Fullbacks staan over het algemeen minder bekend om hun snelheid en behendigheid en meer om hun gespierdheid en het vermogen om tackles af te schudden. In de NFL van 2010 zijn fullbacks, hoewel ze af en toe worden ingezet als baldrager, vaak vooral een lead blocker om running backs in staat te stellen naar de secundaire helft van de verdediging van de tegenpartij te komen. In de vroege jaren 2000, gebruikten veel NFL teams met groot succes blocking fullbacks, zoals Tony Richardson en Lorenzo Neal. Deze backs maakten de weg vrij voor enkele van de grote running backs van het decennium. Later hebben sommige teams de fullback positie helemaal uit hun offensief gehaald, waarbij deze teams ofwel de I-formatie geheel achterwege lieten, of in plaats daarvan een tight end, h-back, of back-up running-back in de rol gebruikten.
Vandaag de dag zijn er nog verschillende fullbacks prominent aanwezig in de NFL, waaronder C. J. Ham, Andy Janovich, Jamize Olawale, Patrick Ricard, Alec Ingold, Patrick DiMarco, Cullen Gillaspia, Anthony Sherman, Kyle Juszczyk, en Keith Smith. Ondanks hun meestal onregelmatige carries, hebben sommige fullbacks hun teams geleid in rushing – onder de meest opmerkelijke waren Le’Ron McClain die de rushing leider was voor de Baltimore Ravens in 2008 en Tony Richardson die de Kansas City Chiefs leidde in rushing in 2000. Voormalig Browns running back Peyton Hillis begon zijn NFL carrière als een fullback voordat hij werd omgezet in een halfback.
BlockingEdit
Hoewel het technisch gezien running backs zijn, worden fullbacks in de meeste 21e eeuwse offenses vooral gewaardeerd voor hun blokkering. De meest voorkomende en eenvoudige runs – de dive en de blast – gebruiken beide de fullback als de primaire blocker voor de halfback. In de flexbone formatie, echter, kan de fullback (soms aangeduid als de B-back) vaak worden gebruikt als de primaire rushing bedreiging.
In veel andere aanvallende schema’s, wordt de fullback gebruikt als een ontvanger, vooral wanneer de verdediging blitzes uitvoert. In geselecteerde plays, zullen sommige teams een verdedigende lijnman laten rapporteren als een in aanmerking komende ontvanger om op te stellen als een fullback (“Jumbo” of “Heavy Jumbo”) of als een tight end in een “Miami” pakket in doellijn formaties. Spelers die vaak zijn gebruikt als situationele fullbacks zijn onder meer Haloti Ngata, Dontari Poe, Jared Allen bij de Kansas City Chiefs, Richard Seymour bij de New England Patriots, en Isaac Sopoaga bij de San Francisco 49ers, terwijl Dan Klecko en Nikita Whitlock zowel als verdedigende tackle en fullback hebben gespeeld. Defensive Tackle William “The Refrigerator” Perry scoorde een touchdown in Super Bowl XX vanaf de fullback positie.
SubstitutesEdit
De meeste teams in de NFL hebben geen vervangende fullback, hoewel er uitzonderingen zijn. De rol kan worden ingevuld door reserve of nummer drie of vier tight ends of grotere en minder vaak gebruikte running backs. Af en toe worden verdedigende tackles gebruikt als fullback (beroemde voorbeelden zijn William “The Refrigerator” Perry en Kyle Williams); dit wordt meestal gebruikt in doellijn situaties, waar de grootte van de verdedigende tackle en zijn vermogen om door een muur van spelers te dringen een voordeel wordt. In moderne offenses, fullbacks in een I-formatie kan worden bewogen in een 2-TE formatie of H-back formatie, waardoor een running back of tight end vrij goed geschikt is voor de rol.
Canadian footballEdit
De fullback positie wordt minder vaak gebruikt in het Canadese voetbal, dat zich meer richt op het passeren dan het lopen van de bal.