Op veel gebieden hunker ik naar consistentie. Ik hou ervan als de metro op tijd komt en hoe mijn haar betrouwbaar perfect zal zijn op de derde dag sinds mijn laatste wasbeurt. Maar een gebied waar ik teleurstellend consequent ben, is in mijn vreselijke falen om een sexy selfie te nemen. Of ik nu voor mijn badkamerspiegel sta, op mijn bed lig of stiekem een snelle nipshot maak in een toilethokje in een bar, het gaat nooit goed.
Soms is het licht zwak of is de cameralens van mijn telefoon vies. Andere keren kan ik mijn gezicht en lichaam er niet van overtuigen om iets sexy tegelijk te doen. Het resultaat is altijd een vreemd bijgesneden, ongemakkelijk uitziende foto die ik liever verwijder dan naar iemand anders te sturen. En dat haalt het doel van een naaktselfie een beetje onderuit – althans, de selfies die ik maak.
In plaats van te blijven lijden onder mijn chronische onvermogen om een sexy naaktfoto te maken, wendde ik me tot de experts: drie boudoirfotografen uit New York City die sexy foto’s klaarzetten, belichten en schieten als hun eigenlijke baan. Daarna deed ik een IRL boudoirshoot met een van hen. Toen ik wat wijzer uit deze sessie kwam en met een veel overtuigender zwoele onderlip, nam ik alles wat ik geleerd had en paste het toe op mijn DIY “naakten” (die, voor de doeleinden van dit artikel, helemaal niet naakt zijn). Hier is letterlijk alles wat ik heb geleerd over hoe ik sexier naakt kan maken.
- Voreerst ontmoette ik drie boudoirfotografen om de “regels” van boudoir te leren.
- Na mijn eerste interviews kreeg ik de kans om model te staan in mijn eigen boudoirshoot.
- Ten slotte nam ik alles wat ik had geleerd en probeerde het toe te passen op mijn eigen niet-zo-naakte “naakt” selfies.
- 1. De nonchalante zittende pose:
- 2. De verlegen, “ik lig gewoon in bed” pose:
- 3. De semi-erotische, gesloten oogpose:
- 4. De kunstzinnige, “bewonder de rondingen van mijn lichaam” staande pose:
- 5. De even kunstzinnige, “bewonder de rondingen van mijn lichaam” liggende pose:
- 6. De “oh vind je het erg als ik mijn lip aanraak” pose:
- 7. De pose met de ellebogen omhoog en gebogen rug:
- 8. De hand in haar close-up pose:
- 9. De “sta op het punt om mijn kleren uit te trekken” pose:
- 10. De uitgezoomde kontwaarderingspose:
- 11.
- Uiteindelijk heb ik geleerd dat naaktfoto’s maken zo simpel kan zijn als een spiegelselfie en verder gaan met mijn leven. Maar er creatief mee omgaan kan heel leuk zijn.
Voreerst ontmoette ik drie boudoirfotografen om de “regels” van boudoir te leren.
Disclaimer: Er zijn natuurlijk geen officiële “regels.”
Ik sprak met Irina Mednik van French Kiss Boudoir Photography, Elizabeth Beskin van 5th Avenue Digital, en Evgenia Ribinik van Evgenia Ribinik Boudoir Photography om het fijne te weten te komen over boudoirfotografie.
Voor de goede orde, er is een duidelijk verschil tussen boudoirfoto’s en naakt selfies; het ene is het product van hoogwaardige apparatuur en het scherpe oog van een professionele fotograaf, en het andere is een product van, nou ja, een naakt lichaam en een mobiele telefoon. Toch gaven de fotografen me veel advies waarvan ik niet wist dat ik het nodig had, en kreeg ik een soort spoedcursus in de kunst van naaktfotografie.
Hun eerste les: stemming is net zo belangrijk als elke pose of gezichtsuitdrukking. Dit schokte me. Ik ben altijd iemand geweest die naar de dichtstbijzijnde spiegel rende en snel een foto nam, waarbij ik voorzichtigheid, mentale voorbereiding en zorgen over de belichting in de metaforische wind gooide. Nu niet meer. Volgens mijn boudoirgoeroes moet ik goed nadenken over garderobe, belichting, decor en sfeerbepaling.
