Ze hadden ons verteld dat we twee bands na de Grateful Dead op zouden gaan. Hij zegt, “Nou man, maak het je maar gemakkelijk want blijkbaar gaan we pas om één uur ’s nachts op. Het is een puinhoop hier. En trouwens, zou je hier wat van willen nemen?” Het was mescaline. En ik zei, “Eens kijken, het is half één ’s middags. Tegen twee uur ’s morgens, zal ik in orde zijn.” Ik nam vroeger vaak LSD en mescaline, dus ik kende de timing. Na acht of tien uur, ben je in wat wij noemen de amoebe staat. Je gedachten worden heel galactisch en universeel en microscopisch.
Twee uur nadat ik het had genomen, was er een gezicht in mijn gezicht dat zei: “Je moet nu meteen doorgaan, anders ga je niet spelen.” Tegen die tijd zat ik er echt, echt bovenop, weet je? Ik hield me vast aan mijn geloof, en wat mijn moeder me geleerd had. Ik vroeg keer op keer: “Help me gewoon in de maat en op tijd te blijven.”
Ik neem aan dat Jerry Garcia’s mescaline in 1969 behoorlijk krachtig was.
Oh, dat was het. Ik was een jaar eerder door hen gedoseerd. Het kostte me twee tot drie dagen om te coördineren na die ene. Ik was gedoopt in bewustzijnsverruiming, zal ik het maar noemen, dus dat maakte me niet bang.
We wisten al dat ze een reputatie hadden voor het doseren van andere bands en omdat we voor hen openden in Las Vegas, zorgde ik ervoor dat ik dit blikje Coca-Cola dat ik zou gaan drinken zorgvuldig zou wassen. Maar wat ik niet wist, is dat ze wisten hoe ze een spuit in het blikje moesten doen. Dus we speelden onze set en vertrokken, en op weg van het vliegveld naar het vliegtuig, werd de hal steeds langer en langer. De kleuren in het tapijt en in de muur begonnen te sijpelen als lava. Ik zei, “Uh oh, ze hebben me.” Toen ik in het vliegtuig ging zitten, keek ik uit het raam toen we opstegen, en de Vegas lichten leken op Azteekse hiërogliefen. Ik zei: “Dit wordt intens.”
Toen je op het podium stond bij Woodstock, was je toen aan het hallucineren?
Oh helemaal. Je kunt het aan mijn lichaamstaal zien. Ik worstel met de gitaar – niet in een conflict, maar als een surfer, worstelend om een evenwicht te bewaren en te behouden. Dat is de sleutel tot alles in het leven. Of je nu hetero bent of aan de mescaline, behoud je kalmte en je balans.