Hoornbeuk, een van de ongeveer 25 soorten winterharde, langzaam groeiende sier- en houtbomen die het geslacht Carpinus van de berkenfamilie (Betulaceae) vormen en over het noordelijk halfrond verspreid zijn. De hopbeuk (q.v.) behoort tot een ander geslacht van de berkenfamilie. Een haagbeuk heeft een gladde, grijsachtige schors, een korte, gecanneleerde stam en horizontaal uitgespreide takken. Hij verschilt van andere bomen van de berkenfamilie doordat de mannelijke katjes pas worden gevormd in het voorjaar waarin ze volwassen worden. Een bladachtige, drielobbige bolster omringt elke vrucht, een nootje van ongeveer 1 cm (1/2 inch) lang. De ei- of lansvormige afwisselende bladeren kunnen tot in de winter aan de boom blijven.
MPF
De Europese haagbeuk (C. betulus) heeft een gedraaide stam die uitbundig vertakt; de boom kan 20 m hoog worden. Eén variëteit draagt normale en eikachtige bladeren aan dezelfde boom. De Amerikaanse haagbeuk (C. caroliniana) is ook bekend onder de namen waterbeuk en blauwe beuk, de laatste vanwege zijn blauwgrijze schors. Hij wordt zelden 12 m hoog, hoewel sommige bomen in het zuiden van de Verenigde Staten 18 m hoog kunnen worden. De gladde stam heeft een pezig of gespierd uiterlijk en verdeelt zich in slanke, licht overhangende takken. De eivormige, bronsgroene bladeren, tot 10 cm lang, zijn bij het uitlopen wit behaard; ze zijn blauwgroen als ze volwassen zijn en worden in de herfst scharlakenrood of oranjegeel. Vanwege zijn harde, zware hout wordt de Amerikaanse haagbeuk in de volksmond ook wel ijzerhout genoemd. C. cordata, een Aziatische soort, meestal 15 m hoog, heeft hartvormige bladeren tot 15 cm lang. Bij de Japanse haagbeuk (C. japonica) zijn de donzige bladeren bij het openvouwen roodbruin; de kleinere Koreaanse haagbeuk (C. eximia), gewoonlijk 9 m hoog, heeft eivormige, slank toegespitste, donzige bladeren.
De Europese haagbeuk heeft een witachtig, taai hout dat wordt gebruikt in landbouwwerktuigen. De boom is een veel voorkomende versiering in heggen en overdekte wandelpaden van tuinen in de Oude Wereld en wordt vaak in vreemde vormen gesnoeid. De Amerikaanse haagbeuk is minder populair als sierboom; hij vereist gedeeltelijke schaduw en bescherming tegen de wind.