Hun tweede les: als het gaat om poses en gezichtsuitdrukkingen, is minder meer. Ik heb moeite om mijn gezicht te gedragen als ik poseer voor foto’s – naakt of niet – maar alle drie de fotografen moedigden me aan om te chillen. Hetzelfde geldt voor het poseren. Beskin vertelde me dat sommige van de mooiste boudoirfoto’s natuurlijke, onvolmaakte momenten zijn – omdat ze het soort authentieke intimiteit vastleggen dat je regelmatig met je partner deelt.
Na mijn eerste interviews kreeg ik de kans om model te staan in mijn eigen boudoirshoot.
Iets wat alle drie de fotografen zeiden was dat veel van de “magie” van een boudoirsessie op de set gebeurt – in de communicatie tussen fotograaf en model. Ik ben het type persoon dat leert door te doen, dus ik dacht dat ik het hele boudoirgebeuren eens zou proberen en (hopelijk) een paar observaties zou meenemen die ik op mijn eigen naakten kon toepassen.
Volledige openheid van zaken: Ribinik heeft me de sessie en de foto’s gratis ter beschikking gesteld als onderdeel van dit verhaal – waarvoor ik enorm dankbaar ben. Normaal gesproken kost een professionele boudoirshoot zo’n 900 dollar.
Ter voorbereiding op mijn professionele fotoshoot heb ik een moodboard gemaakt, iets wat Mednik tijdens ons interview had voorgesteld.
Lach er maar om, maar het moodboard heeft me geholpen om erachter te komen hoe ik wilde dat mijn naakten eruit zouden zien. Het hielp me ook om foto-inspiratie te vinden, te zien welke poses ik leuk vond, en lingerie samen te stellen die ik mooi vond.
Voor de goede orde, ik had graag een afbeelding van mijn moodboard bijgevoegd (het zijn voornamelijk kontfoto’s, want blijkbaar ben ik een enorme fan van derrieres), maar fotorechtenkwesties weerhouden me ervan dat te doen. Je moet je dus maar een voorstelling maken van alle sexy boudoir-kontfoto’s die als inspiratie hebben gediend voor mijn shoot.
Daarna heb ik wat outfits uitgekozen.
Geklede naaktfoto’s?! Een oxymoron van de hoogste orde! Maar alle drie de fotografen verzekerden me dat geklede – of gedeeltelijk geklede – foto’s standaard waren in boudoirs. Omdat een volledig verjaardagspak een beetje onhandig kan zijn, raadden ze me aan te beginnen met een meer bedekte look (zeg, de button-down van mijn partner of een gezellige trui over mijn favoriete beha) en me geleidelijk uit te kleden tot op mijn onderbroek.
Beskin raadde me zelfs aan mijn outfits van tevoren uit te kiezen en ze in de volgorde te leggen waarin ik ze wil dragen. (Ze waarschuwde dat korsetten en andere strakke kleding sporen op de huid kunnen achterlaten, dus die moet ik als laatste dragen. Ik ben niet verfijnd genoeg om een korset te bezitten, maar, je weet wel, genoteerd.)
Mijn goeroes vertelden me dat veel klanten nieuwe lingerie kopen voor een shoot, maar ik heb daar het budget niet voor, dus ik bleef bij wat ik al bezat. Ik nam een paar beha’s, drie paar ondergoed, een bodysuit en een overhemd mee naar de shoot, en Ribinik hielp me om van daaruit een look samen te stellen.
En ik liet voor de gelegenheid mijn haar en make-up behoorlijk dramatisch doen.
