Japanse braam

Common Name: Japanse braam
Wetenschappelijke naam: Berberis thunbergii DC
Rechtsstatus: Restricted

Vermeerdering en verkoop van de volgende cultivars zijn verboden in Minnesota. Vervoer is alleen toegestaan indien in overeenstemming met Minnesota Statute 18.82. Hoewel Restricted Noxious Weeds wettelijk niet verplicht zijn om te bestrijden of uit te roeien, worden landeigenaren sterk aangemoedigd om deze invasieve planten op hun eigendommen te beheren om verspreiding naar nieuwe gebieden te beperken. Minnesota Noxious Weed Law.

1. ‘Anderson’ (Lustre Green™)	14. ‘JN Variegated’ (Stardust™)
2. ‘Angel Wings’	15. Kelleris’
3. ‘Antares’	16. ‘Kobold’
4. ‘Bailgreen’ (Jade Carousel®)	17. ‘Marshall Upright’
5. ‘Bailone’ (Ruby Carousel®)	18. ‘Monomb’ (Cherry Bomb™)
6. ‘Bailsel’ (Golden Carousel® B. koreana x B. thunbergii hybride)	19. ‘Painter’s Palette’
7. ‘Bailtwo’ (Burgundy Carousel®)	20. ‘Pow Wow’
8. B. thunbergii var. atropurpurea	21. ‘Red Rocket’
9. ‘Crimson Velvet’	22. Rose Glow’
10. ‘Erecta’	23. Zilveren Mijl’
11. Gouden Ring	24. Sparkle’
12. Inermis	25. ‘Tara’ (Emerald Carousel® B. koreana x B. thunbergii hybride)
13. ‘JN Redleaf’ (Ruby Jewel™)	26. Wild type (oudersoort – groene barberry)

Achtergronden

Japanse barberry werd in de jaren 1800 in Noord-Amerika geïntroduceerd als een populaire sier- en landschapsplant. Japanse barbes wordt gekweekt vanwege zijn interessante bladkleuren, zijn resistentie tegen herten en zijn vermogen om zich aan te passen aan de stedelijke groeiomstandigheden. Men heeft ontdekt dat Japanse barbes zich in Minnesota heeft genaturaliseerd in beboste gebieden onder de bomen.

Beschrijving

• Japanse barbes verspreidt zich door zaad en kan een productieve zaadproducent zijn. Vogels eten de zaadhoudende vruchten, wat de verspreiding naar nieuwe gebieden vergemakkelijkt. Cultivars die minder zaad produceren vormen een kleiner risico dan cultivars die veel zaad voortbrengen, hoewel uit onderzoek blijkt dat de enige volledig veilige cultivars van langlevende houtachtige soorten volledig steriele cultivars zijn.
• Japanse barbes is een houtachtige struik met kromme takken die talrijke scherpe stekels hebben. De plant kan 2 meter of hoger worden.
• De bladeren zijn klein, rond, en staan in trossen boven de stekels. Japanse barberry cultivars kunnen variëren in kleur van chartreuse, goud, kastanjebruin, en groen. De meeste genaturaliseerde Japanse barbessenplanten die tot nu toe gevonden zijn, hebben groene bladeren in de zomer, gevolgd door levendige oranje en rode herfstbladeren.
• Kleine gele bloemen bloeien in mei, gevolgd door rode langwerpige bessen die tot in de winter blijven hangen.

Habitat

Japanse braam is aangepast aan vele grondsoorten en kan groeien in de volle zon tot schaduw. In Minnesota is de plant verwilderd in beboste gebieden en vormt daar grote, ondoordringbare struwelen.

Verspreidingswijze en verspreiding

Zaad van de Japanse barbes wordt verspreid door vogels; de planten verspreiden zich ook vegetatief door lage takken die wortelen wanneer ze in contact komen met de grond. De plant wordt ook verspreid door opzettelijke aanplantingen van sierplanten en landschapsarchitectuur.

Effecten

Aantastingen van de Japanse barbes veroorzaken veel schadelijke ecologische en economische gevolgen. De plant heeft het unieke vermogen om de chemische samenstelling van de grond onder de plant te veranderen, waardoor de grond gunstiger wordt voor nieuwe Japanse barbessenplanten. Na verloop van tijd kunnen de verandering van de pH-waarde van de bodem en de hogere voedingsstofniveaus bijdragen tot veranderingen in het hele ecosysteem van het gebied, wat resulteert in een afname van de biodiversiteit van inheemse planten en dieren. Omdat herten niet aan de Japanse barberry snoepen, zullen zij ook bijdragen aan de afname van inheemse soorten in aangetaste gebieden door zich te voeden met de gemakkelijker te eten inheemse planten in het gebied. De dichte struiken van de Japanse barbes worden in feite een monocultuur, waarbij de gevarieerde, inheemse ondergroei door één soort wordt vervangen. Een invasie van Japanse barbessen vermindert de draagkracht van beboste weilanden en beperkt de bewegingsvrijheid van het vee. Vee en andere grote dieren kunnen zich niet door het doornige struikgewas bewegen.

Dichte opstanden van genaturaliseerde Japanse barbessen kunnen ook leiden tot problemen voor de volksgezondheid. Onderzoek in Connecticut en Maine heeft uitgewezen dat het aantal zwartbenige teken in gebieden met Japanse barbessen twee keer zo groot was als in gebieden zonder Japanse barbistruiken. De dichte begroeiing van Japanse barbessen creëert een microklimaat met de ideale vochtige omstandigheden waar teken de voorkeur aan geven. Als dragers van de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt, zou een toename van de tekenpopulatie kunnen leiden tot meer gevallen van Lyme en andere door teken overgebrachte ziekten bij mensen, huisdieren en vee.

Preventie en beheer

• Een combinatie van mechanische en chemische behandelingen in twee stappen is wellicht de meest effectieve manier om Japanse barberry te beheren. Mechanische methoden (met de hand trekken, knippen, maaien of het gebruik van boszagen) kunnen als een eerste behandeling worden gebruikt, maar om het meest effectief te zijn, moeten ze worden gevolgd door herbicidenbehandelingen.
• Toepassingen van herbiciden op bladeren of stronken kunnen effectief zijn. Neem voor specifieke aanbevelingen voor herbiciden contact op met uw plaatselijke University of Minnesota Extension agent of raadpleeg de aanbevelingen van de Midwest Invasive Plant Network Control Database. Uitlopers moeten ook met een herbicide worden behandeld.
• Gecontroleerde verbranding kan ook effectief zijn. Neem contact op met het Minnesota Department of Natural Resources voor meer informatie over controleverbranding en regelgeving.