BeginjarenEdit
De stad Oakland boog zich vanaf 1925 over de aanleg van een luchthaven. In 1927 vormde de aankondiging van de Dole-prijs voor een vlucht van Californië naar Hawaï de stimulans om in april 1927 680 acres (275 ha) aan te kopen voor de luchthaven. De start- en landingsbaan van 2.140 m (7.020 voet) was in die tijd de langste ter wereld en werd in slechts 21 dagen gebouwd om de start van de Dole-race te halen. Het vliegveld werd op 17 september door Charles Lindbergh ingewijd. In de begindagen was Oakland, vanwege de lange startbaan die veilig opstijgen mogelijk maakte voor vliegtuigen met veel brandstof, het vertrekpunt van verschillende historische vluchten, waaronder de historische vlucht van Charles Kingsford Smith tussen de VS en Australië in 1928, en de laatste vlucht van Amelia Earhart in 1937. Earhart vertrok vanaf dit vliegveld toen ze haar laatste, noodlottige reis maakte, met de bedoeling daar terug te keren na een wereldomzeiling.
Boeing Air Transport (een voorganger van United Airlines) begon in december 1927 met lijnvluchten naar Oakland. Het werd in 1932 vergezeld door Trans World Airlines (TWA). In 1929 opende Boeing de Boeing School of Aeronautics op het veld, die in 1939 snel werd uitgebreid als onderdeel van het Civilian Pilot Training Program. Duizenden piloten en monteurs werden opgeleid voordat de faciliteit in 1945 werd veranderd in het trainingscentrum van United Air Lines.
Afbeelding van NAS Oakland in het midden van de jaren veertig
Aankondiging van de Naval Air Reserve op NAS Oakland, 1949
In 1943 nam de U.Amerikaanse strijdkrachten tijdelijk Oakland Airport over en opende het Naval Air Station Oakland. Het werd omgevormd tot een luchtbrugbasis voor militaire vluchten naar de eilanden in de Stille Oceaan, waardoor alle lijndiensten moesten verhuizen naar San Francisco International Airport. Na de oorlog keerden de luchtvaartmaatschappijen langzaam terug naar Oakland; Western Airlines begon met vluchten in 1946, en werd gevolgd door American Airlines, TWA, United, Transocean Air Lines en Pacific Southwest Airlines (PSA). Oakland werd een groter centrum voor niet-geregelde en supplementaire luchtvaartmaatschappijen, waaronder de vier grootste maatschappijen die in Oakland gevestigd zijn en er hun hoofdkantoor hebben: Transocean Air Lines, World Airways, Trans International Airlines en Saturn Airways. Oakland werd een van de grootste revisie- en onderhoudsbedrijven van het land toen Aircraft Engine and Maintenance Company (AEMCO) duizenden vliegtuigen verwerkte.
De eerste Jet Age-terminal van de luchthaven (nu Terminal 1) werd ontworpen door John Carl Warnecke & Associates en werd geopend in 1962, als onderdeel van een $ 20 miljoen kostende uitbreiding op baaivulling die de 10.000 voet (3048 m) baan 11/29 (nu 12/30) omvatte. De OAG van mei 1963 toonde 15 luchtvaartmaatschappijen die dagelijks in Oakland aankwamen, waaronder negen uit San Francisco; in juni 1963 vloog TWA met Oaklands eerste lijnvliegtuig, een Convair 880, naar Chicago. American Airlines verzorgde een lijndienst van Oakland naar Phoenix en vervolgens naar Dallas met het vliegtuig Boeing 720. Pacific Southwest Airlines (PSA) verzorgde verschillende vluchten binnen Californië vanaf OAK met Boeing 727 en DC-9 vliegtuigen. United Airlines introduceerde non-stop service naar Chicago, en op de San Francisco-Oakland-Los Angeles route met behulp van de Boeing 727.
