New Mexico’s Exodus Problem

Na jaren van stagnatie, begint de economie van New Mexico weer te groeien. Maar er is een probleem: de beroepsbevolking verlaat de staat en neemt zijn kinderen mee.

Er komen meer jongvolwassenen en ouderen de staat binnen dan er vertrekken, maar de 30- tot 59-jarigen van New Mexico, gestimuleerd door het trage economische herstel van de staat, vluchten massaal, kinderen met zich meenemend die volgens onderzoekers waarschijnlijk niet zullen terugkeren.

Deskundigen zeggen dat het verlies van deze inwoners in de werkende leeftijd en hun kinderen zorgwekkend is, omdat ze niet optimistisch zijn dat de trend zal omkeren. Als dat niet gebeurt, kan de beroepsbevolking van New Mexico – een enorme belastinggrondslag – zo klein worden dat de staat zal worstelen om de toch al krappe overheid te financieren en bedrijven zullen elders zoeken om uit te breiden.

“Elke staat in de unie zal een probleem hebben met de babyboomers die allemaal met pensioen gaan en afhankelijk zijn van de gezondheidszorg,” zegt demograaf Robert Rhatigan, associate director van de University of New Mexico’s Geospatial and Population Studies. “Maar wat New Mexico zal gaan missen zijn jonge mensen die werken en belasting betalen. En dat heeft een rimpeleffect, want zonder die mensen daar, is er geen stimulans voor werkgevers om in New Mexico te investeren.”

Tussen 2010 en 2016 verhuisden ongeveer 53.000 meer mensen uit New Mexico dan er binnenkwamen, volgens schattingen van de Amerikaanse volkstelling. Maar omdat er meer geboorten dan sterfgevallen waren, groeide de bevolking van de staat bijna 22.000, of 1,1 procent, in het tijdsbestek van zes jaar.

Dat is veel lager dan het nationale gemiddelde van 4,7 procent, en New Mexico kende de zwakste bevolkingsgroei in het zuidwesten: Buurland Texas groeide tussen 2010 en 2016 met 10,8 procent, Arizona met 8,4 procent en Oklahoma met 4,6 procent.

“Het verbaast me niet dat we bevolking verliezen”, zegt de Democratische staatssenator Mimi Stewart, die opmerkt dat de uitmigratietrend begon in 2010, toen de Republikeinse Gov. Susana Martinez aantrad. De twee zijn het vaak oneens geweest over maatregelen om de inkomsten te verhogen. “We creëren geen sfeer waardoor mensen naar New Mexico willen komen door het beleid van deze gouverneur.”

Van de mensen die wel naar de staat zijn verhuisd, waren de meesten 25 tot 29, of 60 of ouder. Rhatigan zei dat hij niet met zekerheid kon zeggen waarom, maar speculeerde dat de levenskwaliteit van de staat – gestimuleerd door de lage kosten van levensonderhoud en het hele jaar door zon – een aantrekkingskracht zou kunnen zijn voor deze groepen. Mensen van midden 20 zouden een hogere opleiding kunnen volgen aan een van de universiteiten of militaire installaties van de staat, en oudere mensen zouden naar New Mexico kunnen gaan om met pensioen te gaan of terug te keren naar een van de 22 stammengebieden van de staat. Hij zegt ook dat immigratie van buiten de VS zou kunnen bijdragen aan de groei in het midden 20-cohort.

New Mexico’s recente bevolkingsstagnatie is een primeur voor de staat – tussen 2000 en 2010 behoorde de staat tot de snelst groeiende in de VS, waarbij de bevolking met 13 procent toenam.

Voor en tijdens de recessie van 2007 tot 2009 was het werkloosheidscijfer van New Mexico lager dan het nationale gemiddelde. Maar omdat de economie van de staat moeite heeft gehad om zo snel te herstellen als andere, worden de meeste grote werkgevers in New Mexico geconfronteerd met bezuinigingen en beperkingen op de begroting. Veel van de grootste werkgevers in de staat zijn afhankelijk van overheidsfinanciering, zoals universiteiten, ziekenhuizen en onderzoekslaboratoria.

