Een miskraam is het verlies van een zwangerschap tijdens de eerste 23 weken. Het belangrijkste teken van een miskraam is vaginaal bloedverlies. Dit kan gevolgd worden door krampen en pijn in de onderbuik.
Lees hier meer over miskraam symptomen.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zwangerschap die zich ontwikkelt in de eileiders in plaats van in de baarmoeder. Soms kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich ook in de buikholte ontwikkelen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een ernstige, levensbedreigende aandoening en zal eindigen in een miskraam.
Op deze pagina
- Algemene Britse miskraamstatistieken
- Risico op miskraam na 12 weken
- Risico op miskraam per zwangerschapsweek
- Risico op terugkerende miskraam
- IVF en risico op miskraam
- Waarom een miskraam gebeurt
Dingen die uw risico op een miskraam beïnvloeden
- Uw leeftijd
- Leeftijd van uw partner
- Vorige zwangerschapsgeschiedenis
Algemene Britse miskraamstatistieken
De meeste miskramen vinden plaats in de eerste 12 weken, bekend als vroege zwangerschap.
Vele miskramen in het eerste trimester worden veroorzaakt door chromosoomafwijkingen (problemen in de ontwikkeling) bij de baby, maar men denkt dat ongeveer de helft onderliggende oorzaken heeft.
- Naar schatting 1 op de 4 zwangerschappen eindigt in een miskraam (1 op de 5 als we alleen vrouwen meetellen die de miskraam hebben gerealiseerd/gemeld)
- Rond 11 op de 1,000 zwangerschappen zijn buitenbaarmoederlijk
- Bijna 1 op de 100 vrouwen in het Verenigd Koninkrijk krijgt te maken met terugkerende miskramen (3 of meer op een rij)
- Meer dan 6 op de 10 vrouwen die een terugkerende miskraam een succesvolle zwangerschap
Risico op miskraam na 12 weken (tweede trimester)
Het risico op een miskraam neemt sterk af in het tweede trimester. Dit wordt een late miskraam genoemd.
- Rond 1-2 op de 100 vrouwen krijgen een miskraam in het tweede trimester
Risico op miskraam per week van de zwangerschap
Betrouwbaar onderzoek en statistieken die het risico op een miskraam per week van de zwangerschap uitsplitsen, bestaan niet echt.
De meeste vrouwen zijn zich er zeer van bewust dat de kans op een miskraam tegen het einde van week 12 afneemt en dit wordt door veel onderzoek ondersteund, maar er is een ander punt eerder dat het risico ook afneemt.
Volgens één studie daalt het risico op een miskraam tot ongeveer 10% zodra een zwangerschap voorbij de 6/7 weken komt en een hartslag heeft.
Veel vrouwen zullen zich niet bewust zijn van dit punt en meestal wordt de hartslag pas gecontroleerd bij de eerste echoscopie rond week 11/12, maar degenen die een vruchtbaarheidsbehandeling hebben ondergaan of om andere redenen vroege scans ondergaan, kunnen hun zwangerschap nauwkeurig dateren en zullen weten wanneer ze deze mijlpaal hebben gepasseerd.
Risico van terugkerende miskraam
Een terugkerende miskraam is 3 of meer miskramen na elkaar.
- Na elke miskraam neemt het risico op een volgende toe
- 1 op de 100 vrouwen krijgt een terugkerende miskraam
- Als de oorzaak onbekend is, zullen 6 op de 10 vrouwen die drie miskramen hebben gehad, alsnog een kind krijgen.
- In ongeveer de helft van de gevallen van herhaalde miskramen is de oorzaak onbekend
- Een onderzoek onder meer dan 300 vrouwen met een geschiedenis van herhaalde miskramen toonde aan dat degenen die bij 6 weken zwangerschap een hartslag zagen, 78% kans hadden dat de zwangerschap zou doorgaan. Ook bleek dat het zien van een hartslag bij 8 weken de kans op een doorgaande zwangerschap vergrootte tot 98% en bij 10 weken steeg dat tot 99,4%.
Risico op miskraam en IVF
Onderzoek suggereert dat geassisteerde voortplanting (in-vitrofertilisatie enz.) op zichzelf als behandeling een klein, zo niet een verhoogd risico op miskraam heeft. De gebruikelijke risico’s van leeftijd, leeftijd van de vader en eerdere zwangerschapsgeschiedenis zijn van toepassing.
Waarom een miskraam optreedt
We hebben hier informatie over de bekende oorzaken van vroege, late en terugkerende miskramen.
Maar al te vaak zijn gezondheidswerkers niet in staat om vrouwen te vertellen waarom ze een miskraam hebben gehad. Dit onderzoeksgebied wordt ondergefinancierd, waarbij velen een niet-helpende (en uniek voor zwangerschap) benadering kiezen van ‘Het was niet de bedoeling dat het zou zijn’.
Onderzoek naar waarom een miskraam plaatsvindt, is de enige manier waarop we levens kunnen redden en toekomstig verlies kunnen voorkomen. In 2016 opende Tommy’s het eerste nationale centrum van het Verenigd Koninkrijk dat zich bezighoudt met onderzoek naar miskramen.