Tijdens de Vietnamoorlog pendelde World Airways duizenden militaire passagiers via Oakland naar hun bases in Zuidoost-Azië, en er werd een internationale aankomstfaciliteit gebouwd, waardoor de luchthaven voor het eerst internationale vluchten kon afhandelen. World Airways had een begin gemaakt met de bouw van het World Airways Onderhoudscentrum op Oakland International Airport. In de onderhoudshangaar konden vier Boeing 747’s worden ondergebracht. Het werd geopend in mei 1973. Tijdens de exploitatie contracteerde World Airways onderhoudsdiensten voor 14 luchtvaartmaatschappijen in de faciliteit. In 1988 maakte World Airways de onderhoudsbasis in Oakland leeg en verhuisde haar hoofdkantoor naar Washington Dulles. Datzelfde jaar nam United Airlines de huur van de onderhoudsbasis over.
Na de oorlog zakte het verkeer in Oakland in, maar de deregulering van de luchtvaartmaatschappijen zette verschillende goedkope luchtvaartmaatschappijen ertoe aan vluchten te beginnen. Deze toename zette de luchthaven ertoe aan een tweede terminal van 16,3 miljoen dollar te bouwen, de Lionel J. Wilson Terminal 2, met zeven gates voor PSA en AirCal service. In het midden van de jaren tachtig verzorgde People Express Airlines geregelde Boeing 747 transcontinentale vluchten van OAK naar Newark. SFO Helicopter Airlines verzorgde tot 1985 vele jaren lang geregelde passagiersvluchten tussen SFO en het Oakland Convention Center vanuit OAK. In 1987 brachten British Airways en Air France Concorde een bezoek aan Oakland om supersonische vluchten van twee uur te verzorgen naar de Stille Oceaan halverwege naar Hawaii en terug naar Oakland. Bovendien werd in maart 1989 een speciale rond-de-wereld-reis gemaakt van 38.215 mijl over een periode van drie weken.
FedEx Express opende in 1988 een vrachtbasis op OAK, dat nu een van de drukste luchtvrachtterminals in de Verenigde Staten is. In de jaren negentig opende Southwest Airlines een bemanningsbasis in Oakland, en breidde haar vluchten uit tot de dominante passagiersvervoerder van de luchthaven. De luchthaven heeft internationale aankomstfaciliteiten, waaronder U.S. Customs and Border Protection ambtenaren. In de jaren 1990 kwamen er steeds meer low-cost maatschappijen die Oakland aandeden, Morris Air (later werd dit Southwest Airlines) en MarkAir om er een paar te noemen, boden verschillende binnenlandse bestemmingen aan vanaf OAK. Touroperator SunTrips sloot in het begin van de jaren negentig een contract met Aerocancun en Leisure Air voor het verzorgen van chartervluchten vanaf OAK naar zonbestemmingen. TAESA en Mexicana Airlines vlogen ook vele jaren tussen Oakland en steden in Mexico. In het verleden vlogen Tower Air en Corsairfly van de luchthaven Orly naar OAK naar Papeete, Tahiti, Martinair vloog naar Schiphol en CityBird vloog naar Brussels Airport in Brussel.
Jaren 2000Edit
United Airlines ontruimde in mei 2003 haar 300.000 sq ft (30.000 m2) Oakland Maintenance Center en verplaatste het werk naar haar basis aan de overkant van de baai op San Francisco International Airport (SFO).
Oakland International Airport begon in 2004 met een $300 miljoen kostend uitbreidings- en renovatieproject, waaronder het toevoegen van vijf gates in Terminal 2. De nieuwe hal werd gedeeltelijk geopend in de herfst van 2006 en was volledig geopend in het voorjaar van 2007, en een nieuwe bagageband in Terminal 2 werd geopend in de zomer van 2006. De voormalige bagageband in Terminal 2 is vervangen door een gerenoveerde en uitgebreide veiligheidscontrole. Als onderdeel van dit programma werden de rijbanen, stoepranden en parkeerterreinen van de luchthaven eind 2008 ook gerenoveerd.
