Herpes?
Je hoort het woord “herpes” en het maakt allerlei emoties los omdat er een stigma is verbonden aan het std & virus. Om dan te horen dat er twee soorten herpes zijn? Jakkes, hoe weet je welke het is en wat je moet doen? Hier is de scoop over hoe patiënten het virus krijgen en hoe het wordt behandeld.
Een of twee?
Wanneer u voor het eerst een vervelende uitbraak van blaren of zweren opmerkt, weet u alleen dat het pijnlijk is. Herpes type 1 wordt gecategoriseerd als HSV-1 of orale herpes, meestal te zien op de lippen en mond. Mensen verwijzen naar de uitbraken als koortsblaasjes of koortsblaasjes. HSV-2 is meestal onder de gordel, rond de genitaliën of het rectum.
Het grote verschil
Dus je denkt waarschijnlijk dat de ene soort herpes schreeuwt “seksueel overdraagbare aandoening!” in grote lettertypen, en de andere doet dat niet. Nou, ja, maar het echte verschil tussen de twee soorten is het risico op herhaling.
Soms duikt HSV-1 op in het genitale gebied, en er zijn ook gevallen van HSV-2 die zich op de mond voordoen. Wanneer dit gebeurt, herhalen de uitbraken zich meestal niet, omdat het virus meestal alleen gedijt in zijn oorspronkelijke habitat. Als het eenmaal boven of onder de gordel komt, is het daar geweest en heeft het dat gedaan.
Maar als een patiënt orale HSV-1 heeft, kan hij of zij nog een uitbraak krijgen of, sorry dat ik het zeg, meerdere keren per jaar uitbraken krijgen. Weet alleen dat er medicijnen op recept zijn die de orale HSV-1 herpes binnen 2 dagen kunnen laten verdwijnen. Er zijn ook medicijnen om de duur van de symptomen voor HSV-2 (genitale herpes) te verminderen, dus het is belangrijk om snel naar een arts te gaan.
Wat te doen als je denkt dat je herpes hebt
Klik hier om een afspraak te maken bij Innovative Express Care. Hoewel herpes een virus is en niet te genezen is, is het belangrijk om een goede diagnose te krijgen en de pijnlijke en jeukende uitbraak te laten behandelen. En hoewel herpes geen groot gezondheidsrisico vormt, kan het een gevaarlijke infectie zijn bij pasgeborenen. Daarom moeten zwangere vrouwen die denken dat ze besmet kunnen zijn, worden getest.