Standaard boudoirshoots omvatten ongeveer een uur haar en make-up geïnspireerd op Victoria’s Secret. Dit geeft klanten een seconde de tijd om in het haar en de make-up te kruipen. Dit geeft klanten even de tijd om in de zone te komen voordat ze, je weet wel, hun kleren uittrekken. En de fotografen stelden voor dat ik iets soortgelijks zou doen – haar en make-up, sexy muziek, een glas (of twee) wijn – in mijn eigen naakt selfie shoots. Ik heb er niet zo’n probleem mee om naakt in de buurt van mensen te zijn (vraag het maar aan mijn arme, arme huisgenoten), maar zelfs ik vond deze periode van mentale voorbereiding een goed idee.
Op de set koos Ribinik voor een soundtrack op basis van Lana Del Rey, en haar visagiste nam haar tijd om me er beeldschoon uit te laten zien. Uiteindelijk zag ik eruit als een echte pop – een look die ik waardeerde voor de professionele shoot, maar nooit het geduld (of de vaardigheid) zou hebben om hem zelf na te maken.
Toen deed ik het hele naakt- (en halfnaakt-) modellengebeuren. En eerlijk gezegd was het makkelijker dan ik had verwacht.
Terwijl Ribiniks visagiste haar magie bewerkte, loodste Ribinik me door de basisprincipes van het boudoirlandschap – wat in feite gewoon inhoudt dat je wilt poseren in een schone, goed verlichte, idealiter luxueus uitziende kamer. (De chique hotelkamer in Manhattan waar we opnamen, leek aan de eisen te voldoen.)
Hoewel het regende, legde ze uit dat ze de lichten uit zou houden. Blijkbaar is natuurlijk licht – zelfs als het gedimd is – beter dan kunstlicht, omdat het een zachte, sensuele sfeer aan je foto’s kan geven. Ribinik raadde aan te poseren in een kamer met veel raam, zoals degene waar we waren, wanneer mogelijk.
Voordat ik het wist, waren mijn twee uur van kennismakingsgesprekken voorbij, en was het tijd om naakt te gaan. Gelukkig wist Ribinik wat ze van elke foto wilde, en ze dirigeerde me vol vertrouwen van pose naar pose. Ze vertelde me waar ik mijn armen moest laten, hoe ik mijn hoofd moest kantelen en wanneer ik mijn kont echt moest laten zien.
Ik neem mijn naakten meestal op mijn bed of in mijn badkamer, maar Ribinik maakte gebruik van alles, van de bank tot de muur. Ik besefte al snel hoe gemakkelijk het kan zijn om creatief te zijn met poseren en decors, en ik probeerde mentale notities te maken van alles wat ik meemaakte.
Ten slotte nam ik alles wat ik had geleerd en probeerde het toe te passen op mijn eigen niet-zo-naakte “naakt” selfies.
Voordat het lang duurde, brak het moment van de waarheid aan: Zou de moeite die ik deed om mezelf te leren hoe ik sexy naaktfoto’s moest maken, resulteren in nog sexy naaktfoto’s? Ik haalde de notitie-app van mijn telefoon tevoorschijn, deed mijn best om alles wat ik van mijn shoot met Ribinik had geleerd te onthouden, en ging aan de slag.
Mijn eerste stap was om de foto’s van mijn shoot met Ribinik opnieuw te bekijken en een aantal van de poses zelf na te doen (zie mijn pogingen hieronder, compleet met leuke namen van ondergetekende). Ik haalde ook inspiratie uit mijn moodboard, hoewel dat me vooral hielp om in de naaktfoto-stemming te komen.
Toen het erop aankwam om, nou ja, zo’n beetje alles te doen wat de fotografen me hadden geleerd te doen, faalde ik. Abject. Het monster dat luiheid is, stak zijn lelijke kop op en ik besteedde weinig aandacht aan belichting, landschap of in The Zone komen.
Ik nam mijn naakfoto’s ’s nachts, dus natuurlijk licht was geen optie. (Ik sloot een compromis en plaatste mezelf in de buurt van niet-zo-natuurlijke lichtbronnen, namelijk lampen. Dit voldeed meestal.) Ik heb ook verzuimd mijn kamer op te ruimen voor de shoot, wat ronduit gênant is. Ik ben volwassen genoeg om te begrijpen hoe belangrijk een schone leefruimte is, en ik ben ook volwassen genoeg om te begrijpen dat een stofzuiger geen meerwaarde geeft aan een naaktfoto. Blijkbaar ben ik echter niet volwassen genoeg om naar een van deze noties te handelen.
