Momentum Factor Effect in Stocks – QuantPedia

Nu, zijn momentumstrategieën bekend en algemeen aanvaard in zowel de openbare als de academische wereld. Toch is de momentum strategie gebaseerd op een eenvoudig idee, de theorie over momentum stelt dat aandelen die in het verleden goed hebben gepresteerd, goed zouden blijven presteren. Aan de andere kant zullen aandelen die in het verleden slecht hebben gepresteerd slecht blijven presteren. Dit resulteert in een winstgevende maar eenvoudige strategie van het kopen van winnaars uit het verleden en het verkopen van verliezers uit het verleden. Bovendien selecteert de strategie aandelen op basis van de rendementen over de voorbije J maanden. De keuze van J en K is puur afhankelijk van de keuze van de belegger, maar wij presenteren de resultaten van een 12-1 maand momentum strategie. Kortom, de aandelen die in de periode van K maanden beter hebben gepresteerd dan hun concurrenten, hebben de neiging om in de komende periode goed te presteren en vice versa.
Bijkomend voordeel is dat momentumstrategieën ook buiten de Verenigde Staten winstgevend zijn. Academisch onderzoek heeft aangetoond dat dit effect werkt op aandelenmarkten in andere ontwikkelde landen en ook in opkomende markten. Bovendien werkt het momentum-effect zowel in een small-cap universum als in een large-cap universum, en kan men gerust stellen dat momentum een van de meest academisch onderzochte effecten is met een sterke persistentie. Pure momentum portefeuilles worden gecreëerd op een manier waarbij beleggers long gaan naar aandelen met het sterkste momentum en short gaan naar aandelen met het laagste momentum. Deze zuivere momentum portefeuille noteerde echter het rampjaar 2009 met meer dan 80% drawdown (gegevens uit Kenneth French bibliotheek). Ondanks de crash levert de momentumfactor nog steeds een sterke bijdrage aan het resultaat in long-only portefeuilles (long aandelen met het sterkste momentum zonder short te gaan in de markt of aandelen met een laag momentum). Dit ondersteunt bijvoorbeeld Griffin, Ji, en Martin in de “Global Momentum Strategies: A Portfolio Perspective”. De auteurs hebben vastgesteld dat momentum over het algemeen winstgevender is aan de longzijde dan aan de shortzijde, waardoor het toegankelijk is voor een breed scala aan institutioneel kapitaal. Bovendien zijn zowel prijs- als winstmomentumwinsten wereldwijd significant.
Een interessant standpunt over dit onderwerp hebben Barroso en Santa-Clara in hun werk “Managing the Risk of Momentum”. De auteurs citeren: “Vergeleken met de risicofactoren markt, waarde of omvang, heeft momentum beleggers de hoogste Sharpe ratio geboden. Momentum heeft echter ook de slechtste crashes gekend, waardoor de strategie onaantrekkelijk is voor beleggers met een redelijke risicoaversie. Wij stellen vast dat het risico van momentum sterk varieert in de tijd en vrij voorspelbaar is. De belangrijkste bron van voorspelbaarheid komt niet van systematisch risico maar van specifiek risico. Het beheer van dit tijdsvariërende risico elimineert crashes en verdubbelt bijna de Sharpe ratio van de momentum strategie.”
Het oudste en meest bekende artikel over dit onderwerp is van Jagadeesh en Titman. Wij hebben besloten gegevens te putten uit recenter onderzoek voor meer actuele informatie.

Over het algemeen toont academisch onderzoek sterke steun voor het momentum-effect. De meest voorkomende verklaringen en waarschijnlijk de belangrijkste redenen voor het voortduren van de momentum anomalie zijn gedragsbiases zoals investor herding, over- en onderreactie van beleggers, en ten slotte de confirmation bias. Bijvoorbeeld, als een bedrijf goed nieuws publiceert en de aandelenkoers reageert slechts gedeeltelijk op het goede nieuws, dan zal het kopen van het aandeel na de initiële publicatie van het nieuws winst genereren.
Rachwalski en Wen stellen in “Momentum, Risk and Underreaction” dat momentumwinsten kunnen worden verklaard door blootstelling aan risico’s die zijn weggelaten uit gangbare factormodellen en onderreactie op innovaties in deze weggelaten risico’s. In overeenstemming met risico als een gedeeltelijke verklaring van momentumwinsten, leveren momentumstrategieën met een lange formatieperiode hogere rendementen op. Ze zijn sterker gecorreleerd met factoren die ontworpen zijn om risico te meten dan momentumstrategieën met een korte formatieperiode.
Interessant is dat het momentum behoorlijk belastingefficiënt blijkt te zijn, zoals werd vastgesteld in het werk van Israel en Moskowitz: “Hoe belastingefficiënt zijn aandelenstijlen?”. De auteurs citeren: “Op een basis na belastingen presteren waarde- en momentumportefeuilles beter dan de markt, en groei slechter dan de markt. Wij vinden dat momentum, ondanks zijn hogere omzet, vaak fiscaal efficiënter is dan waarde, omdat het aanzienlijke kortetermijnverliezen en lagere dividendinkomsten genereert. Belastingoptimalisering verbetert het rendement van alle aandelenstijlen, waarbij de grootste verbeteringen toe te schrijven zijn aan waarde- en momentumstijlen. Alleen momentum maakt echter een aanzienlijke belastingminimalisatie mogelijk zonder dat er sprake is van een significante stijldrift.”