Nuevo San Juan Parangaricutiro, in de Mexicaanse staat Michoacán, is een klein dorp in de buurt van de vulkaan Parícutin. De stad wordt “Nuevo” (Spaans voor “nieuw”) genoemd omdat het oorspronkelijke San Juan Parangaricutiro werd verwoest tijdens de vorming van de Parícutin-vulkaan in 1943. Samen met het dorp Parícutin, werd San Juan Parangaricutiro bedolven onder as en lava. De toppen van kathedralen in het oude San Juan Parangaricutiro steken nog steeds uit de vulkanische afzettingen.Parícutin (of Volcán de Parícutin, ook Paricutín geaccentueerd) is een sintelkegelvulkaan in de Mexicaanse deelstaat Michoacán, in de buurt van een met lava bedekt dorp met dezelfde naam. De vulkaan is uniek in het feit dat zijn evolutie, van ontstaan tot uitsterven, door mensen is waargenomen, geobserveerd en bestudeerd. Hij komt voor op vele versies van de zeven natuurwonderen van de wereld. Parícutin maakt deel uit van het vulkaanveld Michoacán-Guanajuato, dat een groot deel van west-centraal Mexico beslaat. Het maakt deel uit van de Ring van Vuur. Drie weken voor de eigenlijke uitbarsting hoorden de mensen in de buurt van het dorp Parícutin rommelende geluiden die op donder leken. Dit waren eigenlijk diepe aardbevingen. De vulkaan begon als een spleet in een maïsveld van een boer uit P’urhépecha, Dionisio Pulido, op 20 februari 1943. Hij en zijn vrouw waren getuige van de eerste uitbarsting van as en stenen: “Dionisio Pulido en zijn vrouw Paula waren struiken aan het verbranden in hun maïsveld.” De vulkaan groeide snel en bereikte in een week tijd een hoogte van vijf verdiepingen, die na een maand al van veraf te zien was. Een groot deel van de groei van de vulkaan vond plaats tijdens het eerste jaar, toen hij zich nog in de explosieve pyroklastische fase bevond. De nabijgelegen dorpen Parícutin (waarnaar de vulkaan werd genoemd) en San Juan Parangaricutiro werden beide bedolven onder lava en as; de bewoners verhuisden naar braakliggend land in de buurt.