Voor zover de mentale voorbereiding gaat, bleef ik bij de make-up die ik al droeg, sloeg ik het doen van mijn haar over, en zette ik geen muziek op – voornamelijk omdat ik gewoon geen zin had om de extra moeite te doen. En wat de outfits betreft, nou, ik ga echt niet mijn naakte lichaam op het internet zetten, dus ik heb het bij yogakleding gehouden. (Voor wat het waard is, hoewel, ik zou naar beneden te dragen verschillende van de outfits van mijn professionele shoot in de toekomst naakt.)
Oh, en laat de plaat laten zien dat ik heb nul idee hoe ik mijn mobiele telefoon zelfontspanner functie te gebruiken, en ik ben veel te lui om het uit te zoeken. Selfies, onhandig poseren en al, zijn mijn brood en boter. Dus in plaats van te streven naar perfecte replica’s van mijn boudoirfoto’s, heb ik ze zo goed mogelijk aangepast.
Nu het goede spul. Hier is mijn poging om al mijn nieuwe boudoirkennis te gebruiken:
1. De nonchalante zittende pose:
Professioneel:
Dit is de eerste pose die Ribinik me liet doen tijdens onze shoot. Ik vind het leuk dat het een informele inleiding is op wat komen gaat.
DIY:
Toen bleek dat mijn arm niet lang genoeg is om mijn volledige zittende vorm in een selfie vast te leggen, dus eindigde ik voorovergebogen met mijn knie die de foto verdringt. Ik weet niet of ik dit nog eens zou proberen, maar iemand met kortere benen heeft misschien meer geluk.
2. De verlegen, “ik lig gewoon in bed” pose:
Professioneel:
Deze pose was moeilijk vol te houden, ik lig eigenlijk op een bed!! Ik ben niet het soort persoon dat planken doet!! (Geniet van dit moment, want de enige reden waarom ik mezelf hier ooit aan zou onderwerpen is voor de kunst van het naakt.)
DIY:
Dit is een van mijn favoriete selfies van mijn doe-het-zelf-experiment – ik vind hem eigenlijk mooier dan de professionele foto. Deze foto geeft de ontvanger een o zo informeel signaal: ja, ik lig alleen in bed, en ja, ik zie er bloedmooi uit.
Bonus: mijn lichaam is grotendeels verborgen op de foto, dus het enige wat ik hoefde te controleren was mijn gezicht. En ik hoefde geen plank te doen in mijn bewerking.
3. De semi-erotische, gesloten oogpose:
Professioneel:
Dit is iets waar ik zelf niet op zou zijn gekomen. En omdat mijn ogen gesloten zijn, hoefde ik me geen zorgen te maken dat mijn gezicht iets raars zou doen – altijd een pluspunt.
Ribinik vertelde me dat ze klanten vaak opdraagt om oogcontact met de camera te vermijden aan het begin van haar shoots. In plaats daarvan vraagt ze hen naar beneden te kijken, een blik in de verte te werpen of hun hoofd achterover te kantelen met hun ogen dicht (klinkt dat bekend?). In een cameralens kijken kan intimiderend zijn, en dit helpt mensen zich aan te passen aan de omgeving.
DIY:
Mijn selfie is niet zo goed gelukt als de professionele foto, maar hij ziet er nog steeds erotisch uit. Ik zou deze nog eens proberen, maar zou er niet zo op vertrouwen als op sommige andere.
4. De kunstzinnige, “bewonder de rondingen van mijn lichaam” staande pose:
Professionele:
Dit is zonder twijfel mijn favoriete foto van mijn shoot met Ribinik. Het is kunstzinnig en interessant, en helemaal niet wat er meestal in me opkomt als ik het woord “naakt” hoor.
