- Heeft mijn 4-jarig kind ADHD? Op welke leeftijd kun je dat zeggen?
- Tekenen van ADHD bij peuters: Common Concerns
- “Het is normaal dat kleuters hyperactief zijn en een kort aandachtsvermogen hebben.”
- “Ik ben bang om mijn 4-jarige medicijnen te geven.”
- “Gedragstherapie werkt niet.”
- “Ik wil niet dat mijn kind een etiket opgeplakt krijgt.”
Heeft mijn 4-jarig kind ADHD? Op welke leeftijd kun je dat zeggen?
Medische richtlijnen voor het diagnosticeren en behandelen van ADHD bij kinderen bepaalden lang dat alleen kinderen van 6 jaar of ouder konden worden beoordeeld op ADHD. Dat veranderde allemaal in 2011, toen de American Academy of Pediatrics (AAP) opmerkte dat kinderen vanaf 4 jaar ook gediagnosticeerd en behandeld kunnen worden voor de aandoening.
ADHD bij kinderen tussen 4 en 6 jaar ziet er meestal uit als aanhoudende en slopende onoplettendheid, hyperactiviteit, en/of impulsiviteit. Gedragstherapie is de eerste behandelingsoptie die de AAP aanbeveelt voor kinderen in deze leeftijdsgroep, gevolgd door medicatie.
Het is echter niet ongehoord dat kinderen jonger dan 4 jaar ook gediagnosticeerd worden. De AAP geeft echter geen richtlijnen voor diagnoses onder de 4 jaar.
Toch aarzelen sommige ouders om hun kinderen te laten evalueren voordat ze de schoolgaande leeftijd hebben bereikt. Hier zijn vier veel voorkomende redenen waarom ze wachten – en waarom ze dat niet zouden moeten doen.
Tekenen van ADHD bij peuters: Common Concerns
“Het is normaal dat kleuters hyperactief zijn en een kort aandachtsvermogen hebben.”
Het is waar dat kleuters van nature actief zijn en zich meestal niet zo lang kunnen concentreren als oudere kinderen, maar er zijn grote verschillen tussen kinderen met ADHD en kinderen zonder ADHD.
“Kleuters met ADHD rennen de straat op zonder na te denken,” zegt Patricia Quinn, M.D., een kinderarts in Washington, D.C.. “Zeer jonge kinderen met ADHD hebben meer gebroken botten, meer hechtingen en meer bezoeken aan de spoedeisende hulp dan kinderen die de aandoening niet hebben.”
Ze voegt eraan toe: “
“Ik ben bang om mijn 4-jarige medicijnen te geven.”
Gedragstherapie is, zoals gezegd, eigenlijk de eerste soort behandeling die de AAP aanbeveelt voor 4-jarigen. Als gedragstherapie is geprobeerd (meestal in een 8- tot 12-weken programma) en niet blijkt te werken, dan kan de arts overwegen om een 4-jarig kind ADHD-medicatie te geven, die volgens de richtlijnen ook effectief en veilig is voor kinderen in deze leeftijdsgroep. Veel kinderen krijgen uiteindelijk zowel therapie als medicijnen.
“Medicatie op elke leeftijd is nooit een wondermiddel,” zegt Michael Reiff, M.D., hoogleraar kindergeneeskunde aan de Universiteit van Minnesota, die deel uitmaakte van de commissie die de AAP-richtlijnen van 2011 ontwikkelde. “Als uw kind echter gevaarlijk gedrag vertoont dat zijn dagelijks leven aanzienlijk belemmert, lijkt het redelijk om de mogelijkheid van medicatiebeheer te overwegen.”
“Ouders moeten zich afvragen: ‘Zou het nuttig zijn voor mijn kind om te onderzoeken wat medicijnen te bieden hebben?'”, zegt William Dodson, arts, een gepensioneerd psychiater die praktiseerde in Colorado. “Zoals een kinderarts zei: ‘We hebben het niet over een tatoeage op het gezicht van uw kind. We gaan kijken wat medicatie te bieden heeft en dan beslissen, gebaseerd op kennis in plaats van angst.””
“Gedragstherapie werkt niet.”
Gedragstherapie is eigenlijk bedoeld om ouders te helpen het gedrag van hun kind effectief te beheersen en te verbeteren door te veranderen hoe ze hun kind benaderen en met hun kind omgaan. Deze vorm van therapie, gegeven door een therapeut of een andere opgeleide medische professional, heeft keer op keer bewezen een effectieve interventie te zijn voor kinderen, vooral die tussen de 4 en 6 jaar.
“Gedragstherapie zal de bedrading van de hersenen van een kind niet veranderen,” zegt Ari Tuckman, PsyD, een psycholoog gevestigd in Pennsylvania. “Het kan echter wel afleidingen minimaliseren en de toon van de interacties tussen een kind en ouders of leerkrachten veranderen.”
Hij voegt daaraan toe: “Gedragstherapie stelt een kind met ADHD in staat beter te functioneren, net zoals het veranderen van het dieet van een diabeet hem kan helpen zich beter te voelen en beter te functioneren zonder zijn vermogen om suiker te verwerken te veranderen.”
“Ik wil niet dat mijn kind een etiket opgeplakt krijgt.”
Je kind kan in feite minder kans hebben om te worden bestempeld als een “onruststoker”, een “slecht kind” of een “dagdromer” als je zijn ADHD vroeg aanpakt.
“Een studie toonde aan dat een kind met onbehandelde ADHD 20.000 negatieve berichten ontving in de eerste 10 jaar van het leven,” zegt Dodson. “Als een kind meestal hoort: ‘Je bent een klein monster, je bent onmogelijk om mee om te gaan’, dan beïnvloedt dat hoe het kind over zichzelf denkt. De behandeling van ADHD kan uw kind helpen beter te functioneren en zich beter te gedragen, en zal hoogstwaarschijnlijk zijn gevoel van eigenwaarde vergroten.”
SUPPORT ADDITUDE
Dank u voor het lezen van ADDitude. Om onze missie van het geven van ADHD voorlichting en ondersteuning te steunen, kunt u overwegen een abonnement te nemen. Uw lezerspubliek en uw steun maken onze inhoud en ons bereik mogelijk. Dank u.
Gewijzigd op 17 maart 2021