Een van de grootste voordelen die ik van mijn jeugdpastor en Young Life-leiders op de middelbare school heb gekregen, was de kritische opmerking dat het christendom een relatie is, en geen religie. Opgegroeid in het Amerikaanse Zuiden van de jaren ’80 en ’90, waar kerkbezoek vaak een verplicht cultureel gedrag was, moest deze afbakening duidelijk zijn.
De terminologie van een “persoonlijke relatie met Jezus” blijft een belangrijk onderdeel van het overbrengen van de kern van het christendom aan tieners. Velen begrijpen het christelijk geloof aanvankelijk verkeerd, hetzij als “gewoon een andere godsdienst”, hetzij als een reeks morele gedragsregels. Het consequent verwoorden van het relationele aspect van het volgen van Jezus versterkt de ware aard van het christendom en de kern van het evangelie.
In de afgelopen jaren heb ik echter vraagtekens gezet bij de wijsheid van de uitdrukking “persoonlijke relatie met Jezus” om de kern van het christendom te beschrijven, en wel om twee redenen.
Ten eerste hebben kinderen talloze persoonlijke relaties, waarvan vele niet bijzonder gezond zijn. Adolescenten kunnen een conflictueuze of gebroken relatie met hun ouders of broers en zussen hebben. Verraad, concurrentie en vergelijking kunnen een stempel drukken op hun relaties met leeftijdgenoten. Misschien gaan relaties met leraren en coaches gepaard met druk, kritiek en prestatiedrang. Door de tumultueuze aard van het sociale leven van adolescenten hebben veel kinderen gemengde of tegenstrijdige associaties wanneer ze horen over persoonlijke relaties.
Ten tweede, gezien de opkomst van technologie en sociale media, hebben postmoderne kinderen misschien een onderontwikkeld paradigma voor persoonlijke relaties. Het merendeel van hun communicatie vindt plaats in elektronische vorm via sms, SnapChat, en GroupMe. Als zij “persoonlijke relatie” horen, is wat zij waarnemen dus eigenlijk nogal onpersoonlijk. Wat zij horen komt misschien niet overeen met onze bedoeling.
Verwaarloosde Leer
De afgelopen drie jaar ben ik begonnen onze relatie met Jezus te omschrijven in termen van vereniging met Christus. Hoewel vereniging met Christus misschien wel het belangrijkste en meest heersende theologische concept is, horen veel gelovigen er nooit over. Marcus Peter Johnson’s boek One With Christ: An Evangelical Theology of Salvation (Crossway) opende mijn ogen voor de rijkdom, schoonheid en centraliteit van deze verwaarloosde waarheid.
Hoewel je misschien weinig weet over de vereniging met Christus, zien sommigen dit als het meest omvattende aspect van Christelijke verlossing. Michael Horton laat bijvoorbeeld zien hoe de vereniging met Christus de verschillende aspecten van verlossing samenbrengt, waaronder “het verleden, heden en de toekomst, evenals het objectieve en subjectieve, historische en existentiële, collectieve en individuele, forensische en transformerende.”
De brieven van Paulus noemen deze leer van vereniging met Christus bijna 200 keer, en gebruiken termen als “in Christus,” “met Christus,” en “door Christus.”
Jezus beschrijft deze realiteit ook: “Te dien dage zult gij weten, dat Ik in mijn Vader ben, en gij in Mij, en Ik in u” (Johannes 14:20). Eenvoudig gezegd, de vereniging met Christus geeft de mysterieuze werkelijkheid weer dat Christus woont in het hart van gelovigen, en gelovigen tegelijkertijd wonen in het hart van Christus. Zo zijn zij één.
Eenvoudig gezegd geeft verbondenheid met Christus de mysterieuze realiteit weer dat Christus in het hart van gelovigen woont, en gelovigen tegelijkertijd in het hart van Christus wonen.
In gesprekken met studenten over onze relatie met Christus, gebruik ik nu taal als:
- Christ woont in je hart.
- Je bent niet alleen dicht bij Jezus; je bent één met Jezus.
- Je zult nooit de intimiteit vinden die je zoekt, totdat je datgene vindt waarvoor God je gemaakt heeft: dat Christus in je hart woont en jij in het Zijne.
- Als je christen bent, ben je al getrouwd met Jezus. Zoals een man en een vrouw bedoeld zijn om één te worden, zo bent u nu één met Christus, omdat Hij in u woont, en u in Hem.
Zulke terminologie brengt zeker mysterie en complexiteit met zich mee. Vooral middelbare scholieren hebben vaak moeite om dit abstractieniveau te begrijpen. Ik merk echter dat deze taal veel meer emotionele kracht en Bijbelse bijbelse betekenis heeft dan wanneer je gewoon zegt: “Je hebt een persoonlijke relatie met Jezus.”
Talk About It
Er zijn verschillende goede redenen om de vereniging met Christus tot je voornaamste manier te maken om de relatie met Jezus aan tieners te beschrijven:
1. Het boort het diepe niveau van intimiteit aan waar tieners naar verlangen.
Jongeren streven seksuele activiteit na, geven voorrang aan vriendschap en leven op hun telefoon omdat ze een diep, door God gegeven verlangen naar intimiteit hebben. Helaas zoeken tieners – net als alle anderen – intimiteit vaak op de verkeerde plaatsen. Een persoonlijke relatie betekent niet hetzelfde niveau van nabijheid en intimiteit als Christus die in je ziel woont en vice versa.
2. Het staat in schril contrast met elke andere relatie die tieners hebben gehad.
Door in deze termen te spreken voorkom je dat een leerling zijn relatie met Jezus associeert met louter menselijke relaties. We zijn meer dan maatjes met Jezus – we zijn één met hem. Door te spreken over verbondenheid met Christus kunnen we voor studenten een geheel nieuwe en unieke categorie creëren die elke andere relatie die ze ooit zullen kennen, overtreft.
We zijn meer dan maatjes met Jezus – we zijn één met hem.
3. Het dient als een theologische basis voor vele andere vitale concepten.
Wanneer ik tieners les geef over morele zaken die te maken hebben met seks en het huwelijk, begin ik met de eenheid met Christus als de leerstellige basis voor Gods ontwerp en grenzen op die twee gebieden. Als ik les geef over de sacramenten, wordt de vereniging met Christus een essentieel element om hen te helpen de functie en het doel van doopsel en communie te begrijpen.
Ik moedig jeugd- en gezinsleiders aan om meer te leren over deze cruciale leer. Het zal ons allen helpen om de rijke intimiteit die we met God in Christus genieten, beter te begrijpen.
Verder lezen:
- Greg Gilbert, Gunst: Finding Life at the Center of God’s Affection (Baker, 2017)
- Marcus Peter Johnson, Eén met Christus: An Evangelical Theology of Salvation (Crossway, 2013)
- Todd Billings, Unie met Christus: Reframing Theology and Ministry for the Church (Baker, 2011)
- Rankin Wilbourne, Unie met Christus: The Way to Know and Enjoy God (David C. Cook, 2016)
- Constantine Campbell, Paul and Union with Christ: An Exegetical and Theological Study (Zondervan, 2012)