeft verkregen door te slagen voor een examen dat hen in staat stelt een taak uit te voeren die uitgebreide kennis vereist, maar waarvoor geen universitaire graad en onderwijslicentie vereist is. Onderwerpen kunnen alle gebieden van het onderwijs, zoals een GED leraar, Alternate School Leraar, ISS leraar, naschoolse docent, thuisschool leraar, Credit Recovery leraar, Voortgezet Onderwijs leraar, en een speciaal onderwijs gebied dat zou kunnen zijn, maar is niet beperkt tot CML, tutoring, en het verstrekken van alle behoeften aan een individuele student.
TrainingEdit
De opleiding van paraprofessionele opvoeders varieert sterk per staat en district. (Onderzoek uw staat normen om meer te weten te komen over individuele eisen) De Council for Exceptional Children (CEC) heeft in samenwerking met het National Paraeducator Resource Center (NPRC) enkele richtlijnen gevalideerd voor gebruik bij de opleiding van paraprofessionele opvoeders voor “personen met een handicap” Een link naar deze richtlijnen vindt u hier. Professionele ontwikkelingsbedrijven, zoals 321insight.com en PD360 bieden gerichte training om de competentie van paraeducatoren te vergroten.
SalarissenEdit
Volgens de records van Occupational Employment Statistics van het Bureau of Labor Statistics, verdienen lerarenassistenten een mediaan salaris van $ 26.970 (2018). Lerarenassistenten in Elementair en Secundair Onderwijs verdienen gemiddeld $ 29.180; kinderopvang $ 24.570; Individuele en familiediensten $ 27.070; en postsecundaire instellingen variëren van $ 29.740- $ 34.090. De hoogste mediane inkomens per staat zijn Alaska ($ 39.640), Massachusetts ($ 35.680), Californië ($ 35.350), District of Columbia ($ 35.300) en de staat Washington ($ 35.130).