Wie is een kandidaat?
De buik ondergaat veranderingen door gewichtstoename, gewichtsverlies, zwangerschap en veroudering. Veel voorkomende redenen voor een panniculectomie zijn onder andere:
- Extra losse huid op onderbuik
- Striemen op onderbuik
- Rimpels of open wonden onder huidplooien
- Inbreuk op hygiëne
- Inbreuk op lopen (als het erg laag hangt)
Wordt panniculectomie gedekt door de verzekering?
De verzekering kan de kosten van een panniculectomie (het verwijderen van een overhangende “schort” van onderbuikhuid) vergoeden als u voldoet aan specifieke criteria die door uw specifieke verzekeringsplan zijn vastgesteld.
Typisch vereisen verzekeringsplannen dat de buikpannus onder het niveau van het schaambeen hangt, dat de patiënt terugkerende huiduitslag heeft gehad die niet onder controle is door ten minste 6 maanden van conservatieve behandelingen (zoals poeders, crèmes, kleding veranderingen, gordels, etc).
Interferentie met hygiëne en lopen zijn ook overwegingen.
In principe moet de verzekeringsmaatschappij van mening zijn dat het een medische noodzaak is, en geen cosmetische verbetering, als zij pre-autorisatie van de procedure wil aanbieden.
Zelfs met pre-autorisatie is er natuurlijk geen garantie dat zij zullen betalen, hoewel de kans daarop veel groter is.
Panniculectomie versus abdominoplastiek (buikwandcorrectie)
Panniculectomie in de strikte definitie van het woord is eenvoudig het verwijderen van het overhangende schort van de onderbuikhuid.
In deze definitie wordt een wig van huid en weefsel verwijderd, er wordt niets gedaan aan de verbrede spieren, de navel wordt gelaten zoals hij is, dus letterlijk het enige dat verandert is dat de onderste pannus wordt verwijderd.
Panniculectomie geeft de buik niet het mooist mogelijke aanzien, want dat is niet het doel.
Sommige chirurgen passen de strikte definitie aan en verplaatsen in plaats daarvan de navel, en/of herstellen de spierverwijding (rectus diastase), maar in werkelijkheid vallen deze ingrepen meer onder het domein van de buikwandcorrectie.
Bij een buikwandcorrectie wordt een horizontale incisie gemaakt, min of meer van heup tot heup, de huid en het onderliggende weefsel worden omhoog gebracht tot het niveau van de ribbenrand en het xiphoid (laagste deel van het borstbeen), de rectusspieren worden in het midden weer bij elkaar gebracht, de navel wordt op zijn nieuwe plaats door de huid naar buiten gebracht, en de extra huid van de onderbuik wordt verwijderd.
Vaak hebben patiënten alle medische klachten om voor panniculectomie in aanmerking te komen, maar willen zij voor het mooiste uiterlijk toch een buikwandcorrectie.
In deze gevallen wordt de ingreep beschouwd als deels verzekering, deels cosmetisch, en bespaart de patiënt uiteindelijk geld omdat een deel van de kosten van de ingreep door de verzekering wordt gedekt, inclusief een deel van de anesthesie en operatiekamer kosten.
Als u dit soort ingrepen overweegt, kunt u het beste op consult komen, ons kantoor uw voordelen laten uitzoeken en namens u een preautorisatie laten aanvragen, en van daaruit verder gaan.
Risico’s van panniculectomie
De standaard operatierisico’s zijn pijn; bloeding; infectie; littekenvorming; pijnlijke of hypertrofische littekenvorming; hematoom; seroom; letsel aan vaten, zenuwen, darm, omringende structuren; asymmetrie; slecht cosmetisch resultaat; langdurig oedeem, gevoelloosheid, parasthesieën; vetnecrose; verlies van de navel of een deel ervan; diepe veneuze trombo-embolie; longembolie; overlijden; noodzaak van verdere ingreep en uit eigen zak te betalen kosten; en risico’s van anesthesie.
Panniculectomie na massaal gewichtsverlies
Patiënten bij wie een panniculectomie wordt uitgevoerd, zijn vaak patiënten die massaal gewichtsverlies hebben ondergaan.