Een snelle tip: in ons interview raadde Mednik me aan om de rondingen van mijn lichaam te benadrukken door mijn rug te buigen, mijn heup te laten springen of mijn kont naar voren te duwen. En dat is precies wat ik doe op deze foto. Het voelde een beetje ongemakkelijk, maar het was zeker de moeite waard.
DIY:
Ik heb geprobeerd deze thuis na te maken, maar ook deze keer liet mijn arm me in de steek. Dus heb ik de pose aangepast en in plaats daarvan een spiegel-selfie genomen.
Ik vind de foto over het algemeen goed gelukt. Maar ik vergat mijn kastdeur dicht te doen voor ik de foto nam, wat een domper zette op het eindproduct.
5. De even kunstzinnige, “bewonder de rondingen van mijn lichaam” liggende pose:
Professioneel:
Deze is gewoon. zo. mooi. Bovendien hoefde ik alleen maar op een bed te gaan liggen en naar beneden te kijken – mijn soort pose.
DIY:
OK, dus ik heb het origineel moeten aanpassen met deze. Het was onmogelijk om mijn gezicht, mijn hele lichaam en beide armen op een selfie te krijgen. En zoals je kunt zien aan de lichte onscherpte, had ik zelfs na de aanpassing moeite met het stabiliseren van de camera. Ik zal je vertellen dat het geen sinecure is om tegelijkertijd je arm te strekken, je foto te regisseren en je lens scherp te stellen.
Toch ben ik best tevreden met het resultaat. Ik hoefde alleen maar te gaan liggen, mijn gezicht uit beeld te houden, een foto van mijn hele lichaam te maken, en voila-sexy foto. (Pro-tip: als je gezicht rare dingen doet, knip je het gewoon uit.)
6. De “oh vind je het erg als ik mijn lip aanraak” pose:
Professioneel:
Deze pose was zo makkelijk te maken. Ik raakte gewoon mijn lip aan! Dat was alles! Bovendien vind ik het resultaat erg mooi.
DIY:
Op de een of andere manier was dit onmogelijk. Ik kon niet achterhalen welke hoek Ribinik gebruikte bij het maken van de professionele foto, en elke keer als ik het probeerde na te bootsen, liet ik mijn telefoon op mijn gezicht vallen! Wat een pech.
Ook vermeldenswaard: Ribinik vertelde me dat veel mensen de neiging hebben om spanning in hun lippen vast te houden. Ik realiseerde me niet hoe echt dit was totdat ik in een stressvolle (nou ja, zo stressvol als een doe-het-zelf naaktfotoshoot kan zijn) omgeving probeerde een foto te maken met mijn mond erin. Ik dacht terug aan iets wat ze tegen me had gezegd, zowel tijdens ons interview als op de set: “Hou je lippen een beetje uit elkaar, en adem door je mond.” Dit geeft foto’s meer emotie en voorkomt dat je je lippen in de stress schiet.
7. De pose met de ellebogen omhoog en gebogen rug:
Professioneel:
Laten we eerlijk zijn, jongens. Uitzoeken wat je in godsnaam met je armen moet doen op een naaktfoto is geen sinecure. Leg je je handen op je heupen? Laat je je armen langs je zij bungelen? Wat. Is. De. Antwoord?!
Mijn goeroes hadden een paar ideeën. Mednik vertelde me dat ik ze kon gebruiken om delen van mijn lichaam te verbergen, mijn vorm beetje bij beetje onthullend – foto voor foto. Ribinik koos een andere aanpak. Ze liet me poseren met mijn ellebogen omhoog, wat veel interessanter was dan wat ik zelf had kunnen bedenken. Onnodig te zeggen dat ik deze foto leuk vind.
DIY:
Ik moest voor deze foto mijn toevlucht nemen tot een spiegel-selfie, maar dat vind ik niet erg. Ik denk dat de pose interessant genoeg is om de foto te dragen – kijk mij eens iets interessants doen met mijn armen! (Laten we bidden dat ik de volgende keer vergeet mijn ijdelheid schoon te maken.)
8. De hand in haar close-up pose:
Professioneel:
Meer arminspo. Ik ben er voor in.