In 2008 zag Oakland een reeks bezuinigingen als gevolg van hoge brandstofkosten en faillissementen van luchtvaartmaatschappijen, meer dan andere luchthavens in de Bay Area. In slechts een paar dagen tijd werden de talrijke non-stops van Oakland naar Hawaï opgeheven na de liquidatie van ATA Airlines en Aloha Airlines, hoewel Hawaiian Airlines een maand later een dagelijkse vlucht naar Honolulu startte. Skybus Airlines stopte met vluchten naar Columbus, OH toen het zijn activiteiten op 5 april beëindigde. American Airlines en Continental Airlines lieten Oakland op 3 september vallen, United Airlines beëindigde de vluchten naar Los Angeles op 2 november en TACA beëindigde de vluchten naar San Salvador op 1 september.
Nieuwe verkeerstoren
Voormalige zuidelijke verkeerstoren boven Terminal 1 van Oakland International Airport
Een openingsceremonie voor een nieuwe verkeerstoren vond plaats op 15 oktober 2010. Dit project is mede gefinancierd met een subsidie die de Federal Aviation Administration heeft ontvangen uit de American Recovery and Reinvestment Act van 2009 (ARRA). De nieuwe, milieuvriendelijke toren werd geopend in juni 2013 en verving de vorige torens op het noordelijke en zuidelijke veld. De nieuwe toren werd formeel ingewijd in een ceremonie op 22 november 2013.
BART naar Oakland International Airport
Een lang voorgestelde uitbreiding van het BART-systeem naar de luchthaven opende op 22 november 2014, waardoor passagiers op BART people mover-treinen kunnen stappen en van het platform van het BART Coliseum-station naar de ingang van alle terminals kunnen worden vervoerd. Het nieuwe systeem bestaat uit een grotendeels verhoogde structuur, die over de lengte van Hegenberger Road loopt.
Laaddiensten voor elektrische voertuigen
De Port of Oakland en Coulomb Technologies hebben aangekondigd dat elektrische voertuig (EV) chauffeursdiensten zijn aangekomen op Oakland International Airport (OAK) met de installatie van acht ChargePoint Network-laadstations voor EV’s in de Premier Parking Lot.
Oakland International is de eerste luchthaven van Noord-Californië met EV-oplaaddiensten als onderdeel van het ChargePoint Network, dat bestuurders EV-diensten biedt, waaronder real-time laadstationstatus en reserveringen.
Geluidsbeheersingsprogramma
Al meer dan 30 jaar werkt OAK samen met zijn belanghebbenden om programma’s te ontwikkelen die het effect van vliegtuiglawaai, voor zover mogelijk, op omliggende gemeenschappen minimaliseren, met behoud van een veilig en efficiënt luchttransportcentrum. Door middel van regelmatig geplande vergaderingen met belanghebbenden, een geavanceerd geluidsmonitoringsysteem, proactieve communicatie met naburige gemeenschappen en pilootonderwijs, heeft de luchthaven met succes de impact van haar activiteiten op naburige gemeenschappen verminderd, om hun kwaliteit van leven te verbeteren.
Masterplan
Het oorspronkelijke vliegveld werd gebouwd in 1927 en wordt nog steeds gebruikt door luchtvracht-, bedrijfs- en algemene luchtvaartmaatschappijen. In 1962 werd een nieuwe terminal (Terminal 1), 10.000 voet (3048 m) landingsbaan en 10 verdiepingen tellende verkeerstoren gebouwd om het jet tijdperk in te luiden. Terminal 2 werd geopend in 1985 en wordt nu uitsluitend gebruikt door Southwest Airlines.
In 2008 voltooide OAK zijn Terminal Improvement Program van $ 300 miljoen, met projecten die een nieuwe hal toevoegden met vijf extra gates en wachtruimten uitgebreide faciliteiten voor tickets, beveiliging en bagageclaims nieuwe nutsvoorzieningen en verbeterde toegang tot de terminal en verlichtte congestie aan de voorzijde van de terminals door middel van een nieuwe rijweg en stoeprandsysteem. Deze projecten maken deel uit van het lopende Airport Development Program (ADP).
Zelfs met de voltooiing van deze projecten zijn meer verbeteringen nodig. Het 20-jarig Masterplan van de luchthaven werd in 2006 voltooid, met inbreng van het OAK Aviation Stakeholder Advisory Committee.
