Het Panamakanaal is een vitale waterweg die de Stille en de Atlantische Oceaan verbindt. Tot de aanleg ervan moesten schepen om het puntje van Zuid-Amerika heen varen om over water van de ene kant van de wereld naar de andere te komen. Er valt veel te waarderen over dit kanaal door Midden-Amerika en hier zijn enkele dingen die iedereen erover zou moeten weten.
Toen deze doorgang over binnenwateren in het jaar 1914 werd voltooid, stond dat gelijk aan tien jaar van intensieve inspanningen. Veel arbeiders verloren het leven door ziekte en ongevallen op het werk en de werkomstandigheden waren soms extreem zwaar. Duizenden arbeiders verwijderden dagelijks enorme hoeveelheden aarde, in een gigantisch project dat nog nooit eerder was ondernomen. Dit was niet de eerste poging om een waterweg door de regio te graven, zoals Frankrijk een paar jaar eerder had geprobeerd. Van 1850 tot 1875 voerden zij een aantal onderzoeken uit in dit gebied. Zij kenden het belang van een dergelijk kanaal, maar er waren verschillende meningsverschillen over de beste manier om het aan te leggen.
De Fransen waren er vast van overtuigd dat zij een doorgang over binnenwateren door Midden-Amerika konden aanleggen. Zij hadden immers in 1869 het Suezkanaal in Egypte voltooid. Dit verbond de Rode Zee met de Middellandse Zee. Zij realiseerden zich echter niet hoeveel moeilijker dit project zou worden, en na veel werk mislukte het uiteindelijk.
Dit deel van de wereld is in de afgelopen eeuwen door velen zeer gewaardeerd. De Verenigde Staten en Engeland hadden zelfs veel belangstelling voor de aanleg van een waterweg door Nicaragua. Er ontstonden veel geschillen en er was bijna een oorlog uit voortgekomen.
Toen het Panamakanaal voltooid was, stimuleerde het de handel op wereldwijde basis enorm. Alle soorten vracht konden in een veel sneller tempo over de aarde worden vervoerd. Dit verlaagde de kosten van de scheepvaart aanzienlijk toen achtduizend mijl van de afstand werd afgesneden. Als je de vaartijd terugbrengt van ongeveer zestig naar dertig dagen, kun je vracht vervoeren tegen ongeveer de helft van de prijs van voorheen.
Het leger van de Verenigde Staten kon van deze strategische waterweg profiteren. Tot het einde van de 20e eeuw waren de VS zelfs aanwezig in de regio. Sindsdien is het echter teruggegeven aan het Panamese volk.
Uitbreiding Panamakanaal
Heden ten dage is het Panamakanaal een belangrijk onderdeel van de internationale scheepvaart. Nog steeds vindt veel vracht dagelijks zijn weg op zeeschepen en deze speciale “sluiproute” is nu nog even voordelig als meer dan honderd jaar geleden. Sterker nog, door de toegenomen behoefte aan scheepslading is de vraag naar de waterweg steeds groter geworden.
De uitbreiding van het kanaal (Derde Sluizencomplex Project) beoogt de bouw van een tweetal sluizencomplexen, één aan elk van de uiteinden. Deze complexen zijn gericht op waterbehoud, iets wat in het verleden een punt van zorg was in verband met het verdere gebruik van het kanaal. Het project is er ook op gericht nieuwe toegangskanalen aan te leggen en de bestaande kanalen te verbreden om de capaciteit van het Panamakanaal te verdubbelen, zodat meer en grotere schepen kunnen doorvaren.
Velen beschouwen het Panamakanaal als een van de grootste technische prestaties die ooit zijn geleverd. Het is het hoogtepunt van vele dromen, verlangens en hartenpijn. Deze waterweg blijft een belangrijk element in de wereldhandel en is slechts een van de vele redenen voor het economisch belang van Panama in de wereld van vandaag.