Katten, in tegenstelling tot honden, zijn kieskeurig en minder gretig om hun eigenaars te behagen. Een kat zal waarschijnlijk niet komen als hij geroepen wordt en zal zelden zelfs maar reageren op zijn naam. En hoewel een zeldzaam vergeten uitstapje naar de kattenbak of etensbak geen reden tot zorg hoeft te zijn, als een kat ongewoon verward, gedesoriënteerd of ongecoördineerd lijkt, is een bezoek aan de dierenarts gerechtvaardigd. De kat kan lijden aan een acute ziekte, een epileptische aanval, of kan blootgesteld zijn aan een toxine in de omgeving, waardoor het normale gedrag tijdelijk niet meer normaal is. Elk abnormaal gedrag dat langer dan 24 uur of meerdere keren per week aanhoudt, kan het gevolg zijn van een ernstige gezondheidsprobleem. Een neurologische afwijking kan alleen worden gediagnosticeerd door een dierenarts.
Wat is onaangepaste mentatie?
Onaangepaste mentatie bij katten verwijst naar een groot aantal aandoeningen die kunnen leiden tot een verstoord cognitief functioneren. Dit soort hersenafwijkingen kan resulteren in geheugenverlies, incoördinatie, en basisstoornissen in het dagelijks kattenleven. Soms zijn deze problemen klein en acuut, veroorzaakt door een tijdelijke verwonding of ontsteking. En soms kunnen hersenaandoeningen groot zijn, resulterend in een verminderde kwaliteit van leven. Het beoordelen van de symptomen en het bespreken van uw zorgen met uw dierenarts zijn de eerste stappen in de diagnose en behandeling van mentatiestoornissen bij katten.
Tekenen van onaangepaste mentatie
Katten leren door te onthouden. Maar een kitten dat vroeg in zijn leven hoofdletsel opliep, kan het deel van de hersenen beschadigd hebben dat het kortetermijngeheugen beïnvloedt. Een traumatisch hersenletsel kan de oorzaak zijn van problemen met het onthouden van de locatie van etensbakjes of kattenbakken. Het kan ook een wankele gang, incoördinatie en evenwichtsproblemen verklaren. Traumatisch letsel kan ook een groeistoornis veroorzaken. Dus een nieuw huisdier dat aan de kleine kant lijkt voor zijn leeftijd en ras, of een kitten dat niet groeit, kan eerder een letsel hebben opgelopen. Aanvallen kunnen ook leiden tot desoriëntatie, ijsberen en verwarring vlak na een aanval. En ouderdom kan leiden tot seniliteit, zich presenterend als vergeetachtigheid, angst, en ongecoördineerd gedrag. Wanneer dit steeds opnieuw gebeurt, kan dit worden verward met een ernstiger hersenletsel. Sommige infecties (b.v. feline infectieuze peritonitis) veroorzaken schade aan het deel van de hersenen dat het evenwicht en het lopen controleert. Aangetaste kittens vertonen ernstige problemen met lopen, maar kunnen verder een normaal en gelukkig leven leiden
Oorzaken
Er is veel discussie over de vraag of een kat al dan niet een psychische aandoening kan hebben. Als het gedrag van uw kat vreemd lijkt, kan hij ziek zijn of een ernstiger probleem met zijn zenuwstelsel hebben. “Traagheid” kan het gevolg zijn van hersenbeschadiging door verwonding, infecties, milieugiffen, epileptische aanvallen, genetische mutaties en zelfs cognitieve disfunctie bij oudere katten. In het geval van hersenletsel of infectie, is een goed functionerende kat een gelukkige kat. Als de terugval de dagelijkse functies van uw kat niet belemmert, hoeft u er weinig aan te doen. Zorg voor een duidelijke diagnose, zodat u passende maatregelen kunt nemen om verdere aanvallen en neurologische schade te voorkomen.
Cognitieve disfunctie (of katachtige dementie) komt het vaakst voor bij katten ouder dan 9 jaar. Als u een oudere kat adopteert en het gevoel heeft dat zijn persoonlijkheid “weg” is, kan het zijn dat hij lijdt aan seniliteit. Naast algemeen ongecoördineerd gedrag kunnen katten met dementie ook onnodige agressie vertonen en kunnen ze incontinentie vertonen.
