Moog: A History in RecordingsThe First Moog Synthesizer Recordings

The First Moog Synthesizer Recordings

Op het eerste gezicht zag Bob Moog zijn synthesizer niet als een totaaloplossing voor de musicus. Hij heeft ooit de beroemde uitspraak gedaan: “Er is nooit een idee geweest dat een synthesizer op zichzelf voor iets zou worden gebruikt.” Hij zag hem als het zoveelste apparaat in de traditionele elektronische muziekstudio. Maar zodra de eerste modulaire systemen beschikbaar waren, begonnen musici uit vele genres de Moog te zien als een op zichzelf staand muziekinstrument voor de meest uiteenlopende muziek, van commerciële jingles tot experimentele klassieke muziek. De nieuwsgierigheid naar de Moog Synthesizer groeide snel toen het instrument in 1967 begon op te duiken op commercieel verkrijgbare opnamen van populaire muziek.

In mijn project om elke vroege opname van de Moog Modular Synthesizer te archiveren, wordt me vaak gevraagd om de allereerste opnamen te noemen. Er schijnen online steeds weer discussies hierover te zijn, dus het leek me de moeite waard om te documenteren wat ik heb ontdekt tijdens het archiveren van de opnamen. Mijn lijst van de eerste tien commerciële opnamen van de Moog Modular Synthesizer bevat zowel single (45 RPM) als long-playing (33-1/3 RPM) vinyl opnamen. De verschijningsdata zijn bevestigd door meerdere bronnen, waaronder een of meer vakbladen uit die tijd, het US Copyright Office, en contacten met de artiesten, producers en technici zelf. Ik gebruik geen data gevonden in Wikipedia. De afbeeldingen van de originele album covers en labels (voor singles) komen uit mijn persoonlijke collectie.

Een van de geneugten van dit onderzoek is het doen van nieuwe ontdekkingen, maar ook het bijschaven en verduidelijken van de feiten. Muziekonderzoek gaat, net als wetenschappelijk onderzoek, vaak over het opsporen en corrigeren van fouten. Ik nodig lezers uit om mij te laten weten of ze op de hoogte zijn van andere mogelijke Moog opnamen uit deze vroege periode of als ze aanvullende informatie hebben die de nauwkeurigheid van deze informatie kan verbeteren.

Je kunt het niet helpen, maar het valt op dat negen van de eerste tien Moog albums één persoon gemeen hadden, muzikant Paul Beaver. Tegen het einde van 1966 hadden hij en Bernie Krause hun fondsen gebundeld om een eigen Moog Modular te kopen. Beaver werd aangesteld als Moog’s West Coast Representative en samen runden hij en Krause een bedrijf genaamd Parasound dat advies, opname- en productiediensten verleende met gebruikmaking van de Moog Modular en andere instrumenten. Vanaf april 1967 werden hij en Bernie gerekruteerd om de Moog Synthesizer naar diverse opnamesessies te brengen. Deze eerste Moog-producties uit april 1967 verschenen in mei en juni 1967 op vinyl. Een andere uitbarsting van activiteit vond plaats nadat Beaver en Krause een stand hadden opgezet om de Moog te demonstreren op het Monterey Jazz Festival in juni 1967, wat leidde tot verscheidene sessies met rockgroepen waaronder de Doors en de Monkees. In januari had je echter nog maar tien vingers nodig om het aantal platen te tellen waarop de Moog te horen was. Ik geef je, een lijst van de eerste tien Moog platen.

The First Ten Recordings to Feature the Moog Modular Synthesizer

1. Mort Garson, The Zodiac Cosmic Sounds

LP, Elektra EKL-4009.

Releasedatum: 20 mei 1967.

Moog-programmeur: Paul Beaver.

