Door Julianna Photopoulos
Die een dutje doen op de zeebodem
Karamanlidis et al.
Sealnap anyone? Mediterrane monniksrobben zijn op video betrapt terwijl ze onder water aan het dutten waren. Volledig bewegingsloos, op hun buik of op hun zij, lijken ze met gesloten ogen en neusgaten snel in slaap te vallen.
“We hadden nog nooit mediterrane monniksrobben slapend in het water gezien,” zegt Alexandros Karamanlidis van MOm/The Hellenic Society for the Study and Protection of the Monk Seal in Athens, Griekenland. “Tot nu toe dachten we dat ze alleen aan land sliepen, in afgelegen, ontoegankelijke zeegrotten.
Advertentie
Nu lijkt het erop dat deze bedreigde soort, Monachus monachus, niet verplicht is om land op te zoeken en in plaats daarvan op zee kan blijven slapen, waar hij mogelijk beter beschermd is tegen de mens, zegt Karamanlidis.
Er waren zes afzonderlijke waarnemingen van zeehonden die van 2011 tot 2016 op zee sliepen, verspreid over verschillende Griekse kustlijnen. In de meeste gevallen werden de zeehonden gedocumenteerd door speerpunvissers die ze toevallig tegenkwamen op een diepte van ongeveer 7 meter of ondieper.
Up for air
In één geval dat door het MOm-team werd waargenomen, sliep de zeehond op het wateroppervlak met zijn kop onder water. Na zijn dutje – dat ongeveer drie minuten duurde – werd hij wakker en tilde zijn kop op om adem te halen, nog steeds met gesloten ogen.
Monkrobben kunnen normaal gesproken hun adem onder water tot 15 minuten inhouden, maar ze zijn misschien in staat om langer onder water te slapen door naar boven te komen voor lucht zonder wakker te worden.
Andere zeezoogdieren, zoals dolfijnen en walvissen, zijn bekend om onder water te slapen door slechts de helft van hun hersenen in slaap te brengen. Maar voor zeehonden is de informatie beperkt.
“Slapen is afgeleid bij Hawaïaanse monniksrobben en noordelijke zeeolifanten, maar dit is de eerste wetenschappelijke rapportage van aquatisch slapen bij wilde mediterrane monniksrobben,” zegt Karamanlidis.
Leven op het randje
De mediterrane monniksrob is een van de meest bedreigde zeehondensoorten ter wereld, met minder dan 700 overgebleven exemplaren in het wild.
Hun leefgebied is in de loop der jaren veranderd, waardoor ze zich hebben aangepast aan een leven in zeegrotten – mensen vermijdend – waar ze rusten en hun jongen ter wereld brengen. Deze grotten liggen meestal langs afgelegen of ruige kusten en hebben onderwateringangen.
Zeehonden gebruiken de zeegrotten meestal tijdens het broedseizoen, maar het is niet duidelijk waar ze naartoe gaan tijdens het niet-broedseizoen. Het team gelooft nu dat sommige zeehonden een overwegend aquatisch leven zouden kunnen leiden tijdens het niet-broedseizoen – leven en slapen in de zee.
Weten dat deze zeehonden in het water kunnen slapen, betekent dat de reikwijdte van hun behoud moet worden vergroot en grote delen van de mariene kustgebieden moet omvatten, in plaats van zich alleen te concentreren op grotten, zegt het team.
“Het feit dat mediterrane monniksrobben op zee kunnen slapen, zal automatisch onze benadering van het onderzoek en de bescherming van deze bedreigde soort herdefiniëren,” zegt Karamanlidis.