Orale natriumfosfaatoplossing (Fleet Phospho-soda, Casen-Fleet Fosfosoda is een hyperosmotisch middel met een laag volume dat wordt gebruikt als onderdeel van een colorectale reinigingspreparaat voor een operatie, röntgenonderzoek of endoscopisch onderzoek. De werkzaamheid en verdraagbaarheid van orale natriumfosfaatoplossing was over het algemeen vergelijkbaar met, of significant beter dan, die van polyethyleenglycol (PEG) of andere reinigingsregimes voor de colorectale organen bij patiënten die zich voorbereiden op colonoscopie, colorectale chirurgie of andere colorectaal gerelateerde procedures. In het algemeen werd de orale natriumfosfaatoplossing aanzienlijk beter aanvaard door de patiënten dan PEG of andere reinigingsregimes. Het gebruik van deze oplossing moet worden overwogen bij de meeste patiënten (met uitzondering van patiënten met contra-indicaties) die een reiniging van de colorectale organen nodig hebben. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN: Na de eerste en tweede dosis van 45 ml orale natriumfosfaatoplossing was de gemiddelde tijd tot het begin van darmactiviteit 1,7 en 0,7 uur en de gemiddelde duur van de activiteit was 4,6 en 2,9 uur. Bij 83% van de patiënten stopte de darmactiviteit binnen 4 uur na toediening van de tweede dosis. Stijgingen in serumfosfor en dalingen in serum totaal en geïoniseerd calcium ten opzichte van de uitgangswaarde traden op gedurende 24 uur na toediening van orale natriumfosfaatoplossing bij zeven gezonde vrijwilligers. Deze veranderingen werden niet geassocieerd met significante veranderingen in klinische beoordelingen. De daling van de serumkaliumspiegel na toediening van orale natriumfosfaatoplossing was negatief gecorreleerd met de intracellulaire kaliumspiegel op de basislijn.
Therapeutisch gebruik: Een regime waarbij de eerste dosis natriumfosfaat op de voorafgaande avond werd toegediend en een tweede dosis op de ochtend van de procedure (met een tussenpoos van 10-12 uur) was significant effectiever dan op PEG gebaseerde regimes voor colorectale reiniging ter voorbereiding op colonoscopie, sigmoïdoscopie of colorectale chirurgie. Een behandeling waarbij beide doses oraal natriumfosfaat op de dag voor de procedure werden toegediend, bood geen voordelen voor de reiniging van de dikke darm ten opzichte van PEG-gebaseerde behandelingen en was significant minder effectief dan een behandeling met orale natriumfosfaatoplossing waarbij één dosis op de avond ervoor werd toegediend en een tweede dosis op de ochtend van de procedure. Orale natriumfosfaatoplossing was over het algemeen even effectief als andere colorectale reinigingsoplossingen (inclusief magnesiumcitraat-bevattende regimes met natriumpicosulfaat). De directe kosten van een diagnostisch colononderzoek met orale natriumfosfaatoplossing waren lager dan die met PEG (US465 dollar vs US503 dollar per patiënt; waarden 1995), volgens gegevens uit een Amerikaans onderzoek. Orale natriumfosfaatoplossing was significant effectiever dan een commercieel verkrijgbare tabletformulering als colorectale reiniger voorafgaand aan colonoscopie (gegevens van slechts één studie).
Verdraagbaarheid: Orale natriumfosfaatoplossing toegediend als twee doses van 45 ml (in het algemeen met een tussenpoos van 10-12 uur) werd goed verdragen in goed opgezette onderzoeken waarin volwassenen met belangrijke comorbide aandoeningen werden uitgesloten. Bijwerkingen gerelateerd aan natriumfosfaat waren meestal gastro-intestinaal (inclusief buikpijn/kramp, buikvolheid en/of een opgeblazen gevoel, anale of perianale irritatie of pijn, misselijkheid, braken of hongerpijn), hoewel duizeligheid, zwakte/moeheid, dorst, pijn op de borst, rillingen, hoofdpijn en slaapverlies ook werden gemeld. Fecale incontinentie werd vaak gemeld bij ouderen. Drie doses (toegediend met een tussenpoos van 10 minuten) van 15 ml orale natriumfosfaatoplossing, elk verdund in 250 ml heldere vloeistof, werden geassocieerd met minder braken dan één dosis van 45 ml van de oplossing verdund in 250 ml heldere vloeistof (gegevens van één onderzoek). Bij patiënten zonder belangrijke comorbide aandoeningen werd oraal natriumfosfaat geassocieerd met voorbijgaande en klinisch onbelangrijke veranderingen in intravasculair volume en elektrolytstoornissen. Ernstige elektrolytstoornissen zijn in verband gebracht met orale toediening van natriumfosfaat bij patiënten bij wie natriumfosfaat gecontra-indiceerd is of met voorzichtigheid moet worden gebruikt (ouderen en personen met darmobstructies, dunne darmstoornissen, slechte darmmotiliteit, nierinsufficiëntie, cardiovasculaire aandoeningen of gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen) of bij patiënten die meer dan de aanbevolen dosering innemen. Er zijn veranderingen in het colonslijmvlies gerapporteerd bij patiënten die werden behandeld met orale natriumfosfaatoplossing; de precieze rol van dit middel bij het optreden van deze veranderingen is echter niet volledig opgehelderd. Het verdraagbaarheidsprofiel van orale natriumfosfaatoplossing was vergelijkbaar met, of significant beter dan, dat van PEG of andere reinigingsregimes voor de colorectale organen. Orale natriumfosfaatoplossing was over het algemeen significant beter verdraagbaar dan PEG of andere reinigingsregimes voor de colorectale organen. Orale natriumfosfaatoplossing had een vergelijkbare verdraagbaarheid, maar werd aanvaardbaarder geacht dan in de handel verkrijgbare orale natriumfosfaattabletten voorafgaand aan een colonoscopie (gegevens van één onderzoek).