Martinez’ plan om de economie van de staat te verbeteren omvat het diversifiëren van de belangrijkste industrieën van New Mexico en het verminderen van de afhankelijkheid van de staat van de federale overheid. De staat is de afgelopen jaren bijzonder hard getroffen door bezuinigingen op de federale begroting. Ze heeft belastinghervormingen en het stimuleren van kleine bedrijven aangeprezen als de manier om een sterke, onafhankelijke Nieuw-Mexicaanse economie te ontwikkelen.

“Door een niet aflatende inzet voor hervormingen – het in evenwicht brengen van begrotingen, het verlagen van belastingen en het stroomlijnen van regelgeving – groeien en diversifiëren we onze economie, en concurreren we voor banen en investeringen met naburige staten als nooit tevoren,” zei Martinez in een verklaring deze maand. Haar kantoor heeft niet gereageerd op een verzoek om commentaar.

Maar critici zeggen dat de belastingvoordelen er niet in zijn geslaagd om bedrijven te werven of banen naar New Mexico te brengen en de staat hebben achtergelaten met ondergefinancierde openbare diensten zoals onderwijs en gezondheidszorg.

“Dit idee dat het verlagen van belastingen voor het bedrijfsleven verondersteld wordt om banen te produceren – we zijn een staat waar dat beleid jammerlijk heeft gefaald,” zegt Stewart, verwijzend naar het lerarentekort in New Mexico in de afgelopen jaren.

De gezondheidszorg en sociale bijstand was de snelst groeiende industrie tussen 2011 en 2015, goed voor bijna 17 procent van de totale werkgelegenheid in New Mexico, volgens een rapport dat in juni werd vrijgegeven door het New Mexico Department of Workforce Solutions. Maar de totale arbeidsparticipatie daalde van 61 procent tot 58,4 procent, ruim onder het nationale gemiddelde van 63,1 procent, gedurende dat tijdsbestek.

Een recente opleving in de olie-, aardgas- en mijnbouwsector is de belangrijkste reden voor de 2,8 procent groei van het bruto binnenlands product van de staat tijdens het eerste kwartaal van 2017, volgens gegevens van het Amerikaanse ministerie van Handel. Martinez crediteerde de groei aan haar economische hervormingen, maar de volatiele industrie, een belangrijke bron van staatsinkomsten, is de afgelopen jaren onbetrouwbaar geweest. Explosieve groei tussen 2011 en 2015 werd verminderd door scherpe verliezen in 2016, zei het rapport van het Department of Workforce Solutions.

“Op dit moment hebben we een aantal geschoolde werknemers die aan de zijlijn zitten”, zegt Rhatigan. “Dus als een bedrijf in New Mexico investeert, zijn er hier werknemers. Maar als die werknemers blijven vertrekken, hebben we over 15 of 20 jaar een tekort aan jonge mensen en zal er voor werkgevers geen stimulans zijn om in New Mexico te investeren.”

In juli kondigde Martinez aan dat Facebook zijn investering in een datacenter dat de techgigant in Los Lunas bouwt, zal verdubbelen en ongeveer $ 500 miljard zal uitgeven. Het project zal tijdens de bouw tot 1.000 banen opleveren, maar zal na voltooiing slechts ongeveer 100 mensen in dienst hebben.

“Dit is opwindend nieuws voor New Mexico,” zei Martinez in een verklaring. “We zijn er trots op dat we een vooruitstrevend hightechbedrijf als Facebook als partner hebben bij het diversifiëren van de economie van New Mexico.”

Maar Rhatigan zegt dat de staat elke week honderden vaste banen moet toevoegen, en niet alleen tijdelijk werk in de bouw, om mensen te dwingen naar New Mexico te verhuizen.

“Ik zie niets aan de horizon dat in-migratie zou dwingen,” zegt Rhatigan. “Er zouden aanzienlijke investeringen moeten zijn in de onderzoekslaboratoria of in de particuliere sector.”