DIY:
De selfie-versie van deze pose is sensueler en intenser dan de professionele, die voor mij wat nonchalanter aanvoelt. Toch vind ik ze allebei erg mooi. (Ja, ik weet dat mijn elleboog er een beetje raar uitziet. Maar ik serveer een #look met mijn gezicht, dus ik neem de trade-off.)
Oh, en zoals je waarschijnlijk kunt vertellen, ik had een harde tijd verlichting deze een nadeel van ondertiteling lampen voor natuurlijk licht.
9. De “sta op het punt om mijn kleren uit te trekken” pose:
Professioneel:
Een van de belangrijkste poseeradviezen van Ribinik was om “te doen wat ik normaal ook zou doen, maar dan veel agressiever”. Blijkbaar ziet je pose er dan gepassioneerder uit. En deze foto is een goede samenvatting van dat advies.
Van waar je nu zit, lijkt het waarschijnlijk alsof ik mijn bodysuit probeer af te rukken. Maar dat doe ik niet. Ik hou letterlijk alleen mijn neklijn vast.
DIY:
Dit werkte een stuk beter bij de professionele opname, vooral omdat ik iets met een V-hals droeg (veel makkelijker om te doen alsof je in tegengestelde richting trekt dan bijvoorbeeld mijn gympakje). De selfie kwam er zeker niet zo goed uit als de professionele foto, maar ik zal deze pose in de toekomst waarschijnlijk opnieuw proberen zonder een crew neck.
10. De uitgezoomde kontwaarderingspose:
Professioneel:
Ik ben dol op mijn kont, en ik ben een sucker voor elke pose die hem accentueert. Deze pose deed na een tijdje pijn aan mijn rug, maar het was het waard.
DIY:
Wederom moest ik mijn toevlucht nemen tot een spiegel-selfie om het volledige effect te krijgen, maar ik vind mijn DIY-foto eigenlijk heel mooi. Uiteraard is de professionele foto beter, maar mijn aangepaste versie voldeed.
11.
Professioneel:
Deze foto is wild. Ik kon niet geloven dat ik het was toen ik hem voor het eerst zag. Het is het resultaat van gebogen knieën en een ongemakkelijk vooruitgeschoven derrière, maar de schijnbare onhandigheid van de pose heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. (Als je dit na wilt doen, zoek dan een muur, buig je knieën en steek je kont zo ver mogelijk naar buiten. Dwing jezelf dan om het nog een beetje meer uit te steken. Kim K. nadoen is niet gemakkelijk.)
DIY:
Ik heb geprobeerd deze vanuit verschillende hoeken na te maken, maar geen van alle was goed. Toch is de inspiratie duidelijk aanwezig, en mijn kont lijkt op de perzik emoji. (Wat wil je nog meer?)
Uiteindelijk heb ik geleerd dat naaktfoto’s maken zo simpel kan zijn als een spiegelselfie en verder gaan met mijn leven. Maar er creatief mee omgaan kan heel leuk zijn.
Lingerie verkleden is vermakelijk. Zo is het gek doen met verschillende poses. En een moodboard maken. (Je weet nooit wanneer je het naaktfoto-equivalent van een writer’s block hebt, toch?) Ik heb geleerd dat het OK is om te experimenteren en veel verschillende foto’s te nemen, en dat als het op mijn gezicht aankomt, ik gewoon moet ademen. Ik weet nu ook dat, terwijl ik kan wegkomen met minder-dan-stellaire verlichting, niets kan verdoezelen een vacuüm spook op de achtergrond van een shot.
Ten slotte heb ik geleerd dat naakt hoeft niet te kijken over-the-top ongelooflijk; kijken als mezelf kan zijn (en vaak is!) de beste koers van actie. Van de foto’s die Ribinik nam, zijn mijn favorieten die waarop ik gewoon lig of iets nonchalants doe – niet openlijk probeer om sexy te zijn. Want dat zijn de foto’s waarop ik het meest op mezelf lijk, en dat is toch de bedoeling van een selfie, nietwaar?