Opgenomen in Los Angeles eind april 1967, met Paul Beaver gecrediteerd op de Moog. Dit is de beroemde sessie waarvoor componist-arrangeur Mort Garson en producer Alex Hassilev elke vreemde instrumentalist in Los Angeles opriepen om een muzikale geestverruimende tocht door de astrologische tekens op te nemen. De muziek is een mix van poprock met space-effecten en een melodramatisch gesproken essay over de waarden van elk dierenriemteken. De Moog speelt een prominente rol op het album. In plaats van zich te beperken tot spookachtige geluiden, leverde Beaver een ware clinic van fundamentele Moog-modulaties, van rustgevende melodieën en texturen tot scherp percussieve interacties met de andere sessiemuzikanten. “Must be played in the dark,” zijn de instructies in paars gedrukt op de achterkant van de albumhoes. Deze maffe mengelmoes van muziekstijlen werd voorafgaand aan de release veel gehypet als een “geheim project”. Hoewel de Moog Synthesizer niet wordt genoemd in de begeleidende notitiesBeaver wordt vaag gecrediteerd met “elektronische instrumenten” was dit niet alleen de eerste commerciële release van een plaat met de Moog, maar ook de eerste die in de hitlijsten verscheen. Deze ervaring was zo onstuimig dat Garson en Hassilev slechts een maand later, in juni 1967, de oprichting van een productiemaatschappij aankondigden om zich te specialiseren in opnames van elektronische muziek. “We leven in een elektronisch tijdperk en elektronica verandert de wereld,” merkte Hassilev op. Twee andere opmerkelijke muzikanten die meespeelden in de sessie waren Wrecking Crew drummer Hal Blaine en mallet instrument meester Emil Richards. Het is misschien niet verrassend dat deze twee heren ook verantwoordelijk waren voor opnamen nrs. 2, 3, en 6 op deze lijst. Mort Garson werd zelf een geweldige Moog producer en programmeur en maakte enkele van de meest geliefde Moog albums aller tijden. Deze omvatten een gedurfd vervolg op The Zodiac Cosmic Sounds bestaande uit twaalf individuele albums, een per astrologisch teken, uitgebracht door A&M in 1969.

2. Hal Blaine, Love-In (December) B/W Wiggy

Single, Dunhill 4091.

Uitgiftedatum: 3 juni 1967.

Releasedatum: 3 juni 1967. 1967.

Moog programmeur: Paul Beaver.

Dit is een single van Blaine’s trippy Psychedelic Percussion album (nr. 6 hieronder); een geval waarin de single datumvoorrang krijgt boven het album waarvan het afkomstig is. Dit is dan ook de eerste 45-toeren single waarop een Moog te horen is. Blaine is de legendarische sessiedrummer die speelde voor iedereen, van de Beach Boys tot Frank Sinatra en de Carpenters. Op “Love-In” worden Blaine’s rockende drums vergezeld door Richards’ gekke malletspel en een spookachtige Moog melodielijn op de achtergrond. “Wiggy” is mysterieuzer, met een verscheidenheid aan gebonk en gekletter plus Moog-tonen die op de achtergrond borrelen.

3. Emil Richards, New Sound ElementStones

LP, UNI Records 73008.

Uitgiftedatum: juni 1967.

Moog-programmeur: Paul Beaver.

Emil Richards, New Sound Element-Stones, met Richards geassisteerd door Paul Beaver. Geproduceerd door Marshall Leib. Richards is een andere bekende Los Angeles sessiemuzikant. Hoewel Paul Beaver de Moog opzette, was Richards actief bezig met het experimenteren met de synthesizer voor deze sessie. Richards vertelde me dat, “Beaver assisteerde als programmeur voor deze sessies. Ik bespeelde de synthesizer en alle mallet instrumenten op alle twaalf tracks.” Dit is de eerste commerciële opname die de “Moog Synthesizer” bij naam noemt. Ook dit was een conceptalbum, in dit geval draaide het om twaalf geboortestenen. Nummers hadden titels als “Granaat (januari),” “Smaragd (mei),” en “Opaal (oktober).” De muziek is onmiskenbaar jazzy, dus je zou dit de eerste Moog jazz-opname kunnen noemen. De muzikanten aan de zijkant waren leden van Richard’s jazz combo, New Sound Element: Dave Mackay (piano), Bill Plummer (bas), Mike Craden (percussie) en Joe Porcaro (drums). Het album was zowel een experiment in ritmepatronen als met mallet instrumenten die gebruik maken van een 22-toons octaaf. De Moog klinkt helemaal thuis in deze sonisch gewaagde omgeving.