Tot 2024 zullen banen waarvoor een middelbareschooldiploma of minder nodig is, naar verwachting met 7,6 procent groeien, maar banen waarvoor ten minste enige universitaire opleiding nodig is, zullen met 26,9 procent groeien, waarbij het grootste deel een afgestudeerde of professionele graad vereist, volgens het rapport van het Department of Workforce Solutions. Het opleidingsniveau van de beroepsbevolking van New Mexico is echter lager dan dat van buurstaten en de VS in het algemeen.

Hogere opleidingspercentages correleren doorgaans met hogere inkomens en lagere werkloosheids- en armoedecijfers. Het mediane huishoudinkomen van $ 45.382 in 2015 in New Mexico was ongeveer 80 procent van het Amerikaanse gemiddelde en aanzienlijk lager dan in de naburige staten Texas en Arizona.

“Wanneer je een baan verliest met iemand die $ 80.000 of $ 100.000 per jaar verdient, verlies je een, twee, drie banen op een lager niveau die die hoogbetaalde baan ondersteunt,” zegt Rhatigan, eraan toevoegend dat die grootverdieners waarschijnlijk de staat zullen verlaten als ze geen baan met vergelijkbare lonen in New Mexico kunnen vinden.

New Mexico werd onlangs gerangschikt als de slechtste staat om een gezin groot te brengen door persoonlijke financiën firma WalletHub. En in de ranglijst van beste staten van U.S. News staat New Mexico op de 48e plaats voor onderwijs en op de 46e plaats voor kansen.

Bijna 30 procent van de kinderen van de staat leeft in armoede, ongeveer 40 procent hoger dan het nationale percentage. In 2015 kwam ongeveer 18 procent van de New Mexicanen in aanmerking voor Medicaid-fondsen en werd 72 procent van de geboorten in de staat gefinancierd door Medicaid, meer dan in welke andere staat dan ook, volgens gegevens van de Kaiser Family Foundation.

Hoewel New Mexico tot de meest diverse staten behoort, treft armoede onevenredig veel immigranten en veel gekleurde mensen – ongeveer een derde van de Afro-Amerikanen en inheemse Amerikanen leeft in armoede, vergeleken met ongeveer 18 procent van de blanken en bijna 11 procent van de Aziaten. (Op de ranglijst van U.S. News staat New Mexico op de 49e plaats van staten voor gelijke onderwijskansen per ras en op de 32e plaats voor de inkomenskloof per ras.)

En hoewel de arbeidsparticipatie van immigranten in New Mexico hoger is dan die van de autochtone bevolking, zijn ze meer geconcentreerd in lager betaalde sectoren zoals de dienstverlening en de bouw, volgens het New Mexico Fiscal Policy Project.

Eén op de tien New Mexicanen is buiten de VS geboren, en meer dan een derde van de New Mexicanen spreekt thuis een andere taal dan Engels. De meeste immigranten komen uit Latijns-Amerika, hoewel het aandeel van Aziatische immigranten in de staat toeneemt. Ongeveer een kwart van de immigranten die sinds 2010 zijn aangekomen, is Aziatisch, volgens schattingen van de Amerikaanse volkstelling.

Ondanks een toename van de internationale migratie naar New Mexico, zegt Rhatigan dat hij blijft betwijfelen of de staat erin zal slagen om zijn patroon van uitmigratie onder de beroepsbevolking in te dammen. En omdat de vergrijzing van de staat een groot deel van de natuurlijke bevolkingstoename heeft tenietgedaan, verwacht zijn afdeling de komende jaren geen substantiële groei in New Mexico.

“We hadden tegen 2020 ongeveer 2,35 miljoen mensen geprojecteerd,” zegt Rhatigan. “In 2016 hadden we dat bijgesteld tot iets minder dan 2,2 miljoen. Ik denk nu dat 2,2 miljoen te hoog is, en dat het in 2020 net iets meer dan 2,1 miljoen zal zijn.”

Jonge mensen verhuizen naar deze 10 staten