Milieubeheer
Oakland International Airport, een inkomstenafdeling van de Port of Oakland, neemt een leidende rol op zich bij het bevorderen van een duurzame bedrijfsomgeving – of het nu gaat om de huidige dagelijkse activiteiten of het voorspellen van toekomstige behoeften en eisen.
De haven van Oakland is een onafhankelijke afdeling van de stad Oakland en is verplicht om zijn deel te doen om een goede buur, een milieu rentmeester, en een verantwoordelijke zakelijke exploitant te zijn in zijn inspanningen om de duurzaamheidsdoelstellingen van de stad te ondersteunen. Door haar inspanningen heeft de haven van Oakland bijgedragen aan de erkenning van de stad Oakland als een van de beste voorbeelden van stedelijke duurzaamheid op de conferentie van de Verenigde Naties in 2005 op Wereldmilieudag in San Francisco.
UitbreidingEdit
In mei 2015 begon de bouw van het Moving Modern-programma van Oakland International Airport met een renovatie van $ 100 miljoen van het Terminal 1-complex. Het project omvatte seismische architecturale retrofits in centrale gebouwen, vervanging en opwaardering van infrastructuur en verbetering van de passagiersomgeving. Het project werd in het voorjaar van 2017 voltooid.
Recente ontwikkelingenEdit
Binnenkant van Terminal 1 op Oakland International Airport
Terminal 1 en afzetlus voor grondvervoer
Na de jaren van de Grote Recessie, waarin enkele luchtvaartmaatschappijen werden geliquideerd (ATA Airlines en Aloha Airlines) of hun activiteiten werden geconsolideerd naar San Francisco International Airport, begon OAK aan een geleidelijk herstel, dat tot 2017 heeft geduurd.
In 2009 verplaatste Allegiant Air de activiteiten van San Francisco International Airport, voordat het OAK als focusstad aanwees. Na de faillissementen van ATA en Aloha Airlines vervingen Alaska Airlines en Hawaiian Airlines hun non-stopdiensten naar Hawaï. In datzelfde jaar begon Volaris met vluchten naar OAK als hun eerste bestemming in de San Francisco Bay Area en had een commerciële overeenkomst met Southwest Airlines, tot de fusie met AirTran Airways in 2011. Het in Maleisië gevestigde AirAsia X huldigde zijn nieuwe partners, de Oakland Raiders van de National Football League (NFL). AirAsia X liet een van haar vliegtuigen vol met leidinggevenden en bemanningsleden “landen” op OAK als blijk van erkenning van het aan te kondigen sponsorschap. AirAsia-managers hadden nieuw optimisme dat de service tussen de VS en de belangrijkste basis van de luchtvaartmaatschappij in Kuala Lumpur, mogelijk eerder zou kunnen gebeuren dan oorspronkelijk verwacht, maar moet nog tot bloei komen vanaf 2020.
In 2009 had OAK het hoogste on-time aankomstpercentage onder de 40 drukste Noord-Amerikaanse luchthavens.
In 2011 keerde Spirit Airlines na enkele jaren afwezigheid terug naar OAK, en vloog uiteindelijk een gecombineerd totaal van zeven het hele jaar door en seizoensgebonden routes tegen de zomer van 2017. Oakland International Airport vierde ook zijn 85e verjaardag in 2011, ter herdenking van de eerste oversteek door de lucht van OAK naar Hawaï, die plaatsvond op 29 juni 1927 in The Bird of Paradise, gevlogen door Hegenberger en Maitland. In 2012 trok United Airlines zich terug uit OAK en consolideerde het zijn activiteiten op San Francisco International Airport, zijn hub in de Bay Area. Arkefly (later omgedoopt tot TUI Airlines Netherlands) koos OAK als toegangspoort tot de San Francisco Bay Area en vloog tweemaal per week naar Amsterdam, via een tussenstop op Los Angeles International Airport. Arkefly bood 18 weken lijndienst in de zomer van 2012. De luchtvaartmaatschappij volgde met een soortgelijk schema tijdens de zomer van in 2013, alvorens de dienst op OAK te staken.