4. The Electric Flag, The Trip soundtrack

LP, Sidewalk ST 5908.

Releasedatum: 9 september 1967. Moog programmeur: Paul Beaver.

The Electric Flag, een rockgroep uit Los Angeles onder leiding van Mike Bloomfield (gitaar), had een intense flirt met de Moog die leidde tot twee opnamen in deze lijst. De eerste was de prachtige soundtrack van een B-film genaamd The Trip, een drugsfilm van Roger Corman met Peter Fonda, Dennis Hopper en Bruce Dern in de hoofdrollen. The Electric Flag componeerde de volledige soundtrack en recruteerde Paul Beaver op “Moog Synthesizer” om elektronische geluidseffecten te voorzien op een paar nummers. De muziek is voornamelijk blues-getinte instrumentale pop rock met af en toe elektronische geluiden met behulp van de Moog. Opvallende nummers met de synthesizer zijn “Flash, Bam, Pow” en “Fine Jung Thing.”

5. The Electric Flag, Peters Trip B/W Green and Gold

Single, Sidewalk 929.

Releasedatum: 16 september 1967.

Moog-programmeur: Paul Beaver.

Single van de soundtrack van The Trip. Sommige Moog-geluiden zijn duidelijk te horen in “Peters Trip” (een zoemende baslijn, getjilp, en een terugkerende glijdende toon), hoewel de synthesizer meestal begraven is in de mix op dit nummer in vergelijking met sommige van de anderen op de soundtrack van The Trip. De keerzijde van deze single, “Green and Gold,” heeft geen Moog.

6. Hal Blaine, Psychedelic Percussion

LP, Dunhill 50019.

Releasedatum: 30 september 1967. Moog programmeur: Paul Beaver.

Hal Blaine kende Paul Beaver al als collega-sessiemuzikant. Na te zijn blootgesteld aan de Moog tijdens The Zodiac Cosmic Sounds sessie, recruteerde Blaine Beaver en Emil Richards om deel te nemen aan de opname van een van zijn zeldzame solo albums. Net als op The Zodiac Cosmic Sounds plaat wordt de Moog niet bij naam genoemd in de begeleidende notities, hoewel Beaver prominent wordt genoemd als de bespeler van “elektronische apparaten” en de “Beaver Electric Modulation Apparatus.” Mike Lang wordt gecrediteerd voor het spelen van keyboards “in conjunction with the Beaver Electronics Instrument”, wat erop wijst dat voor sommige tracks Beaver de programmering deed en Lang het keyboard bespeelde. Het album bevat twaalf instrumentale tracks met Blaine’s drumwerk en een exotische lijst van gebruikte instrumenten, van gongs en vogelgeluiden tot treinfluitjes en “sub bass canary”. De Moog heeft op elk nummer een rol. Soms verschijnt hij als melodisch instrument op het keyboard, andere keren draagt hij bij aan de dichte textuur van percussieve effecten die over het album verspreid zijn. Elk van de nummers is deels vernoemd naar een maand van het jaar, en de titels van de nummers geven je een idee van de vrijgevochten aard van het spel: “Freaky (januari),” “Trippin’ Out (juni),” “Inner-Space (oktober),” en “Hallucinations (april).”

7. The Doors, Strange Days

LP, Elektra EKS 74007.

Uitgiftedatum: 9 oktober 1967.

Moog programmeur: Paul Beaver.

The Doors, Strange Days (7 september 1967), met Paul Beaver die de Moog gebruikt om de stem van Morrison op het titelnummer te modificeren. Manzarek vertelt in zijn eigen boek over de Doors dat de sessie met Paul Beaver, die de groep een eindeloze variëteit aan geluiden demonstreerde, moeite had terug te gaan om ze weer te reproduceren. Dus stopte de band Beaver als ze iets hoorden dat ze mooi vonden en namen dat op. De Moog Modular speelde slechts een kleine rol op dit album, voornamelijk gebruikt om de stem te moduleren op Strange Days, met “Jim striking the keyboard as he sang each word” om het patch effect te activeren. Het nummer “Horse Latitudes” bevat wat gemoduleerde witte ruis van een Moog zou kunnen zijn. Er werden geen singles uitgebracht van het album waarop de Moog te horen was.