Informatie voor uw dierenarts
Voordat u uw kat naar de dierenarts brengt, maak dan aantekeningen over uw observaties: Is Fluffy de plaats van zijn eten vergeten? Zo ja, hoe vaak? En, gebeurde dit na een merkbaar trauma of een andere uitlokkende gebeurtenis? Zorg ervoor dat u de leeftijd van uw kat vermeldt, eventuele reeds bestaande gezondheidsproblemen, en noteer de namen van eventuele huishoudelijke chemicaliën of giftige stoffen waaraan uw kat kan zijn blootgesteld. Een gedetailleerd verslag van wanneer het probleem begon en de ernst van de symptomen zal uw dierenarts leiden in de richting van de juiste screenings, en bepalen of een CT- of MRI-scan of bloedonderzoek nodig is of dat onmiddellijke ondersteunende behandeling moet worden toegediend
Diagnose
Bij de dierenarts wordt elk mogelijk hersenletsel behandeld als een noodgeval, vooral als het een gevolg is van hoofdtrauma. Dus naast het stabiliseren van uw huisdier, zal de dierenarts een onderzoek uitvoeren waarbij specifiek wordt gekeken naar het neurologische systeem van uw kat. De dierenarts kan bepalen dat een MRI of CT scan nodig is. In het geval van blootstelling aan giftige stoffen in het milieu – met name loodopname (wat een hele reeks neurologische problemen kan veroorzaken) – zal de dierenarts een bloedonderzoek doen. Als uw kat een aanvalsstoornis heeft, wordt bloedonderzoek ook aanbevolen om metabolische oorzaken van aanvallen uit te sluiten. MRI scans worden gedaan om ontstekingen of tumoren uit te sluiten. Ernstige toevallen vereisen een EEG om de elektrische activiteit in de hersenen van uw kat te meten. Voor katachtige dementie zal een dierenarts de volledige gezondheidsgeschiedenis van uw kat bespreken en, indien nodig, bloedonderzoek verrichten om andere gezondheidsaandoeningen zoals lever- of nieraandoeningen uit te sluiten.
Behandeling
Elke kat die een mogelijk hoofdletsel oploopt, moet door een dierenarts worden onderzocht. Een dierenarts zal de gewonde kat eerst stabiliseren met behulp van IV-vloeistoffen en zuurstof. Een volledig herstel is echter niet altijd gegarandeerd. Na het letsel kan uw kat zich anders gaan gedragen, zijn haarscherpe coördinatie verliezen, of een verandering in persoonlijkheid vertonen. Als dit gebeurt, is het beste wat u kunt doen een liefdevolle en ondersteunende omgeving bieden, stressoren verminderen en onvoorspelbare gebeurtenissen zoveel mogelijk elimineren. Let op de beperkingen van uw kat en zorg voor een levensstijl die daarbinnen past. Uw dierenarts is een uitstekende bron voor opties.
Katten die worden blootgesteld aan giftige stoffen in het milieu moeten ook door een dierenarts worden onderzocht, omdat de mate van blootstelling fataal kan zijn. Behandeling door een dierenarts kan bestaan uit het opwekken van braken, het voeren van uw kat met houtskool om het gif te absorberen, het toedienen van IV-vloeistoffen en medicatie, en tijd om het gif te verwerken. Als uw kat volledig herstelt, zullen de neurologische verschijnselen uiteindelijk verdwijnen.
Voor epileptische stoornissen (veroorzaakt door genetische aandoeningen of andere) zal een dierenarts medicijnen voorschrijven om de aanvallen onder controle te houden. De meeste katten blijven een gelukkig en gezond leven leiden en eventuele temperamentstoornissen na de aanvallen zouden moeten verdwijnen.
Er is momenteel geen genezing voor dementie bij katten. Het handhaven van een goede routine, het bieden van mogelijkheden voor lichaamsbeweging, en het voeden van uw kat een hoogwaardige voeding zal helpen verdere achteruitgang te voorkomen. Supplementen zoals omega-3 vetzuren, SAMe, en melatonine kunnen de hersenfunctie bij oudere katten verbeteren en aromatherapie met essentiële oliën kan angst verlichten. Sommige oliën kunnen echter giftig zijn voor katten, dus u moet uw dierenarts om advies vragen voordat u uw kat blootstelt aan deze producten.
Preventie
Hoewel u niet alle kansen kunt uitsluiten dat uw kat een verwonding oploopt die kan resulteren in hersenbeschadiging, kunt u er alles aan doen om uw kat te beschermen tegen ongelukken en kunt u zorgen voor een goede gezondheid van de hersenen in de ontwikkelingsjaren. Vroege voeding heeft grote invloed op de ontwikkeling van kittens, dus geef uw kitten voeding van hoge kwaliteit. Geef uw kitten ook de kans om te bewegen en zijn vaardigheden aan te scherpen voor een betere coördinatie in de toekomst. En natuurlijk heeft elke kat socialisatie nodig om gedrag te ontwikkelen dat goed werkt binnen de grenzen van de huiselijke omgeving.