In 2013 opende FedEx Express een upgrade van $ 30 miljoen van zijn hubfaciliteit op OAK, inclusief toevoegingen om de nieuwe Boeing 777 Freighter-vloot van de luchtvaartmaatschappij te huisvesten. In 2014 kondigde Norwegian Air Shuttle de eerste twee vluchten aan die het hele jaar door naar de luchthaven van Stockholm en Oslo vlogen, met Boeing 787-8-toestellen voor 291 passagiers, uitgevoerd door Norwegian Long Haul. De vluchten waren de allereerste non-stop diensten die werden aangeboden vanuit de twee Scandinavische hoofdsteden naar de San Francisco Bay Area, en boden verschillende verbindingen door heel Europa. De Oslo-vlucht werd later gewijzigd in een seizoensgebonden schema.
In 2016 kondigde Norwegian Air Shuttle non-stop vluchten aan die Oakland met Londen verbonden, beginnend in het volgende voorjaar. British Airways reageerde met hun eigen service naar Londen, waarbij beide luchtvaartmaatschappijen service bieden naar de Londense luchthaven Gatwick. American Airlines keerde ook terug en kreeg een nieuwe naam, na een fusie met US Airways; de laatste had eerder een kortstondige aanwezigheid op OAK, na een aparte fusie met America West Airlines tijdens het vorige decennium. Southwest Airlines inaugureerde nonstop vluchten van Oakland naar Mexico voor de eerste internationale nonstop vluchten van de luchtvaartmaatschappij vanaf OAK. De extra routes gaven de luchtvaartmaatschappij ook een gecombineerd totaal van 30 het hele jaar door en seizoensgebonden vluchten op de luchthaven vanaf begin 2017.
In 2017 kondigde Norwegian Air Shuttle nonstopvluchten aan die Oakland vanaf 28 maart op seizoensbasis verbinden met Kopenhagen, en Oakland met Barcelona vanaf 7 juni om het hele jaar door te opereren. Level, een nieuwe luchtvaartmaatschappij in handen van IAG, reageerde met hun eigen Barcelona-service, begon met vluchten die aanvankelijk werden uitgevoerd door IAG-partner Iberia op 2 juni, met beide luchtvaartmaatschappijen die service bieden naar de luchthaven Barcelona El Prat. In de maanden daarna kondigde Norwegian in mei de introductie aan van non-stop vluchten tussen Oakland en Rome Fiumicino begonnen op 6 februari 2018, en in juli de introductie van non-stop vluchten tussen Oakland en Parijs Charles de Gaulle begonnen op 10 april 2018.
Met ingang van oktober 2018 heeft British Airways de service op Oakland beëindigd.
Tussen medio 2018 en begin 2020 had OAK zowel binnenlandse als internationale non-stoproutes verloren en was het deze aan het verliezen; het voor onbepaalde tijd aan de grond houden van de Boeing 737 MAX door zowel Southwest als American Airlines, de “herstructurering” van schema’s door luchtvaartmaatschappijen, en een gebrek aan vraag dragen hier allemaal aan bij. Naast de reeds genoemde stopzetting van British Airways, heeft Level zijn activiteiten verplaatst naar San Francisco International Airport, evenals Norwegian Air Shuttle voor zijn zeven routes naar OAK. Southwest Airlines beëindigde de systeembrede service met Newark Liberty International Airport in november 2019, gevolgd door het stopzetten van nog eens drie routes met OAK met ingang van januari 2020. Drie andere routes zijn momenteel opgeschort door Southwest tot nader order, terwijl American hetzelfde deed in de zomer van 2019 voor de service met Dallas/Fort Worth International Airport. JetBlue trok de activiteiten vanaf OAK in april 2020 terug, terwijl American Airlines zich begin juni 2020 terugtrok.
In het najaar van 2020 kondigde Frontier Airlines non-stop service aan van / naar OAK naar Denver, Las Vegas en Phoenix vanaf februari 2021.