In het algemeen hebben patiënten met massaal gewichtsverlies een groter risico op de bovengenoemde problemen, met name met de wondgenezing, de mogelijkheid van een open wond, het uitrekken van de huid na de operatie, het risico van infectie als de operatiekamer lang duurt, en mogelijk meer complicaties in verband met anesthesie bij patiënten met een hoge BMI (body mass index).
Massaal gewichtsverlies en voedingstekorten eisen echt een tol van de huid en de weefsels.
Dr. Patel heeft uitstekende ervaring met de zorg voor patiënten die alle soorten gewichtsverliesoperaties hebben ondergaan.
Postoperatieve vervolgbezoeken
Bezoeken na de operatie vinden meestal plaats op de dag na de operatie (voor het verwisselen van het verband en om te controleren of er ’s nachts geen bloedingen, vochtophopingen of problemen met de bloedtoevoer zijn geweest), de week na de operatie (voor het verwijderen van de drains, indien aanwezig), 2 weken daarna, en daarna minder vaak.
Het schema wordt aangepast op basis van de voorkeuren en behoeften van de arts en de patiënt.
Recovery time
Wandelen op de dag van de operatie, met hulp indien nodig, is vereist. Een overnachting in een instelling voor nazorg, of thuis- of hotelverpleging, is ook vereist voor de nacht van de operatie.
De verpleegkundigen zullen u helpen bij het opstaan en lopen, u leren hoe u uw drains en verband moet verzorgen, en u injecteerbare pijn- en/of misselijkheidsmedicatie geven als u niet genoeg eet om orale medicatie te nemen, of als orale medicatie niet genoeg is om u comfortabel te houden.
Vaak vinden patiënten met jonge kinderen of een hectisch thuisschema het gemakkelijker om in de nazorg te herstellen, en extra nachten te blijven om in een rustige omgeving te herstellen en te genezen.
U mag 24 uur nadat de drains zijn verwijderd douchen. Geen baden, weken in baden, warme baden, of zwembaden totdat de incisies volledig zijn genezen.
Zachte zeep (bij voorkeur niet-geparfumeerde, niet-irriterende zeep) en water over de incisie is toegestaan. Littekengel mag worden gebruikt vanaf 2 weken na de operatie of zodra de incisies geen open plekken, korstjes of korstjes meer vertonen.
Een buikband wordt aan het eind van de operatie geplaatst, en het dragen ervan 24 uur per dag wordt aanbevolen gedurende de eerste 2 weken na de operatie, en daarna moet het naar behoefte worden gebruikt tijdens perioden van activiteit of als het nodig is om de zwelling te helpen minimaliseren.
In het algemeen beveelt Dr. Patel aan om gedurende 6 weken na de operatie lichaamsbeweging en zwaar tillen (>15 pond) te vermijden; in die tijd kunt u weer rustig aan uw trainingen beginnen.
Lichte activiteit waarbij u uw kern niet hoeft te trainen, is goed (zoals normaal wandelen, maar niet snelwandelen). De activiteit moet beperkt blijven tot kleine perioden met voldoende rust ertussen.
U kunt 2 weken na de operatie weer aan het werk, afhankelijk van uw pijnniveau, uithoudingsvermogen en de activiteiten die voor uw beroep nodig zijn. Vaak willen patiënten meer tijd vrij nemen vanwege beperkingen bij het tillen, de duur van de werkdag, of het comfortniveau bij terugkeer op het werk.
U mag autorijden zodra u geen pijnmedicatie of spierverslappers meer gebruikt, en zorg voor een periode van minimaal 24 uur tussen uw laatste dosis pijnmedicatie of spierverslappers en het autorijden.
Als u pijn en/of zwelling in de benen bemerkt (vooral als dit slechts aan één kant is), moet u Dr. Patel op de hoogte stellen en onmiddellijk naar de eerste hulp gaan om er zeker van te zijn dat u geen bloedstolsel hebt, wat levensbedreigend kan zijn.
Alle herstelprocessen en aanbevelingen verschillen van patiënt tot patiënt, dus deze algemene richtlijnen gelden mogelijk niet voor elke patiënt.