Herpes simplex virus (HSV) is een frequente cutane pathogeen. Wereldwijd vertoont meer dan 85% van de volwassenen serologisch bewijs van blootstelling aan HSV-1. Zowel type 1 als type 2 kunnen talloze cutane manifestaties vertonen, waaronder herpetische whitlow en herpes gladiatorum, en vertegenwoordigen één van de etiologische factoren van erythema multiforme. Gedissemineerde herpesinfecties zijn een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit, vooral bij patiënten met cel-gemedieerde immuniteitsstoornissen. Wij beschrijven een 49 jarige man met gedissemineerde HSV-1. Hij presenteerde zich met een ulcus van 3,5 bij 4 cm in de nek, en 4 tot 5 mm ondiepe erosies op de romp, rechter axilla, rechter bil, en perianale gebied, die begonnen als blaasjes. De patiënt werd opgenomen voor odynophagia, en oesofagale-gastro-duodenoscopie onthulde oesofagale ulcera. Huidbiopsies toonden viropathische effecten, consistent met een herpetische infectie. Viruskweken van verscheidene laesies kweekten HSV-1; directe fluorescente antilichamen waren positief voor HSV-1, maar negatief voor Varicella-zoster virus. Bovendien was de polymerase kettingreactie op serum positief voor HSV-1. De WBC van de patiënt was 8,2K/uL met 13,6% lymfocyten; de HIV viral load was <400, en de enzyme-linked immunosorbant assay was negatief voor HIV. Hij nam geen immunosuppressieve medicatie, noch had hij een lymfoproliferatieve ziekte. De patiënt werd behandeld met IV Acyclovir en verbeterde. De klinische en serologische bevindingen tonen aan dat dit geval van gedissemineerde infectie met HSV-1 gepaard ging met viremie.