In het Verenigd Koninkrijk zijn gonorroebestammen opgedoken met een hoge resistentie tegen het antibioticum azithromycine, zo waarschuwt het Health Protection Agency (HPA).
De waarschuwing werd op 4 april gedaan en komt nadat zes gevallen van gonorroe werden ontdekt die zeer resistent waren tegen azithromycine; vijf in Liverpool en één in Cardiff. In alle zes gevallen ging het om heteroseksuele overdracht.
Een enkele dosis van 1 g azithromycine is een van de aanbevolen behandelingen voor de seksueel overdraagbare infectie chlamydia. Er zijn ook aanwijzingen dat een eenmalige dosis van 2 g van het geneesmiddel zeer effectief is tegen gonorroestammen die gevoelig zijn voor het geneesmiddel, maar gepaard gaat met maagklachten. Het is belangrijk op te merken dat azithromycine niet wordt aanbevolen als standaardbehandeling voor gonorroe in het Verenigd Koninkrijk.
Glossary
chlamydia
Chlamydia is een veel voorkomende seksueel overdraagbare infectie, veroorzaakt door bacteriën genaamd Chlamydia trachomatis. Vrouwen kunnen chlamydia oplopen in de baarmoederhals, het rectum of de keel. Mannen kunnen chlamydia oplopen in de urinebuis (in de penis), het rectum of de keel. Chlamydia wordt behandeld met antibiotica.
strain
Een variant die wordt gekenmerkt door een specifiek genotype.
antibiotica
Antibiotica, ook wel antibacteriële stoffen genoemd, zijn geneesmiddelen die de groei van bacteriën vernietigen of vertragen. Ze worden gebruikt om ziekten te behandelen die door bacteriën worden veroorzaakt.
intramusculair
Ingespoten in een spier.
Sinds 2000 verzamelt het Gonokokken Resistentie tegen Antimicrobiële Middelen Surveillance Programma (GRASP) gegevens over geneesmiddelenresistente stammen van gonorroe. In 2005 was in 2,2% van de gevallen van gonorroe sprake van resistentie tegen azitromycine, maar in sommige regio’s van het VK is 5% van de gevallen van de infectie resistent tegen azitromycine.
Veel patiënten die besmet zijn met gonorroe hebben ook chlamydia en de HPA waarschuwt “gebruik van azithromycine om chlamydia te beheren kan ook onopgemerkte gonokokkeninfecties behandelen.”
Geen van de zes patiënten met hoog-niveau azithromycine-resistente gonorroe gemeld door de HPA had een voorgeschiedenis van azithromycine-therapie. Verder hadden alle zes patiënten gonorroe die kon worden behandeld met andere antibiotica, waaronder penicilline, ciprofloxacine, spectinomycine, ceftriaxon en cefixime.
De HPA benadrukt aan clinici dat azithromycine niet mag worden gebruikt voor de behandeling van gonorroe. Bovendien moeten patiënten die worden behandeld met doxycycline of azithromycine voor chlamydia niet worden beschouwd als adequaat behandeld voor gonorroe.
De huidige Britse behandelingsrichtlijnen bevelen een intramusculaire injectie van ceftriaxon of cefixime voor gonorroe aan, en dit moet worden verstrekt op hetzelfde moment van chlamydia-therapie bij patiënten met beide infecties.
De HPA gebruikt haar waarschuwing om clinici eraan te herinneren dat alle laboratoria gonorroe-monsters moeten testen op resistentie tegen ceftriaxon en cefixime, evenals azithromycine, doxycyline, ciprofloxacine en penicilline, en dat gevallen van resistentie moeten worden gemeld.