door Holly M. Hovan, MSN, APRN, ACNS-BC, CWOCN-AP
Met een groeiende populatie Amerikanen van 65 jaar of ouder, is het belangrijk om te weten welke huidveranderingen normaal en abnormaal zijn en wat we kunnen doen op het gebied van behandeling, onderwijs en preventie van huidletsels.
Normale en abnormale leeftijdsgebonden huidveranderingen
Een dunne huid komt voor, of het nu een gevolg is van medicatie (anticoagulantia, steroïden, antibiotica, vasoconstrictoren, antidepressiva – om er maar een paar te noemen), slechte voeding of dehydratatie, en/of leeftijdsgebonden veranderingen zoals verlies van collageen en elasticiteit. Door de broze huid bij onze ouder wordende bevolking, is er een verhoogd risico op huidscheurtjes, kneuzingen, schaafwonden en traumawonden (door tegen dingen aan te lopen, valrisico’s, enz.). Zie mijn eerdere post over skin tears voor aanbevelingen voor interventies of preventie, behandeling en educatie voor patiënten en personeel.
Nu we het toch over dunne of kwetsbare huid hebben, medisch kleefgerelateerd huidletsel (MARSI) is ook een probleem bij onze oudere bevolking. Vanwege hun dunne en vaak droge huid, samen met de medicijnen die ze gebruiken, andere medische aandoeningen en verlies van elasticiteit, lopen oudere volwassenen een risico op MARSI. Voor meer informatie over het beheer of de behandeling, preventie en educatie van MARSI, zie mijn vorige blog.
Droge huid komt voor. De huid is droger omdat onze ouder wordende patiënten soms niet genoeg vocht tot zich nemen of onvoldoende voeding binnenkrijgen, in combinatie met leeftijdsgerelateerde veranderingen in de samenstelling van de huid zelf (verlies van collageen, olieklieren en elasticiteit) en droogte gerelateerd aan veranderingen in het klimaat (vooral in de winter). De beste behandeling voor deze aandoening is hydratatie (zowel oraal, met water en andere vloeistoffen, als plaatselijk, met behulp van verzachtende middelen). Bovendien moeten we onze patiënten eraan herinneren geen baden of douches met zeer heet water te nemen, langdurige blootstelling aan zonlicht te vermijden en zonnecrème aan te brengen voordat ze naar buiten gaan.
Incontinentie is niet normaal. Hoewel functionele incontinentie vaak voorkomt (patiënten hebben soms meer moeite om naar het toilet te gaan), wordt incontinentie niet beschouwd als een normale ouderdomsverschijnselen en moet incontinentie per geval worden behandeld, voorkomen en voorgelicht. De behandelingsmogelijkheden omvatten toiletschema’s, hulpmiddelen, vochtwerende zalven en crèmes, inperking, medische behandeling en/of zelfs chirurgische ingrepen, afhankelijk van het doel van de zorg, het algemene medische beeld of de medische status van de patiënt, en het totaalplaatje in het algemeen. We moeten onze patiënten ook blijven voorlichten over het voorkomen van huidafbraak in verband met vocht, het zo nodig vragen om hulp bij het toiletteren, en het zoveel mogelijk bevorderen van hun onafhankelijkheid.
Verouderingsvlekken kunnen voorkomen. Gewoonlijk zijn ouderdomsvlekken gehyperpigmenteerde, vlakke, bruine, gebruinde of donkere vlekken die op het lichaam voorkomen en verband houden met het ouder worden. Ouderdomsvlekken kunnen voorkomen op plaatsen die vaker aan zonlicht zijn blootgesteld en zijn meestal geen reden tot bezorgdheid. Het is echter altijd belangrijk dat wij onze patiënten voorlichten over het voorkomen en herkennen van de ABCDE’s (asymmetrie, rand, kleur, diameter en evolutie) van huidkanker, samen met andere, meer ernstige huidaandoeningen. Denk eraan, als u ooit ergens niet zeker van bent, is uw interdisciplinair team altijd een goede hulpbron, samen met consults bij gespecialiseerde diensten indien nodig om de behandeling te helpen sturen en de etiologie te bepalen.
Ecchymose komt vaak voor, vooral bij patiënten die anticoagulantia slikken en patiënten met een hoog risico op vallen. Medicijnen zoals steroïden (oraal en plaatselijk) kunnen de huid ook vatbaarder maken voor letsel.
Effecten van veel voorkomende ziekten op verouderende huid
Diverse medische problemen geven de ouder wordende bevolking ook een hoger risico op huidletsels of -veranderingen:
- Diabetes: hoger risico op neuropathie, diabetische voetulcera, verminderd gevoel
- Perifeer vaatlijden: veneus versus arterieel-pijn, hoger risico op wonden, oedeem, slechte perfusie
- Hartfalen: hoger risico op perifeer oedeem en blaarvorming of wonden met verminderde huidintegriteit
- Huid die eerder aan straling is blootgesteld: kwetsbaarder, latente effecten van straling, pijn
- Vocht-geassocieerde huidbeschadiging (MASD) en incontinentie-geassocieerde dermatitis (IAD): Dit zijn geen normale verouderingsverschijnselen, maar huidproblemen die het gevolg kunnen zijn van incontinentie of lichaamsgewoonten waarbij de huid niet op de juiste wijze kan worden gewassen of gereinigd en niet schoon, droog en intact kan worden gehouden (bijv.g., intertrigo).
Conclusies
Als we ouder worden, zijn er veel huidveranderingen die kunnen en zullen optreden, waarvan sommige te voorkomen zijn en andere niet. Het is belangrijk te begrijpen welke huidveranderingen normaal zijn naarmate we ouder worden en welke huidveranderingen reden tot bezorgdheid of verdere interventie zijn. Daarnaast is het belangrijk om preventie, behandeling en educatie te begrijpen als ze betrekking hebben op onze ouder wordende bevolking en hun vaak kwetsbare huid.
Over de auteur
Holly is een gediplomeerd gerontologisch verpleegkundige en advanced practice wond, stoma en continentie verpleegkundige coördinator bij The Department of Veterans Affairs Medical Center in Cleveland, Ohio. Ze heeft een passie voor onderwijs, lesgeven en onze veteranen. Holly is al ongeveer zes jaar werkzaam in de WOC-verpleegkunde. Ze heeft veel ervaring met de langdurige zorgpopulatie en chronische wonden, evenals drukwonden, diabetische ulcera, veneuze en arteriële wonden, chirurgische wonden, bestralingsdermatitis en wonden die geavanceerde wondtherapie vereisen voor genezing. Holly vindt het leuk om nieuwe verpleegkundigen te onderwijzen over wondverzorging en, het allerbelangrijkste, het voorkomen van drukletsels. Ze werkt graag met elke patiënt samen om een individueel zorgplan op te stellen op basis van hun behoeften en algemene medische situatie. Ze vindt het belangrijk om wondzorg en preventie interprofessioneel te benaderen en betrekt elk lid van het zorgteam er zoveel mogelijk bij. Ze waardeert ook het belang van de steun van het leiderschap binnen haar instelling en de algemene impact van goed teamwerk voor positieve resultaten.