AfrikaEdit
De roselle hibiscus die voor de thee wordt gebruikt is waarschijnlijk afkomstig uit Afrika. In Afrika wordt hibiscusthee veel verkocht op markten en de gedroogde bloemen zijn in heel West- en Oost-Afrika te vinden. Variaties op de drank zijn populair in West-Afrika en delen van Centraal-Afrika. In Senegal staat bissap bekend als de “nationale drank van Senegal”. Hibiscusthee wordt in West-Afrika vaak op smaak gebracht met munt of gember. In Ghana staat het bekend als “sobolo”, en in Nigeria als “zobo”.
Karkadé wordt warm of gekoeld met ijs geserveerd. Het wordt geconsumeerd in sommige delen van Noord-Afrika, met name in Egypte en Soedan. In Egypte en Soedan wordt op bruiloftsfeesten traditioneel getoast met een glas hibiscusthee. In een typische straat in het centrum van Cairo verkopen veel verkopers en openluchtcafés de drank.
AmericasEdit
Agua de flor de Jamaica, ook wel agua de Jamaica en rosa de Jamaica genoemd, is populair in Mexico, Midden-Amerika, en delen van Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Het is een van de gebruikelijke aguas frescas, goedkope dranken die meestal worden gemaakt van verse sappen of extracten. Jamaica en andere Aguas Frescas zijn vaak te vinden in taquerias of andere Mexicaanse restaurants. Het wordt gewoonlijk bereid door de kelken, samen met gember (in Jamaica), in kokend water te laten trekken, het mengsel te zeven, de kelken uit te persen (om al het sap eruit te persen), suiker, soms kruidnagel, kaneel en een beetje witte rum (in Jamaica) toe te voegen, en te roeren. Het wordt gekoeld geserveerd, en in Jamaica is deze drank een traditie met Kerstmis, geserveerd met fruitcake of zoete aardappelpudding.
In Panama worden zowel de bloemen als de drank saril genoemd (een afleiding van het Engelse woord sorrel). Het wordt bereid door de kelken te plukken en te koken met gehakte gember, suiker, kruidnagel, kaneel en nootmuskaat. Het wordt traditioneel gedronken rond Kerstmis en Chinees Nieuwjaar, waarbij het afwijkt van Mexico en Centraal-Amerika en veel meer in de lijn ligt van het Caribisch gebied, als gevolg van de sterke West-Indische invloed in de Panamese cultuur, vooral in Panama-Stad en het grootste deel van de Caribische kust van Panama.
In het Engelssprekende Caribisch gebied wordt de drank, die zuring wordt genoemd, gemaakt van de kelken, en wordt hij beschouwd als een integraal onderdeel van de kerstvieringen. De Caribbean Development Company, een brouwerij in Trinidad en Tobago, produceert een Sorrel Shandy waarin de thee wordt gecombineerd met bier.
In de Amerikaanse soul-food cultuur wordt hibiscusthee opgenomen in een categorie van “rode dranken” geassocieerd met West-Afrika en wordt vaak geserveerd in soul-food restaurants en op Afro-Amerikaanse sociale evenementen.
Zuidoost-AziëEdit
In Thailand wordt roselle meestal bereid als een koude drank, zwaar gezoet en over ijs gegoten, vergelijkbaar met gezoete vruchtensappen. Plastic zakken gevuld met ijs en gezoete “grajeab” zijn te vinden buiten de meeste scholen en op lokale markten. Er wordt minder vaak wijn van gemaakt, soms gecombineerd met Chinese theebladeren, in een verhouding van 4:1 (1/5 Chinese thee). De drank wordt ook in Maleisië, Cambodja en Indonesië gedronken.
EuropaEdit
In Italië wordt hibiscusthee, bekend als carcadè of Italiaanse thee, gewoonlijk heet gedronken, vaak met toevoeging van suiker en citroensap. De hibiscusthee, die voor het eerst werd ingevoerd uit Eritrea, werd op grote schaal gebruikt als theevervanger toen het land handelssancties kreeg opgelegd vanwege zijn invasie in Abessinië. In andere Europese landen wordt het vaak gebruikt als ingrediënt in gemengde kruidenthee, (vooral met malva-bloemen of rozenbottels in de mix, om de kleur te versterken), en als zodanig vaker gebruikt dan erkend.