Freedom Rides, in de geschiedenis van de V.S., een serie politieke protesten tegen de segregatie door zwarten en blanken die in 1961 samen in bussen door het Amerikaanse Zuiden reden.
Perry Aycock/AP Images
In 1946 verbood het Amerikaanse Hooggerechtshof segregatie in het interstatelijke busvervoer. Een jaar later testten het Congress of Racial Equality (CORE) en de Fellowship of Reconciliation de uitspraak door de Journey of Reconciliation te organiseren, waarbij een interraciale groep activisten samen in een bus door het hoge Zuiden reden, hoewel ze bang waren om naar het Diepe Zuiden te reizen. Naar aanleiding van dit voorbeeld en de uitspraak van het Hooggerechtshof in 1960 in de zaak Boynton v. Virginia, die de eerdere uitspraak uitbreidde tot busterminals, toiletten en andere faciliteiten in verband met het reizen tussen staten, vertrok een groep van zeven Afro-Amerikanen en zes blanken op 4 mei 1961 vanuit Washington, D.C., voor een Freedom Ride in twee bussen met bestemming New Orleans. In de overtuiging dat de segregatie in het Zuiden gewelddadig zou protesteren tegen deze uitoefening van hun grondwettelijke recht, hoopten de Freedom Riders de federale regering uit te lokken om de Boynton beslissing te doen naleven. Wanneer ze onderweg stopten, maakten blanke ruiters gebruik van voorzieningen die voor zwarten waren bestemd en vice versa.
Encyclopædia Britannica, Inc./Kenny Chmielewski
De Freedom Riders kregen in South Carolina te maken met geweld, maar in Alabama was de reactie veel heftiger. Op 14 mei, toen ze buiten Anniston stopten om een lekke band te verwisselen, werd een bus met brandbommen bestookt en werden de Freedom Riders in elkaar geslagen. Aangekomen in Birmingham, werd de tweede bus op dezelfde manier aangevallen en de passagiers werden geslagen. In beide gevallen reageerde de politie verdacht laat, en er waren vermoedens van samenspanning bij die late reactie. Hoewel de oorspronkelijke Riders er niet in slaagden een buslijn te vinden die hen verder kon vervoeren, hernieuwde een tweede groep van 10, afkomstig uit Nashville en gedeeltelijk georganiseerd door het Student Nonviolent Coordinating Committee (SNCC), de poging. Niet afgeschrikt door hun arrestatie in Birmingham en het transport terug naar Tennessee, keerden de nieuwe Freedom Riders terug naar Birmingham en, op aandringen van de Amerikaanse procureur-generaal Robert F. Kennedy, verzekerden zij zich van een bus en bescherming van de State Highway Patrol op hun reis naar Montgomery, waar ze, toen de lokale politie verzuimde hen te beschermen, opnieuw in elkaar werden geslagen.
Carol M. Highsmith/Bibliotheek van het Congres, Washington, D.C. (LC-DIG-highsm-05624)
Daarna werd steun verleend door de Nationale Garde toen 27 Freedom Riders doorreden naar Jackson, Mississippi, om daar gearresteerd en gevangengezet te worden. Op 29 mei gaf Kennedy de opdracht aan de Interstate Commerce Commission om nog strengere richtlijnen te handhaven die segregatie in het reizen tussen de staten verbieden. Toch bleven de Freedom Riders met het openbaar vervoer door het Zuiden reizen totdat dit voorschrift in september van kracht werd.