8. The Monkees, Pisces, Aquarius, Capricorn & Jones Ltd.

LP, Colgems COM-104.

Releasedatum: 11 november 1967. Moog programmeur: Paul Beaver.

The Monkees, met Micky Dolenz en Paul Beaver op Moog. De Moog is te horen op twee nummers, “Daily Nightly” en “Star Collector.” Hoewel het niet letterlijk de eerste rockplaat is met een Moog, is dit Monkees-album waarschijnlijk het meest geciteerde voorbeeld van een vroege Moog omdat zoveel mensen het gehoord hebben. De Monkees waren in die tijd enorm populair en in een aflevering van hun wekelijkse TV-show was zelfs een scène te horen waarin Dolenz de synthesizer bespeelde, of tenminste deed alsof terwijl het vooraf opgenomen “Daily Nightly” speelde. De plaat is erg leuk omdat de Monkees erin slaagden enkele van de meest spacey geluiden te gebruiken die ze konden toveren binnen de context van een popsong.

9. Perrey and Kingsley, The Savers B/W Pioneers of the Stars

Single, Vanguard 35054. Verschijningsdatum: 9 december 1967.

Moog Programmer: Jean Jacques Perrey en Gershon Kingsley.

Dit is een vroege single release van het prachtige Kaleidoscopic Vibrations album (februari 1968), de elektronische pop samenwerking tussen Jean Jacques Perrey en Gershon Kingsley. Met name de eerste Moog plaat die niet geprogrammeerd werd door Paul Beaver of geproduceerd in Los Angeles.

10. The Byrds, The Notorious Byrd Brothers

LP, Columbia CS 9575.

Releasedatum: 27 januari 1968.

Moog-programmeur: Paul Beaver.

Roger McGuinn, Paul Beaver, en producer Gary Usher op Moog. Usher bespeelde de Moog op “Space Odyssey.” Paul Beaver speelde op de track, “Natural Harmony.” “Moog Raga” van McGuinn (gespeeld door Paul Beaver) bleef onuitgebracht tot de 1997 digitale heruitgave van het album. Dit album was weer een geweldige mix van Moog en rock, gebruikmakend van het rock song formaat met een mix van smaakvol bewerkte elektronische muziek. Een vroege single van het album werd uitgebracht in oktober 1967, met “Goin’ Back” b/w “Change Is Now,” maar geen van beide nummers gebruikte de Moog.

Honorable Mention

Paul Beaver was een druk bezet man in 1967. Sommige van zijn meest interessante werk voor de films hebben het misschien niet gehaald tot een soundtrack plaat release in die tijd. Een goed voorbeeld is de Moog muziek die hij maakte voor de John Boorman film Point Blank, waarvan de achtergrondmuziek op 12 september 1967 auteursrechtelijk werd beschermd. Beaver zorgde voor elektronische geluidseffecten en muziek. Ik heb een heruitgave van de originele soundtrack gehoord, maar ik heb niet kunnen bevestigen dat er in 1967 daadwerkelijk een LP van deze muziek is uitgebracht. De Moog wordt uitgebreid gebruikt in de film voor muziek en effecten. Op de heruitgave van de soundtrack is de Moog prominent te horen op “Trackdown,” “At the Window/The Bathroom,” en “Chris Scores.” Beaver’s gebruik van de Moog voor deze soundtrack was uitzonderlijk muzikaal, niet louter spookachtige geluidseffecten en gaf deze moderne noir cultklassieker een geweldige sfeer. Als ik ooit kan bevestigen dat deze soundtrack in 1967 werd uitgebracht, zou hij zeker de top tien lijst van eerste Moog opnames halen. Toch kun je genieten van een DVD van deze geweldige film en hoor je Beaver’s Moog bijdragen overal.

Om de eerste aflevering van deze blog-serie te lezen die onderzoekt hoe technologie en muzikaal kunstenaarschap elkaar beïnvloeden, klik hier.

Klik hier om de derde aflevering van deze blogreeks te lezen, Not-a-Moog Recordings die vaak voor Moog-opnamen worden aangezien.

***Alle foto’s ter beschikking gesteld door Thom Holmes.